Ənənəyə söykənən,
sabaha boylanan poeziya
Sumqayıt Şəhər Mədəniyyət və Turizm İdarəsinin Əli Kərim adına poeziya klubu ilə 11 saylı orta məktəbin birgə keçirdikləri poeziya gecəsində şair Zirəddin Qafarlının “Hardasan, ömrüm-günüm?” kitabı oxuculara təqdim olunub.
Şairin qələm dostu, məktəbin direktoru Ofeliya Babayeva, məruzə ilə çıxış edən müəllim Elmira Allahverdiyeva, tənqidçi Vaqif Yusifli, ünlü şairimiz Məmməd Aslan, poeziya klubunun direktoru, şair İbrahim İlyaslı və başqaları yeni kitabın məziyyətləri, şairin poetik imkanları və yaradıcılıq uğurları barədə ürək sözlərini söylədikcə mənim xəyalım 30 il əvvələ, Zirəddinlə tanışlığımızın ilk dövrlərinə qanadlanırdı. Qızqaytaran boy-buxunu, el aşıqları sayağı qalın bığları, yanıqlı səsi, isti ürəyi olan gənc şair Sumqayıtın ədəbi mühitində ab-hava yaradanlardan idi. Dərnəkdə, görüşlərdə oxuduğu gözəl-göyçək şeirləri ilə hamını ovsunlayırdı. Ədəbiyyata gül ətrində, bal dilində, dəli-dolu duyğuların tərkində əsl bir istedadın gəldiyi göz qabağında idi.
Sözü uca tutan, oxşayıb-əzizləyən Zirəddin Qafarlının “Dünya ilə üz-üzə” adlı ilk kitabı çıxanda da, o, M.Qorki adına Dünya Ədəbiyyatı İnstitutunu bitirəndə də və sonrakı davamlı uğurlarını qazananda da yüksəlişinə sevinənlərdən biri idim. Sənətə sədaqəti, səmimiyyəti, çalışqanlığı onu tay-tuşlarından fərqləndirirdi. Elə indi də elədir.
...Sinəsini İsaq-Musaq quşlarına vətən verən şairin xətrini dərd əziz tutur. Onun şeirlərində bu dərd adi qəza-qədər, ovqat, hal deyil, poetik bir obraz kimi, millətin tarixi tale yaddaşının bir parçası kimi canlanır. “Həsrətinin dağına gün düşməyən” şair qardaşımız qələminə sarılıb “saxta bazarların ağzını açdığı, dəyirman yollarının itdiyi” dünya ilə öcəşir, “pis gününü zəhmətilə pis günə” qoya bilir.
“Çəkib aparmağa çatacaq gücüm, Bu dərdin mən boyda arabası var”...
Təqdimat mərasimində
səslənən çıxışları,
şagirdlərin əzbər
söylədiyi şeirləri
dinləyən kimi olsam da, əslində
eşitmirdim. Öz aləmimdə idim, “yaddaş maşası” ilə öz xatirələrimin odunu-közünü
eşirdim. Onsuz da natiqlər Zirəddin Qafarlının
haqqında mənim bildiklərimdən artıq
heç nə deyə bilməzdilər. Çünki onun poetik təkamülü illərcə gözlərim
önündə baş
verib. Yetkin-bitkin bir şairə çevrilməsini, tanınmasını,
sayılıb-seçilməsini
ilbəil, günbəgün
özüm görmüşəm.
“Hardasan, ömrüm-günüm?”
kitabında xalq şairi, millət vəkili Sabir Rüstəmxanlının və
AMEA-nın müxbir üzvü, professor Nizami Cəfərovun şair haqqında yazdıqları ön sözlərə də yer verilib. Onlar çağdaş
şeirimizin tanınan,
sevilən yaradıcılarından
biri kimi Zirəddinin yüksək poetik ovqat və
səmimiyyətini onun
ədəbi taleyinin ən mühüm əlaməti sayır, müəllifin adi şeirdən fəlsəfəyə
doğru getdiyini çəkinmədən dilə
gətirirlər.
“Hisslər taleyimə
yağan ətirdi,
Yolum misra-misra, sətir-sətirdi”,
— deyərək sözə bələnən şair “kağızlardan qabaq ürəyini yazıb-pozur”, onun duyğu çələngi tükənməz xalq yaradıcılığının, folklorumuzun örnək çiçəklərindən hörülüb. Ona görə də qəlbə yatır, yadda qalır, oxucu ilə tez doğmalaşdırır şairi.
Əli NƏCƏFXANLI
Xalq qəzeti.-2008.-27 dekabr.- S.8.