Azərbaycan bayrağı – fəxrimiz, vüqarımız
Bu müqəddəs rəmz bizim üçün
xanlıqlar dövründə də, ilk demokratik
respublikamızın mövcud olduğu aylarda da, sovet dönəmində
də bugünkü kimi əziz idi
Dövlət atributu
olaraq Azərbaycan bayrağına ehtiram göstərilməsi
ölkə vətəndaşlarının müqəddəs
borcudur. Azərbaycan əsgəri
Vətənin suverenliyinin və ərazi
bütövlüyümüzün qorunması ilə
bağlı ali missiyanı öz üzərinə
götürərkən Dövlət bayrağına and
içir.
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin
Bakı şəhərində Dövlət bayrağı
meydanının yaradılması barədə sərəncamından.
17 noyabr, 2007-ci il.
“Xalq qəzeti”nin 29 oktyabr 2009-cu
il tarixi sayında tarix elmləri doktoru Həcər
Verdiyevanın “Tariximizin saxtalaşdırılmasına yeni təşəbbüs”
adlı dərin elmi əsaslara istinadla qələmə
alınmış oxunaqlı məqaləsi verilmişdir. Məqalədə
göstərilir ki, finlandiyalı dövlət xadimi Kilyunen
Kimmonun Moskvadakı “Rusiya Siyasi Ensiklopediya Nəşriyyatı”nda
ötən il çap edilmiş “Dövlətlər və
bayraqlar” adlı ensiklopedik nəşrində Azərbaycan
tarixi barədə qərəzli şəkildə
çoxsaylı təhriflərə yol verilmişdir. Təbii
ki, bu qərəzin təməlində müəllifin ermənipərəstliyi
durur. Təhriflərdən biri Azərbaycanın Dövlət
bayrağı haqqındadır. Həcər Verdiyeva yazır:
“Qosudarstvo i flaqi” ensiklopediyasında... K.Kimmo dövlətimizin
bayrağına da özünün subyektiv münasibətini
bildirməkdən çəkinmir. Belə ki, o, dövlətçiliyimizin
əsas atributlarından olan bayrağımızı türk
modelinin inikası kimi qəbul edir və bayrağın
bütün təsvirlərində “pantürkizm”, “panislamizm” rənglərini
görür". Bütün təhriflərdən öz
narahatlığını ifadə edən alim ümid etdiyini
bildirir ki, Azərbaycan Milli Ensiklopediyasının Elmi Mərkəzi
və Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyi həm bu bədnam
ensiklopediyanın müəllifinə, həm də nəşriyyata
öz etirazını bildirəcəklər.
Təbii ki, həmin qurumlar
dünya oxucusuna Azərbaycan tarixini təhrif olunmuş şəkildə
təqdim edənlərə öz etirazlarını bildirəcəklər.
Etiraf edək ki, bu məsələdə mətbuatın
üzərinə də bəzi vəzifələr
düşür. Çünki, biz ən azı təhrif
edilmiş məqamların hər biri haqqında həqiqi məlumatları
oxuculara çatdıra bilərik. Bu baxımdan ilk materialı
Azərbaycan bayrağı mövzüsunda qələmə
alırıq. Özü də hazırladığımız
materialda mötəbər bir ünvana — Prezident
Kitabxanasının elmi və yaradıcı heyəti tərəfindən
Dövlət Müstəqilliyi Günü ərəfəsində
hazırlanmış “Azərbaycan: dövlət rəmzləri
və atributları” adlı elektron nəşrə istinad
edirik. Qeyd edək ki, elektron ünvanı www.preslib.az olan bu nəşr
barədə qəzetimizin 15 oktyabr tarixli sayında əhatəli
məlumat verilmişdir. Avropalı müəllifin erməni
lobbisinin təsiri altında yazdığı “ensiklopediya”da məzmunu
təhrif olunmuş bayrağımız haqqında
yazını məhz bu nəşrə istinadən
hazırlayırıq.
