Boylanaq ömür yoluna illərin arxasından

…Belə baxanda, 18 illik müstəqillik tarixi mövcudluğu minilliklərlə ölçülən bir məmləkət üçün o qədər də böyük zaman deyil. Di gəl, 90-cı illərin əvvəllərində müstəqil həyata böyük ümidlərlə qədəm qoyan bizim nəslin nümayəndələri bu zaman kəsiyində nələri öz taleyində yaşamadı, hansı böyük olayların, faciələrin, çətinliklərin, uğurların canlı şahidinə çevrilmədi?! Hərdən ötən dövrün uçurumdan zirvəyə doğru istiqamətlənən kəşməkəşli yolunun acılı-şirinli məqamlarını kino lenti tək gözlərim önündə canlandıraraq, düşünürəm ki, az məsafə qət etməmişik. Bu gün, bəlkə də, tam mahiyyəti ilə dəyərləndirmək iqtidarında olmadığımız, adi həyat norması, qanunauyğunluq kimi qəbul etdiyimiz uğurlar müstəqillik mücadiləsi yolunda cəmiyyətimizə dəymiş ağır fiziki-mənəvi yaraları unutdurub.

Görünür, əbəs yerə demirlər ki, zaman bütün dərdlərin məlhəmidir. Şükürlər olsun ki, illər, aylar bir-birini əvəzlədikcə, yaxın keçmişimizdə mənəvi dünyamıza, rahatlığımıza hakim kəsilən, qəlbimizdə az qala qubara çevrilən qayğılardan, çətinliklərdən azad olaraq ruhi rahatlıq tapmağa başlamışıq. Güvənc və iftixar yerimiz olan Azərbaycan adlı Vətənin davamlı uğurlarını, insanlarımızın çöhrəsindəki bugünə şükranlıq, gələcəyə ümid və nikbinlik ovqatını görəndə ürəyimiz sevinir, həyat eşqimiz yüksəlir. Geriyə boylananda bir həqiqəti də aydın dərk edirik ki, həllini tapan təkcə maddi-sosial zəmindəki problemlər, güzəran-dolanışıq məsələsi deyil. Cəmiyyətin ümumi harmoniyasında, mənəvi ovqatında da müəyyən durulma, saflaşma duyulur. Əlbəttə, bütün bunlar nə qədər sevindirici, ürəkaçan olsa da, bizim günlər üçün aktuallıq kəsb edən, müxtəlif səviyyələrdə müzakirə predmetinə çevrilən bir məsələnin də üzərindən sükutla keçə bilmirik: ziyalı problemi...

“Ziyalı kimdir” sualı, əslində, konkret zaman və məkanla məhdudlaşmayaraq bütün dövrlərin postulatı kimi aktuallığını qoruyur. Bu aktuallıq onunla şərtlənir ki, hər bir xalq cəmiyyətin seçilmiş təbəqəsi, elitası saydığı ziyalılarının parlaq təfəkkürünü, zəkasını, mütərəqqi düşüncə tərzini qaranlığa boylanan işıq, nur kimi qəbul edir. Ziyalılıq, həqiqətən, elə bir zirvədir ki, bu yüksəkliyə qovuşanlar başqalarından fərqli olaraq dövrü əhatə etmiş qaranlıqları daha tez duyub, nəticə çıxarmağı bacarır. Bu nəcib şəxsiyyətlər ruhlarına, zəkalarına, həqiqət axtarışlarına hakim kəsilən bütün buxovları qırıb atır, mövcud problemlər, onların həlli yolları və gələcək barədə mücərrəd qaydada deyil, konkret əmələ yönəlmiş formada düşünürlər. Ziyalı xalqın içindən çıxaraq onun mövcudluğu, özünəməxsusluğunu yaşadan bütün mənəvi-əxlaqi dəyərləri, müsbət keyfiyyətləri qoruyub saxlayan və gələcəyə doğru aparan şəxsiyyətdir.

