Məlik Dadaşov
— 85
Xarakterik rolların
nadir ifaçısı
Hər dəfə Məlik Dadaşovu xatırlayanda
onunla ilk görüşüm gözlərim önündə
canlanır. O gün Məlik müəllimin 50 yaşı
tamam olurdu. Hamı onu təbrik edirdi. 1974-cü il iyun
ayının 27-də keçirilən tədbir zamanı Məlik
Dadaşovun necə böyük sənətkar olduğuna bir
daha əmin oldum. Sənətşünaslar, rejissorlar,
aktyorlar, respublikamızın ziyalıları onun haqqında
çoxlu xoş sözlər dedilər. O isə sonda:
“Doğrudanmı, mən bu qədər təriflərə
layiqəm, siz mənim üzərimə böyük məsuliyyət
qoydunuz” — dedi. Və bir də dedi ki, mən 50 il öz
ömrümü, bundan da çox qəhrəmanlarımın
ömrünü yaşamışam.
Məlik müəllimlə
sonralar canlı görüşlərimiz çox olsa da, onunla
teatrda və filmlərdəki görüşlərimdən,
daha doğrusu, sənət aləmində görüşlərimdən
aldığım təəssüratları oxucularla
bölüşmək istədim.
Mənə belə gəlir
ki, Məlik müəllimin sənətdə bəxti gətirmişdi.
Ona həmişə elə rollar verilirdi ki, elə bil, necə
deyərlər, boyuna biçilmişdi. Hansı rolda çəkilirdisə
qarşısına uğur çıxırdı. Onun
yaratdığı qəhrəmanlar həm
teatrımızın, həm də kinomuzun çox qiymətli
nümunələrinə çevrilirdi. “Atayevlər ailəsi”ndəki
qəhrəmanı da, “Axırıncı
aşırım”dakı Qəmlosu da, “O dünyadan
salam”dakı Şeyx Nəsrullahı da, “Dəli Kür”dəki
Molla Sadığı da belə yaddaqalan obrazlar idi.
Həyatda da
yaratdığı obrazlar kimi çılğın və səmimi
insan idi. Bəlkə ona görə də çox vaxt deyirdilər
ki, Məlik müəllim ekranda, səhnədə elə
öz obrazını yaradır.
Məlik Dadaşov Azərbaycan
aktyor məktəbinin orta nəslinə mənsub idi. Teatrda
onlarla obraza səhnə həyatı vermişdi, elə kinoda
da yaddaqalan, maraqlı rollar yaratmışdı.
Bu böyük sənətkar
1924-cü il iyunun 27-də Bakıda doğulmuşdu. 1950-ci ildə
Azərbaycan Teatr İnstitutunu bitirdikdən sonra M. Əzizbəyov
adına Akademik Dram Teatrına işə gəlmişdi və
burada ilk dəfə H. Muxtarovun “Ailə namusu” pyesində
oynamışdı. Onun yaradıcılığının
başlanğıcı Azərbaycan milli teatr sənətinin
güclü inkişaf dövrünə təsadüf
etmişdi. O vaxt səhnəmizdə Ələsgər Ələkbərov,
Mehdi Məmmədov, Adil İsgəndərov və digər sənət
korifeyləri çalışırdı. Bu münbit sənət
mühiti onun yaradıcılıq bioqrafiyasına güclü
təsir göstərmiş və tezliklə onu səhnəmizin
qüdrətli sənətkarları sırasına
çıxarmışdı.
Azərbaycan aktyorluq məktəbinin
formalaşmasında onun xüsusi xidmətləri var. O, klassik
və müasir aktyor sənətinin sintezindən yaranan bir ifa
tərzi seçmişdi. Yaradıcılığında H.
Sarabskidən, A. M. Şərifzadədən və digər
klassiklərimizdən bəhrələnmə meylləri hiss
olunurdu. Məlik Dadaşov dramatik rolların mahir
ifaçısı idi. Yaratdığı obrazların
ifası üçün elə gözəl ifadə vasitələri
tapırdı ki, hətta tarixi qəhrəmanlar belə
reallığa çox yaxınlaşırdı. M. Əzizbəyov,
N. Nərimanov kimi tarixi şəxsiyyətlərin obrazları
dediklərimizi bir daha təsdiq edir.