Təbii ki, indiki əsas məqsədimizdən
əlavə oxucularımız üçün də Azərbaycan
bayrağının keçdiyi tarixi və şanlı yol
maraqlıdır. Bəri başdan qeyd edək ki, ümumiyyətlə,
dövlət rəmzləri və bayraqlar haqqında söz
açmazdan əvvəl yada salaq ki, Azərbaycanda
üçrəngli dövlət bayrağı ilk dəfə
1918-ci il noyabr ayının 19-da ( bu tarixi yadda saxlayın) Azərbaycan
Xalq Cumhuriyyəti hökumətinin qərarı ilə qəbul
edilmişdir. 1920-ci il aprelin 28-də Xalq Cümhuriyyətinin
süqutu ilə əlaqədar ölkədə bu bayraqdan
imtina edilmişdir. 1990-cı il noyabrın 17-də ulu öndər
Heydər Əliyevin təşəbbüsü ilə bu bayraq
Naxçıvan Muxtar Respublikasının dövlət
bayrağı kimi bərpa edilmiş, Muxtar Respublikanın Ali Məclisi
həm Respublika Ali Soveti, həm də SSRİ Ali Soveti
qarşısında məsələ
qaldırmışdır ki, ADR-in üçrəngli
bayrağı Azərbaycanın rəsmi dövlət
bayrağı kimi tanınsın. 1991-ci il fevral ayının
5-də Azərbaycan Respublikasının Ali Soveti
Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin vəsatətinə
baxmış və üçrəngli bayrağın Azərbaycanın
dövlət bayrağı kimi qəbul edilməsi haqqında
qərar qəbul etmişdir. Dövlət bayrağımız
bərabər enli üçrəngli zolaqdan ibarətdir.
Yuxarı — mavi zolaq Azərbaycan xalqının türk mənşəli
olduğunu, ikinci — qırmızı zolaq müasir cəmiyyət
qurmaq, demokratiyanı inkişaf etdirmək istəyini, sonuncu —
yaşıl zolaq isə dövlətin İslam
sivilizasiyasına mənsubluğunu ifadə edir.
Qırmızı zolağın ortasında bayrağın hər
iki üzündə ağ rəngli aypara və səkkizgüşəli
ulduz təsvir edilmişdir. Bayrağın eni uzunluğunun
yarısı qədərdir. Bu məlumatlar bugünki Azərbaycan
bayrağı haqqında gərəkli olan ilkin təəssuratı
yaradır. Ancaq məsələyə bir qədər dəqiqliklə
baxanda bayrağımızın hələ ilk müstəqillik
dövründə bir neçə dəfə dəyişdirildiyinin,
SSRİ dövründə hətta 6-7 dəfə müxtəlif
formalarda tərtib edildiyinin, xanlıqlar dövründə isə
hər xanın öz istədiyi şəkildə bayraq
yaratdığının şahidi oluruq. Bəzi maraqlı məqamlara
diqqət yetirək.
www.preslib.az elektron nəşrində
qeyd edilir ki, Milli Elmlər Akademiyasının Azərbaycan
Tarixi Muzeyində Azərbaycan xanlıqlarının
bayraqlarından ibarət nadir kolleksiya saxlanılır.
1924-cü ildə Tiflisdəki Qafqaz Hərbi Tarix Muzeyindən
alınmış bu kolleksiyaya Gəncə, Bakı, Şəki
və İrəvan xanlıqlarının bayraqları və
eləcə də mənsubluğu Cənubi Azərbaycan
xanlıqlarına ehtimal olunan daha iki bayraq daxildir. XVI-XVII əsrlərə
aid gözəl Şərq parçalarından tikilmiş,
müxtəlif ornament və yazılarla bəzədilmiş həmin
bayraqlar üçkünc, dördkünc, beşkünc və
düzbucaqlı formalardadır. Ornamentlər qurama və ya
tikmə üsulu ilə salınmış, təbii boyalarla
çəkilmişdir. Bayraqlara müxtəlif rəngli ipək,
eləcə də qızılı və
gümüşü saplardan zər saçaqlar
salınmışdır. Silindrik bayraq ağaclarının
başına fiqurlu metal ucluqlar taxılmış,
qızılı, gümüşü və başqa rəngli
ipək saplardan hazırlanmış qotazlar
bağlanmışdır. Qeyd edilən hərbi tarix muzeyinin bələdçi
kitabındakı məlumatlara görə, 1924-cü ildə
Azərbaycana təhvil verilmiş bayraqlar həmin muzeydəki
bayraqların və başqa eksponatların (medal, şəkil,
sənəd və sair) hamısı deyildir. Çünki bu
kolleksiyada Gəncənin 1804-cü ildə knyaz P.Sisianovun rəhbərliyi
ilə işğal edilməsi zamanı qənimət kimi ələ
keçirilmiş (qeyd edilən hərbi muzeydə
saxlanılırdı) səkkiz bayraq və bir tuğdan
(ştandart) dördü, 1806-cı ildə general Nebolsinin
Şəkiyə hücumu zamanı ələ
keçirilmiş altı bayraqdan üçü, Lənkəranın
(1812-ci il), Təbrizin (1827-ci il) tutulması zamanı götürülmüş
bayraqlar, feldmarşal İ.Paskeviçin Abbasabad
qalasını ələ keçirdiyi zaman alınmış
iki bayraq və başqa hərbi qənimətlər muzey
eksponatı kimi Azərbaycana verilməmişdir.