Keçid dövrünün psevdopatriotları az olmadığı kimi, ziyalı adına iddialı diplomluları da çoxdur. Nə gizlədək, Azərbaycanda alimlik diplomunu əlində gəzdirib haqqı oldu-olmadı, özünü ziyalı adlandıranlarla tez-tez qarşılaşırıq. Xalqın gözü isə tərəzidir – kimin necə görünmək istəməsindən asılı olmayaraq cəmiyyət hamını olduğu kimi qəbul edir. Bu həqiqəti də açıq söyləmək zorundayıq: bu gün cəmiyyətdə tanınan, üzdə olan bir çox diplomlu alimlərin, az-çox nüfuz yiyəsi olan qələm sahiblərinin, yazıçı və şairlərin heç də hamısı ziyalılıq, aydınlıq keyfiyyətləri ilə öyünə bilməz. Nəinki qeyri-təvazökarlıqla, hətta həqiqətdən uzaq şəkildə “ziyalıyam” deyənlərə ağı-qaradan, yaxşını-pisdən seçməyi bacaran Azərbaycan cəmiyyətinin hər zaman ironik, kinayəli münasibətinin şahidi olmuşuq.

Fəqət əsl ziyalı, vətəndaş və şəxsiyyət obrazı barədə düşüncələrimiz heç də bütünlüklə pessimist notlar üzərində köklənməyib. Halal zəhməti, parlaq şəxsiyyəti, aydın mövqeyi, saf düşüncəsi, dürüst amalı ilə çağdaş tariximizdə ad qoymuş şəxsiyyətlərin yolunu inamla davam etdirən, həqiqi mənada ziyalılıq ucalığına qovuşan nurlu insanlarımız da çoxdur. Təqdimatın xüsusi ehtiyac duymadığım tanınmış akademik, nüfuzlu elm xadimi, yorulmaz tədqiqatçı İsa Həbibbəylini əsl ziyalılardan sayıram. Yetişdiyi bu yüksək mərtəbədə sadəliyi, mənəviyyatı, xalqa bağlılığı, vətənpərvərliyi, alicənablığı ilə onu yaxından tanıyanların gözündə daha da ucalan hörmətli akademik nəzərimdə Azərbaycan ziyalılığının tacı olan Mirzə Cəlilin mənəvi övladı, əbədiyaşar şəxsiyyət Üzeyir bəy Hacıbəylinin mütərəqqi ənənələrinin varisidir.

Hərdən ziyalı adlandırdığımız kimlərinsə gözlənilməz hərəkətlərindən rəncidə olub pessimizm ruhunda köklənəndə İsa Həbibbəyli kimi nəcib şəxslərlə təsəlli tapır, bu ürfan sahiblərinin cəmiyyət və millət üçün misilsiz xidmətlərini mahiyyəti üzrə dərk etmək fürsəti qazanırıq. İsa müəllim bu gün həm də Azərbaycan ziyalısı adının şərəf və məsuliyyət yükünü çiyinlərində ləyaqətlə dayışan, sahib olduğu mövqeyə uzun illərin gərgin zəhməti, yuxusuz gecələri, elmə səmimi xidməti ilə yetişən kişilərdəndir.

Akademik keşməkeşli olduğu qədər mənalı, zəngin və şərəfli həyat yolu keçib, məqsədlərinə pillə-pillə irəliləyib, xalqına fayda vermək əzmi və qətiyyəti ilə ömrünü elmi axtarışlara həsr edib. İsa Həbibbəylinin elmi məktəbə çevrilən yaradıcılığı, bugünün özündə də qaynar bulaq kimi çağlayan elmi axtarışları, tədqiqatları ilə tanış olan hər kəs görkəmli ziyalının elmə, maarifə daxilən nə qədər bağlı şəxsiyyət olduğunu aydın görə bilər. Cəmiyyətdə yüksək tədqiqatçı əzmi, səmərəli axtarışları ilə tanınan İsa müəllimin qədim tarixə malik Naxçıvanda yaşayıb-işləyən ilk akademik olması faktını da xüsusi qeyd etməyə bilmərik.