Məlik Dadaşov xalq artisti idi. Doğrudan da, xalq onu çox sevirdi. Hətta bəzən onun qəhrəmanlarının ifadələri xalqın dilinə düşürdü. Elə Qəmlonun, (“Axırıncı aşırım”) Kərbəlayi İsmayılla dialoqlarındakı ifadələri xatırlayın. Yəqin ki, “Abbasqulu bəyin nazı ilə çox oynayırsan, a... Kərbəlayi” ifadəsi hamıya yaxşı tanışdır.
“Ölülər”dəki Şeyx Nəsrullah rolunu o dəfələrlə akademik teatrın səhnəsində oynayıb. Çox vaxt deyirlər ki, M.Dadaşov mənfi tiplərin klassik ifaçısıdır. Şeyx Nəsrullah da, Qəmlo da, Molla Sadıq da mənfi tiplər idi. Amma siz bu rollarda aktyor məharətinə diqqət yetirin. Məlik Dadaşovun Şeyx Nəsrullahı özgə bir aləmdir. Bəlkə də, ona görə mərhum kinorejissor T.Tağızadə “Ölülər” pyesi əsasında ekranlaşdırdığı “O dünyadan salam” filmində də Şeyx Nəsrullah rolunda Məlik Dadaşovu çəkmişdi.
Tarixi şəxsiyyətlər də Məlik Dadaşovun ifasında çox real alınırdı. Kinorejissor Əjdər İbrahimov aktyoru bir neçə filmində çəkmişdi. “26 Bakı komissarı” filmində o, M. Əzizbəyovun çox real tarixi obrazını ekranda əbədiləşdirə bilmişdi.
Xalq yazıçısı İ.Əfəndiyevin “Atayevlər ailəsi” pyesi əsasında hazırlanmış televiziya tamaşasında M.Dadaşovun yeni ampluada yaratdığı Atayev obrazı çox uğurlu ekran qəhrəmanı idi.
“Axırıncı aşırım”dakı Qəmlo bütövlükdə kinomuzda yaddaqalan obrazlardandır. Bu obrazın bütün xarakterik cizgilərini ustalıqla açan aktyor filmin əsas dramatik yükünün daşıyıcısına çevrilir. Ancaq çox təəssüflə qeyd etmək lazımdır ki, kişi rolunun ən yaxşı ifasına görə keçmiş İttifaq festivalında onun adı mükafatçılar siyahısına salınmadı. O vaxt deyilirdi ki, sovetlərin düşməni (Qəmlo) “sovetin” mükafatını ala bilməz. Və bir də “Dəli Kür”dəki Molla Sadıq. Bu obrazın da Azərbaycan kinosunda öz xüsusi yeri var.
M.Dadaşov teatrımızda ömrünün sonuna kimi çalışmışdı. V.Şekspirin “On ikinci gecə”, L.Tolstoyun “Canlı meyit”, S.Vurğunun “Fərhad və Şirin”, Ş.Qurbanovun “Sənsiz”, İ.Qasımovun “Nağıl başlananda” və s. tamaşalarda onun yaratdığı obrazlar bu gün də xatirələrdən silinməmişdir. Aktyor ömrünün son illərində S.Vurğun adına Rus Dram Teatrında çalışırdı. Bu teatrda direktor olduğu dövrdə teatrın repertuarı xeyli zənginləşmiş, buraya yeni yaradıcı qüvvələr cəlb olunmuşdu. 80-ci illərdən Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində aktyor sənətindən dərs də deyirdi. Oğlu, xalq artisti Rəfael Dadaşov onun sənətini davam etdirir.
Bütün yaradıcı ömrünü Azərbaycan aktyor sənətinin inkişafına həsr etmiş görkəmli teatr və kino aktyoru Məlik Dadaşov bu gün aramızda olmasa da, onun əziz xatirəsi sənətsevərlərin qəlbində yaşayır.
Mehdi MÜKƏRRƏMOĞLU
Xalq qəzeti.- 2009.- 23 iyun.- S. 7.