Gəncəni işğal edən
Sisianov qələbə xəbərini I Aleksandra apararkən
çoxlu qənimətlə yanaşı Gəncə
xanının ştandartının (üzərində
balıq təsvirləri olan bayraq idi) və 8 bayrağın
da ələ keçirildiyini söyləmişdi. Bu gün
Milli Azərbaycan Tarixi Muzeyində Gəncə, Bakı, Şəki
(Şəkinin bayraqları üçkünc və
beşküncdür), İrəvan (üzərində şir
təsviri olan ilk iki xanlıq bayrağıdır), eləcə
də Təbriz və Xoy xanlıqlarının bayraqları
qorunur. Qarabağ xanı Mehdiqulu xana imperator I Aleksandrın
verdiyi fəxri bayraq isə milli bayraqlarımızdan tamamilə
seçilir. 1806-cı ildə Qarabağ xanı İbrahimxəlil
xanın ailəsi ilə birlikdə çar ordusu tərəfindən
öldürüldükdən sonra I Aleksandr xanın oğlu
Mehdiquluya xan titulu verilməsi və Qarabağ camaatına vədlər
edilməsi barədə fərman imzalayır. Xan elan
edilmiş Mehdiqulu xana hakimiyyət rəmzi kimi bayraq göndərilməsi
barədə qərar qəbul edilir. 1807-ci ildə Mehdiqulu xana
təqdim edilən bu bayrağın üzərində
Rusiyanın gerbi, ikibaşlı qartal, imperator tacının təsviri
və digər elementlər vardır. Bundan əvvəl
sadaladığımız bayraqların hamısının
üzərində Allah, onun böyüklüyü və
sonuncu Peyğəmbərin (s.) nübuvvəti haqqında kəlamlar
vardır.
Sonrakı dövrlərdə —
Şəqrdə ilk demokratik dövlət olan Azərbaycan Xalq
Cumhuriyyətinin bayrağı üç dəfə, Azərbaycan
Sovet Respublikasının bayrağı isə 9 dəfə
müxtəlif şəkillərdə tərtib edilmişdir.
Belə ki, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti elan ediləndə
əvvəlcə dövlət bayrağı kimi
Osmanlının dövlət bayrağı qəbul
edilmiş, təxminən üç həftə sonra — iyunun
21-də üzərində ağ rəngli aypara və səkkizgüşəli
ulduz təsvirləri olan qırmızı rəngli Dövlət
bayrağı qəbul edilmişdir. Yuxarıda qeyd etdiyimiz
kimi, həmin ilin noyabrında isə üçrəngli,
ay-ulduzlu Dövlət bayrağımız qəbul
edilmişdir.
SSRİ dövründəki Azərbaycan
Respublikasının bayrağı isə həm bu
respublikanın adının dəfələrlə müxtəlif
şəkildə formalaşdırıldığına, həm
də əlifbanın bir neçə dəfə dəyişdirildiyinə
görə müxtəlif formalarda tərtib olunmuşdur. Məsələn,
1920-ci il aprelin 28-də yaradılmış Azərbaycan
İctimai Şuralar Cümhuriyyətinin (sonrakı Azərbaycan
SSR) bayrağı inqilab rəngində — tamamilə
qırmızı idi. Bayrağın sapı tərəfdə
— üzü bayraq ağacına sarı olan ağ rəngli
aypara və ayparanın içərisində beşgüşəli,
ağ rəngli ulduz var idi. 1921-ci ilin may ayında Sovet Azərbaycanının
ilk Konstitusiyası qəbul ediləndə bu əsas qanunda
bayrağın təsviri də nəzərdə tutulurdu:
“Bayraq al qumaş rəngindədir, onun sol küncündə
yaşıl fon üzərində qızılı rəngdə
“AİŞC” və ya Azərbaycan İctimai Şuralar
Cümhuriyyəti yazısı yerləşdirilmişdir”. Həmin
dövrdə Azərbaycanın dövlət dili türk dili, əlifbası
isə ərəb əlifbası idi. Ona görə də
“AİŞC” abviaturası ərəb əlifbası ilə
türk dilində verilmişdir.