İsa müəllim bütün varlığı - canı, qanı, ruhu ilə elmə bağlı ziyalı, xalqına bağlı vətəndaşdır. Yüksək alimlik və tədqiqatçılıq keyfiyyəti onun fitrətindən, məqsədə doğru inamla irəliləmək, hədəfə yetişmək əzmindən mayalanır. Görkəmli akademik üçün elmdə zirvə anlayışı nisbidir - o daim öyrənmək, axtarşda olmaq, cəmiyyətə fayda vermək amalı ilə yaşayır. Yaradıcı enerjisinin saf çeşmə kimi qaynadığı bir vaxta akademiklik zirvəsini fəth edərək, adı ilə yeni elmi məktəbin əsasını qoyan İsa müəllimin gənc tədqiqatçı şövqü ilə yazıb-yaratmaq, arxivlərdə çalışmaq, yeni nəsə axtarıb tapmaq fədakarlığı insanı riqqətə gətirir. Səmimi sözümdür, dostumuz İsa Həbibbəylinin vətəndaş məsuliyyəti, cəmiyyət qarşısında mənəvi cavabdehlik hissi, milli təəssübkeşliyi bütün elm xadimlərimizdə olsaydı, yəqin ki, Azərbaycan elmi və təhsili, ümumilikdə, cəmiyyət bundan çox qazanardı.

Həyat kamil şəxsiyyətlərin ömür tablosunu, sanki, mübarizə boyaları ilə işləyib. Yaradıcı şəxsiyyətlər isə həyatın bütün sevincini istedadın onları məhkum etdiyi gərgin və halal zəhmətdən alırlar. Akademik İsa Həbibbəyli əsla qəyyum himayəsinə sığınan ziyalılardan deyil - həyatda qazandıqlarına halal zəhmətlə, işgüzarlıqla, inadcıllıqla nail olub. Akademik İsa Həbibbəylinin əsl elm adamı, yaradıcı şəxsiyyət və dəyərli ziyalı kimi yetişməsində onun doğulub boya-başa çatdığı halal ocağın təsiri böyük olub. 1949-cu il oktyabrın 16-da Naxçıvan Muxtar Respublikasının Şərur rayonunun Danzik – Dan yeri kəndində dünyaya göz açan İsa müəllimin atası Əkbər müəllim el-obasının nüfuzlu müəllimlərindən, ziyalılarından olub. Erkən yaşlarından övladında təhsilə, elmə böyük maraq yaradıb. Orta məktəbi yüksək nəticələrlə başa vuran İsa Həbibbəyli bənzərsiz pedaqoji aləmə qovuşmaq, atasının şərəfli peşə yolunu davam etdirmək əzmi ilə 1967-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun Naxçıvan filialına daxil olub, Azərbaycan dili və ədəbiyyatı ixtisası üzrə ali təhsil alıb. Tələbəlik illərində elmi tədqiqata böyük maraq göstərən gənc İsa 1973-cü ildə Azərbaycan EA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun qiyabi aspiranturasına daxil olur. 1980-cı ildə “XX əsrin əvvəlləri Azərbaycan romantik lirikasında sənətkarlıq xüsusiyyətləri” mövzusunda dissertasiya işi müdafiə edib.

Elmdə təsadüfi adam olmadığını hər addımda fitri istedadı, yaradıcı axtarışları ilə sübuta yetirən İsa Həbibbəyli 1982-ci ildən “Cəlil Məmmədquluzadə: mühiti və müasirləri” mövzusunda doktorluq dissertasiyasının üzərində inadcıl elmi axtarışlara başlayıb. Elə bu mərhələdən Moskva, Sankt-Peterburq, Kiyev, Tbilisi, Odessa, Yasnaya Polyana, Qori, Ankara, Ərzurum, Təbriz və s. şəhərlərin arxivlərində, muzey və kitabxanalarında elmi axtarışlarını davam etdirib. 1996-cı ildə doktorluq dissertasiyasını uğurla müdafiə edən İsa müəllim Naxçıvan torpağının böyük dühalarından biri – Cəlil Məmmədquluzadənin zəngin ədəbi irsinin xalqa dolğun, hərtərəfli və elmi səviyyədə çatdırılması üçün bu gün də əzmlə fəaliyyət göstərir. Qiymətli elmi yeniliklərlə, çoxsaylı nadir arxiv sənədləri ilə zəngin olan bu tədqiqatlar əhəmiyyətli elmi qənaətləri ilə də seçilir.

Böyük mütəfəkkir və ziyalı Cəlil Məmmədquluzadənin felyeton və hekayələrindən ibarət 4 cildliyin çapa hazırlanmasını İsa Həbibbəyliyi yaradıcılığında mühüm uğurlardan biri kimi vurğulamağı özümə borc bilirəm. Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı böyük Mirzə Cəlil və onun tanınmış məslək dostları ilə bağlı ən mühüm tarixi faktların, nadir arxiv materiallarının, əlyazmalarının üzə çıxarılmasında məhz İsa Həbibbəyliyə borcludur.

