SƏDAQƏT DƏRSİ
Bu ömür bir nəğmədi
ki,
Gərək hər zaman
səslənə.
Bu ömür bir
kitabdı ki,
Oxunmalı dönə-dönə.
Bu ömür bir məktəbdi
ki,
Onda cəsarət dərsi
var.
Bu ömür bir örnəkdi
ki,
Onda mətanət dərsi
var.
Bu ömür bir
ümmandı ki,
Fırtınalı,
qasırğalı.
Bu ömür bir
ormandı ki,
Qucar yurdu min
budağı.
Bu ömür bir nəsihət
ki,
Onda ləyaqət dərsi
var.
Bu ömür elə ibrət
ki,
Onda fəxarət dərsi
var.
Bu ömür bir qəhrəmanın,
Yenilməzlik hekayəti.
Sadədən-sadə
insanın,
Dahi olmaq şücaəti.
Bu ömür bir
aynadı ki,
Onda nəcabət dərsi
var.
Bu ömür bir
tamaşa ki,
Onda dəyanət dərsi
var.
Onda sədaqət dərsi
var!
Onda məhəbbət dərsi
var!
ZƏRİFLİK
Çox istədi qoysun
məni dövran sənə həsrət,
Bağlandısa yollar,
daha çox artdı sədaqət.
Sən incə, zərif
bir gül idin, bəxtimə düşdün,
Hər dürlü bəladan
məni hifz etdi məhəbbət.
Sən ömrümə
İlham gətirən bir çıraq oldun,
Sönməz o
çıraq, getməz o ülfət, o lətafət.
İllər boyu ən məhrəm
olan dost səni bildim,
Öz könlümü
yalnız sənə mən etdim əmanət.
Hər an ki, səninlə
bir idik, nəğmə kimiydi,
İstərdi ürək
bitməsin əsla bu səadət.
Sən ömrümə
İlham gətirən bir çıraq oldun,
Sönməz o
çıraq, getməz o ülfət, o lətafət.
Sən gözlərə
nur yaymağa gəlmiş mələk idin,
Nur səpdi mənim
taleyimə səndəki şəfqət.
Gördük həyatın
hər üzünü, tapdıq, itirdik,
Sevgiylə dolu gündən
əziz olmadı nemət.
VƏFA
Gəldin, gəlişinlə
həyatım növbahar oldu,
Mehrin mənə güc
verdi, könül bəxtiyar oldu.
Min-min ürəyə
sığmayacaq bir günəş ikən
Sığdın bu zərif
qəlbə, ürək nura yar oldu.
Tale sınadı,
keçdik onun çox yoxuşundan,
Səndə məni
heyran eləyən etibar oldu.
Bir dağ kimi gərdin
sinəni, haqqa tapındın,
Vaxt imtahan etdi, sənin əzmin
açar oldu.
Sevginlə
işıqlandı yuvam, qəm unuduldu,
Tutduq əl-ələ,
sirdaşımız arzular oldu.
Sən zirvələrin
zirvəsi, ulduz kimi parlaq,
Fikrin də,
sözün də mənə bir iftixar oldu.
Min-min ürəyə
sığmayacaq bir günəş ikən
Sığdın bu zərif
qəlbə, ürək nura yar oldu.
Mən gözlədim hər
gün yolunu ilk görüşümtək
Bizdən bu vəfa dərsi
də bir yadigar oldu.
Arzun
Bu Vətən, bu torpaq,
Gözündə bir
inci.
İstədin biz olaq,
Hər işdə
birinci.
Sən yaydın hər
yana,
Şöhrətin bu
elin.
Göstərdin cahana,
Sehrini bu dilin.
İstədin bu Vətən,
Ulduztək parlasın.
Sevinsin ürəkdən,
Şimşəktək
gurlasın.
İstədin vətənin,
Çevrilsin cənnətə.
Xalqını öyrətdin,
Torpağa hörmətə.
İstədin qovuşa,
Güc ola qardaşlar.
İstədin dünyada
Ucala soydaşlar.
İstədin yurdunun,
Gözləri
dolmasın.
Köçkünü,
qaçqını,
İtkini olmasın.
İstədin
imzamız,
Qalmasın kənarda.
İmzalar içində,
Seçilsin bu imza.
Bu Vətən, bu torpaq,
Gözündə bir
inci.
İstədin biz olaq,
Hər işdə
birinci.
Türkiyəylə Azərbaycan
Türkiyəylə Azərbaycan,
Atatürklə Ata Heydər,
Bir-birinə
bağlı candan,
İki qüdrət, iki
öndər.
Hər ürəyə
doğma gələr,
Nə deyibsə Ata Heydər.
Atatürkdən qalan
sözlər,
Hikmət dolu, dildə əzbər:
“Azərbaycan sevinəndə
Sevinərik biz ürəkdən.
Azərbaycan qəmə
dalsa,
Üzülərik biz də
qəlbən”.
Atatürkdən qalan
sözlər,
Hikmət dolu, dildə əzbər.