1922-ci il dekabrın 30-da
SSRİ-nin tərkibinə daxil olan Azərbaycan öz müstəqilliyini
de-fakto itirir və Azərbaycan SSR Mərkəzi İcraiyyə
Komitəsi yeni latın qrafikalı əlifbanın ərəb
əlifbası ilə eyni hüquqa malik olması barədə
qərar qəbul edir və bu dəyişiklik Azərbaycanın
al-qırmızı bayrağında öz əksini tapır.
“ASSR” abviaturası bayrağın üzərində hər iki
əlifba ilə verilir. 1924-cü ilin dekabrında
(konstitusiyanın yeni redaktədə qəbul edilməsindən
sonra bayrağımızın üzərində
bayrağın ümumi eninin altıdan biri
ölçüsündə oraq və çəkic şəkili,
onlardan yuxarıda isə aypara və beşgüşəli
ulduz təsviri verildi. 1930-cu ildən sonra bayrağın üzərindəki
ərəb əlifbası (Konstitusiyada “köhnə əlifba”
kimi göstərilirdi) yığışdırıldı və
dövlətin adı ancaq latın qrafikası ilə göstərildi.
1939-cu ildə latın əlifbasının rus əlifbasına
keçməsi ilə əlaqədar bayrağın
üstündəki “Az.SSR” sözləri yeni əlifba ilə
yazıldı. Üstəlik artıq bayrağın üzərində
aypara və ulduz təsvirləri də yox idi. 1952-ci il
oktyabrın 7-də Azərbaycan SSR Ali Sovetinin fərmanı ilə
Azərbaycan Müttəfiq Respublikasının dövlət
bayrağı ikirəngli üfuqi zolaqdan ibarət, oraq çəkicli
bayraq kimi qəbul edildi. Xalq rəssamı, Dövlət
İncəsənət Muzeyinin direktoru Kazım Kazımzadənin
layihəsi əsasında qəbul edilmiş bu bayrağın
eninin dördən üçünə bərabər olan
birinci zolağı qırmızı, qalan hissədən ibarət
ikinci zolaq isə göy rəngdədir. 1956-cı ildə
bayrağın üzərindəki oraq və çəkic
şəkilləri bayraq sapından mərkəzə doğru
bir qədər uzaqlaşdırılmış, 1981-ci ilin
martından isə digər müttəfiq respublikaların
bayrağında olduğu kimi Azərbaycan bayrağının
da bir üzündən oraq və çəkic təsvirləri
çıxarılmışdır. Nəhayət, 1991-ci il
fevralın 5-də isə yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, Müstəqil
Azərbaycan Respublikasının Dövlət bayrağı
kimi Azərbaycan Demokratik Respublikası dövründə qəbul
edilmiş üçrəngli bayraq bərpa olunmuşdur.
Bayraq, onun mənşəyi,
tarixi təkamülü və müasir vəziyyəti,
bayraqda əks olunan simvolların məna və funksiyaları,
bayrağın qaldırılma və endirilmə mexanizmi və
sairə bu kimi sosial-siyasi, milli-mənəvi, mədəni-tarixi
və ideoloji məsələlərin şərhi ilə
veksilologiya elmi məşğul olur. Həmin elmin mütəxəssislərinin
fikrincə, ən qədim bayraq 1972-ci ildə İranda
tapılmışdır. Bizim eradan əvvəl
üçüncü minilliyə aid olan həmin
bayrağın üzərində müxtəlif heyvan rəsmləri
əks olunmuşdur ki, bu rəsmlər qədim insanların
mifik görüşlərini əks etdirirdi. Hazırda
dünya ölkələrinin bayraqları arasında
qırmızı rəngli bayraqlar daha çoxdur — ümumi
bayraqların üçdən ikisi qədər. Üçrəngli
bayraqlar veksilologiyada “trikolor” bayraq adlanır. Hollandlar XVI əsrdə,
Birinci Pyotr isə 1690-cı ildə üçrəngli bayraq
yaratmışdır. Sovet ideoloqları Pyotrun üçrəngli
bayrağını 1917-ci ildə ləğv etsələr də,
tarix onu 1991-ci ildə yenidən bərpa etmişdir.