Ümumən isə, “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanları, Nizami Gəncəvi, Mirzə Ələkbər Sabir, Məhəmməd Tağı Sidqi, Eynəli bəy Sultanov, Əlibəy Hüseynzadə, Hüseyn Cavid, Səməd Vurğun, Mir Cəlal, Məmmədhüseyn Şəhriyar, Məmməd Araz və digər görkəmli yazıçı, şair və ədiblərin əbədi-bədii görüşləri ilə bağlı sanballı tədqiqatları İsa Həbibbəylinin zaman, məkan və mövzu çevrəsinə sığmadığını göstərir.

İsa Həbibbəylinin AMEA-nın akademiki, Naxçıvan Dövlət Universitetinin rektoru, Milli Məclisin deputatı kimi nə qədər gərgin iş qrafiki olsa da, yüksək mənəvi-əxlaqi dəyərlərə sadiq insan kimi dostlarına, özünə həmdəm saydığı insanlara hər zaman diqqət göstərir, onlarla tez-tez hal-əhval tutur, fikir mübadiləsi aparır. Elmdəki uğur və yeniliklərini, tapıntılarını da ilk dəfə böyük sevinc və məmnunluq hissi ilə məhz dostları ilə bölüşür. Hörmətli akademikin bu sevincli anlarını görmək, onu təbrik etmək kimi təsirli anlar bizim də qismətimizə düşüb.

...2008-ci ilin gərgin prezident seçkilərindən sonra – qış aylarında İsa müəllimdən xeyli müddət xəbər-ətər olmadı. Amma hörmətli dostumuzun qışa təsadüf edən məzuniyyətini ölkə hüdudlarından kənarda keçirdiyindən məlumatlı idim. Qeyri-ixtiyari düşünürdüm ki, yəqin, İsa Həbibbəyli illərin üzücü yorğunluğunu çıxarmaq üçün xarici ölkə kurortlarının birində dincəlir. Yanvarın soyuq qış günlərinin birində – axşamın gecəyə adladığı məqamda dəyərli dostumuzdan telefon zəngi aldım. Hal-əhval tutub, “İsa müəllim, istirahətiniz neçə keçir?” deyə verdiyim suala özünəməxsus şaqraq gülüşü ilə reaksiya verdi: “Azərbaycanda heç kəs mənim kimi mənalı, səfalı istirahət etmir”...

– Hansı kurortdasınız? – sualıma cavab əsl İsa Həbibbəyli üslubunda idi:

– Dünyanın ən gözəl kurortunda – Sankt-Peterburq arxivindəyəm. Məhəmməd Şahtaxtlının fəaliyyəti ilə bağlı o qədər dəyərli sənədlər tapmışam ki... Amma bu harasıdır, Naxçıvanın XIX əsr tarixinə dair çar Rusiyası arxivlərindən yeni faktlar əldə etmişəm. İrəvan xanlığının tarixi ilə bağlı da dəyərli sənədlər tapmışam...

Akademik İsa Həbibbəylinin səsindəki kövrək, sevincli notları duymamaq mümkün deyildi. Belə sevincli hisslərini yalnız Azərbaycan elminə töhfə vermək istəyən, elmi tədqiqatlara böyük qəlb yanğısı ilə yanaşan ziyalı keçirə bilərdi. Bu hadisədən sonra bir daha əmin oldum ki, görkəmli akademikimiz paytaxt kitabxanalarının hücrələrində var-gəl edən, ömrü boyu “Biləcəridən uzağa çıxmayan” tədqiqatçılardan deyil. İsa müəllimin elmi tədqiqat və axtarışları respublikamızın hüdudlarını çox-çox aşaraq, Azərbaycan elmini dünyada tanıdır, onun zəngin ənənələrini dünya miqyasında təbliğ edir. Bəli, İsa müəllim üçün ən gözəl kurort xarici ölkələrin Azərbaycan tarixinin izlərini özündə yaşadan adlı-sanlı arxivləri, ən mənalı istirahət isə bu arxivlərin toz basmış rəflərində işləmək, onları ələk-vələk edib yeni nəsə ortaya qoymaqdır. Ömrünü elmə həsr etmiş əsl alim üçün, doğrudan da, bundan fərəhli anlar ola bilməz.