Hər ürəyə
doğma gələr,
Nə deyibsə Ata Heydər:
“Bir millətik, iki
dövlət,
Dilimiz bir, qanımız
bir.
Sevgimizə yoxdu sərhəd,
Ruhumuz bir, canımız
bir”.
Türkiyəylə Azərbaycan,
Atatürklə Ata Heydər,
Bir-birinə
bağlı candan,
İki qüdrət, iki
öndər.
Sən tarixi yaradan
Zaman sonsuz bir dənizsə,
Gəmidir Azərbaycan.
Sən millətin bələdçisi,
Ən nurlu bir mayaksan.
Tarix tale töhfəsidir,
O, hamının qisməti.
Hər oğula nəsib
olmaz,
Onu qurmaq qüdrəti.
Tarix bizim yolumuzdur,
Gedirik zaman-zaman.
Sən tarixi seyr etmədin,
Sən - tarixi yaradan!
Sınaqlara çəkər
xalqı,
Tarix haqsızdı hərdən.
Çox
düyünü aça bildin,
Sən - tarixi yönəldən!
Sən - sabahın
qurucusu,
Uzağı görən
memar.
Dövləti elə
yüksəltdin,
Dünya durduqca durar.
Qalib gəldin, qalib
getdin,
Zəfər sənin
yaşıdın.
Sən millətin qeyrətini,
Ürəyində
daşıdın.
Sən tarixi yaza-yaza,
Özün də tarix
oldun.
Xalqın könül dəftərində,
Başda dayanar adın.
Zirvələrdən
baxan öndər
Torpaqları vətən
edən
Ona qurban gedənlərdir.
Yerə-yurda həyat verən,
Onu gülşən edənlərdir,
Tumar çəkib sevənlərdir.
Millətləri millət
edən
Ürəyi od
olanlardır.
Məmləkətə
dayaq duran,
Elindən od
alanlardır,
Bu eşqlə
odlananlardır.
Millətləri dönməz
edər,
Dövlətləri yenməz
edər,
Amalları sönməz
edər,
Yurda əsgər olan rəhbər
Zirvələrdən
baxan öndər.
Ömürləri dastan
edər,
Ruhunda güc qaynayanlar.
Əməliylə
nağıllaşar,
Yollar açan qəhrəmanlar,
Özü də bir yol
olanlar.
Bahar kimi qayıtdın
Nə qədər ki
sönməyibdi ümidlər,
Nə qədər ki
ürəklərdə güman var.
Könül susmaz,
ağ günləri gözləyər,
Arzularla, xəyallarla
yaşayar.
Nə qədər ki
sönməyibdi ümidlər,
Könül susmaz,
ağ günləri gözləyər.
***
Bahar kimi, səhər
kimi qayıtdın,
Solan ümid, sönən
inam gül açdı.
Sən qüruru,
iftixarı oyatdın,
Azərbaycan günəş
olub nur saçdı.
Bahar kimi, səhər
kimi qayıtdın,
Sən qüruru,
iftixarı oyatdın.
Bu millətin son
ümidi sən idin,
Çətin
günçün qoruyubmuş səni Vaxt.
Sən dözmədin
dar günündə millətin,
Gəlməyinçün
qapısını açdı Baxt.
Gəldin, sənin gəlişinlə
bu yurda,
Nizam gəldi, sahman gəldi,
güc gəldi.
Təlatümlər
sarsıtmışdı xalqı da,
Gəldin, bu el hünərinlə
dikəldi.
Bahar kimi, səhər
kimi qayıtdın,
Solan ümid, sönən
inam gül açdı.
Sən qüruru,
iftixarı oyatdın,
Azərbaycan günəş
olub nur saçdı.
Bahar kimi, səhər
kimi qayıtdın,
Sən qüruru,
iftixarı oyatdın.
Davamçın var
Həyatını sən
yurduna,
Millətinə
bağışladın.
Ürək-ürək,
dodaq-dodaq,
Qanadlanar əziz
adın.
Nə xoşbəxtdir
Azərbaycan,
Zirvə olan Heydəri
var.
Tarixlərə
möhür vuran,
Əbədi bir öndəri
var.
Qəlbin idi Azərbaycan,
Onu müqəddəs
sanırdın.
“Xalq” deyəndə
sayğı ilə,
Sən farağat
dayanırdın.
Heykəlləşib
qayıtmısan,
Vətən boyu yüksəlirsən.
O vüqarlı
duruşunla
Bizimləsən yenə
də sən!
Çiçəklənən
Azərbaycan,
Səndən bizə bir
yadigar.
Ruhun şaddır, bəxtiyarsan,
Özün kimi
davamçın var!
Nə xoşbəxtdir
Azərbaycan,
Zirvə olan Heydəri
var.
Tarixlərə
möhür vuran,
Əbədi bir öndəri
var.
Rəfael Hüseynov
Xalq qəzeti.- 2009.- 8 may.- S. 4.