Yeri gəlmişkən, yenidən
bərpa edilmiş üçrəngli Azərbaycan
bayrağı haqqında ümumilli liderimiz Heydər Əliyev
də, Prezident İlham Əliyev də bir neçə
mühüm dövlət sənədi imzalamışlar. Ulu
öndərin imzaladığı “Azərbaycan
Respublikasının dövlət atributlarının təbliği
işinin gücləndirilməsi haqqında” 13 mart 1998-ci il
tarixli sərəncam, “Azərbaycan Respublikası Dövlət
bayrağının istifadəsi qaydaları haqqında Azərbaycan
Respublikasının Qanunu” (8 iyun, 2004-cü il), Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin 2007-ci il
noyabrın 17-də imzaladığı “Azərbaycan
Respublikasının paytaxtı Bakı şəhərində
Dövlət bayrağı meydanının yaradılması
haqqında sərəncam (lap bu günlərdə Prezident həmin
sərəncamın icrasının sürətləndirilməsi
məqsədi ilə daha bir sərəncam
imzalamışdır — red.), dövlət
başçısının ötən il sentyabrın 15-də
imzaladığı “Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
ştandartı (bayrağı) haqqında” fərman, müxtəlif
silahlı qüvvələrinin bayraqlarının təsdiq
edilməsi barədə qanunlar və dövlət sənədləri
Azərbaycanda bayrağa göstərilən hörmətin və
ehtiramın nəticəsidir.
Bayraq bizim üçün bir də
ona görə əzizdir ki, həm işğalçı
qüvvəyə qarşı mübarizələr aparılan
xanlıqlar dövründə, həm ilk müstəqil Azərbaycan
dövlətinin yaradılması və qorunması
üçün aparılan mücadilə dövründə,
həm də ötən əsrin son onilliyində baş verən
ictimai-siyasi proseslərdə, xüsusən, 20 Yanvar faciəsi
və Qarabağ uğrunda gedən savaşlarda
qocalı-cavanlı, qadınlı, kişili istənilən azərbaycanlı
bayrağı qorumaq üçün öz canını əsirgəməmişdir.
Ona görə də qardaş Türkiyənin futbol
diplomatiyası zamanı Bursada hörmətsiz edilən Azərbaycan
bayrağının təəssübünü 8 milyondan
çox azərbaycanlının hamısı çəkdi.
Ona görə də müqəddəs bir missiyanın
icrası üçün yaradılmış ATƏT-in
Parlament Assambleyasının vitse-spikeri postuna qədər irəliləmiş
finlandiyalı siyasətçi Kilyunen Kimmonun
bayrağımız haqqında sərsəmləmələrinə
dərhal və elmi şəkildə əsaslandırılmış
cavab verildi. Sevindirici haldır ki, həm alimlərimiz, həm
də dövlət qurumları müqəddəs Azərbaycan
bayrağının qorunması və təbliği
üçün mükəmməl layihələr
reallaşdırırlar. Haqqında söz
açdığımız www.preslib.az elektron nəşri və
2001-ci ildə Bakıda nəşr edilmiş “Azərbaycan
Respublikasının dövlət rəmzləri” kitabı
(müəlliflər M.Mərdanov və Ə.Quliyevdir) bu
baxımdan əhatəli və dəyərli mənbələrdəndir.
Ən başlıcası isə odur ki, Azərbaycan
bayrağı Azərbaycan xalqının şərəfi kimi
qəbul edilmişdir. O, bizim fəxrimiz, iftixarımız və
qürur mənbəyimizdir.
Mirzəbəyli İttifaq
Xalq qəzeti.- 2009.- 10 noyabr.- S. 5.