Tanınmış elm xadiminin son illərdəki bu cür maraqlı tapıntılarını bir araya gətirən “Ədəbi tarixi yaddaş və müasirlik” kitabını tez-tez mutaliə edirəm. Ensiklopedik səciyyə daşıyan, fakt zənginliyi, orijinal yanaşma tərzi ilə diqqəti çəkən bu əsəri Cəlil Məmmədquluzadə irsinə daha bir sanballı töhfə saymaq olar. Kitabda görkəmli ədibin həyatının bəzi qaranlıq cizgiləri, yeni nəsr əsərləri, dramaturgiyası, publisistikası, ədəbiyyat və sənət haqqındakı görüşləri, əsərlərinin nəşri, tədqiqi haqqında geniş və hərtərəfli fikirlər özünə yer tapıb. Tədqiqatçının bütün araşdırmaları dövri mətbuat və arxiv materiallarına, əlyazma mənbələrinə, bir sözlə, ilkin mənbələrə əsaslandığına görə orijinal təsir bağışlayır. Kitabda XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının M.Ə.Sabir, M.T.Sidqi, M.Şahtaxtlı, Ə.Hüseynzadə, H.Cavid, A.Səhhət kimi korifey sənətkarlarının həyat və yaradıcılıqları mövzu, ideya, janr, vəzn, metod, dil-üslub və s. baxımdan tədqiq olunur, hər bir sənətkarın ədəbiyyat tariximizdə yeri və mövqeyi özünəməxsus formada dəyərləndirilir. Kitabda çoxcəhətli yaradıcılıq fəaliyyətinə görə tanınan Mir Cəlal Paşayev görkəmli yazıçı, ədəbiyyat tarixçisi, ədəbiyyat nəzəriyyəçisi, ədəbiyyat tənqidçisi amplualarında təqdim olunur, yaradıcı şəxsiyyətin fəaliyyət müxtəlifliyi professional təhlil materiallarında obyektiv qiymətini alır. İsa müəllim bu fikri də qətiyyətlə önə çəkir ki, ədəbiyyat məhz xalqa xidmət etməli, onun ideallarını, həyatını, problemlərini, yaşam tərzini özündə təcəssüm etdirməlidir.

Qəzetçi təcrübəmdən yaxşı bilirəm ki, nüfuzlu alim olmaq hələ rəvan yazmaq, fikir və düşüncələri aydın aydın ifadə etmək bacarığı demək deyil. Nə gizlədək, rəsmi dövlət qəzetində çıxış etmək istəyən bəzi tanınmış alimlərin yazılarını qaydaya salmaq, redaktə etmək bəzən saatlarla vaxtımızı alır. Səlist cümlə qura bilməyən alimlərlə vaxtaşırı qarşılaşırıq. Görkəmli akademikin bu cəhətdən də fərqləndiyini, publisistika zirvəsini fəth etdiyini isə əminliklə deyirik. İsa Həbibbbəyli zəkasının nurundan qələmə süzülən fikir və düşüncələr sxematiklik, quru, təsirsiz və pafoslu söz yığnağı deyil. Daha çox elm xadimi kimi tanınsa da, həssas qəlb, çılğın ürək sahibi olan dəyərli dostumuzun müəllifi olduğu hər bir publisistik məqaləni dönə-dönə oxuyub onun necə böyük söz sərrafı olmasına heyrət etmiyə bilmirsən. İstər-istəməz düşünürsən ki, yalnız böyük ürəyi, həssas qəlbi olan insan düşüncələrinin saflığını və dərinliyini sözün qüdrəti ilə canlandıra bilər.

“Söz baqajı” son dərəcə zəngin olan, dilimizin gözəlliyini qələmində canlandıran İsa müəllimin aydın, axıcı, səlist yazı üslubu, yanaşdığı mövzunun alt qatına enmək bacarığı, aydın vətəndaş mövqeyi, yaradıcı təxəyyülü onun publisistika sahəsində də ustad olduğunu göstərir. Amma onun bu məharəti uzun illərin təcrübəsindən qaynaqlanır – İsa müəllim bir vaxtlar jurnalistika ilə sıx şəkildə bağlı olub. Elmlə jurnalistikanın uğurlu vəhdəti isə onun zəmanəmizin fenomen söz sənətkarlarından birinə çevirib. Onun kimi gözəl qələm sahibi olmağı, yəqin, hər bir jurnalist arzulayar, amma bu, çoxları üçün əlçatmaz arzudur.

Əsl ziyalını həm də mühitin ona doğru müdaxiləsinə cavab reaksiyası fərqləndirir. O, bütünlükdə mühitdən asılı olan adamlardan onunla seçilir ki, ətrafda baş verən hadisə və proseslərə münasibətdə passiv müşahidəçi mövqeyindən çıxış edərək biganəlik, laqeydlik göstərmir. Bu mənada, İsa müəllimin əsl vətəndaş, ziyalı, alim, publisist üçün zəruri olan bir mühüm keyfiyyətindən bütövlükdə Azərbaycan cəmiyyəti xəbərdardır: İsa Həbibbəyli əqidə, məslək adamıdır – siyasi baxışları hər zaman aydın və sabitdir. Süstlük, “apatiya”, “məndən ötdü qardaşıma dəydi” prinsipi onun xarakterindən çox-çox uzaqdır. Əslində, bu məqam İsa Həbibbəyli portretindəki yüksək ziyalı çalarlarını, şəxsiyyət kimi qətiyyətli, prinsipial mövqeyini ifadə edir. Görkəmli ziyalı ulu öndər Heydər Əliyevin hələ Naxçıvana rəhbərlik etdiyi dövrdən onun siyasi xəttinin sadiq keşikçisi, alovlu təbliğatçısı olub. Bu siyasi xəttin, eləcə də Heydər Əliyev idarəçilik fəlsəfəsinin milli intibah və tərəqqi prosesindəki müstəsna rolunu zamanında düzgün dəyərləndirə bilib. Vətənin taleyinə biganə olmayan ziyalı kimi bu gün ulu öndər Heydər Əliyev kursunun layiqli davamçısı İlham Əliyevin yeritdiyi siyasi kursa yaxından dəstək verir. YAP-ın nüfuzlu təmsilçilərindən biri, Milli Məclisin deputatı kimi ictimai-siyasi proseslərdə də kəsərli sözünü deyir və dövlət quruculuğu prosesinə layiqli töhfəsini verir. Eyni zamanda, seçicilərini – ona etimad göstərmiş insanların problemlərini, qayğılarını, dərd-sərini də bir an unutmur.

İsa müəllim nüfuzlu elm xadimi olmaqla yanaşı, qurucu, yaradıcı, təşəbbüskar və fəal ictimai insandır. 1996-cı ildən rektoru olduğu Naxçıvan Dövlət Universiteti məhz onun rəhbərliyi illərində özünün yüksəliş mərhələsinə qədəm qoyub, abadlaşıb, Azərbaycanın digər nüfuzlu ali təhsil ocaqları ilə rəqabətə girmək imkanı qazanıb. İsa müəllim vaxtilə tələbəsi, daha sonra sıravi müəllimi olduğu bu elm məbədinə özünün mənəvi övladı kimi qayğı göstərir. Ən müasir tələblərə cavab verən tikinti-quruculuq mərhələsini başa vuran Naxçıvan Dövlət Universiteti təhsilin, elmin səviyyəsinə görə də son illərdə çox irəli gedib. Avropanın təhsil sisteminin mütərəqqi prinsipləri bu ali təhsil ocağında da uğurla tətbiq olunur. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 31 mart 2007-ci il tarixli sərəncamı ilə Naxçıvan Dövlət Universitetininin 40 illik yubileyinin keçirilməsi də bu nüfuzlu elm məbədinin milli təhsil sistemindəki yerinə verilən adekvat qiymətdir.

Əsl ziyalının bu fani dünyadan yeganə umacağı məhz millət, dövlət yolunda çalışmaq, yaxşı iş görmək, tarixdə əbədi qalmaqdır. İsa Həbibbəyli də bu amalla çoxşaxəli fəaliyyətini davam etdirməklə, milli-ictimai fikir tariximizdə sanballı izini qoyub. Bu mənada İsa Həbibbəyli özünü xoşbəxt saya bilər. Həm də ona görə ki, cəmiyyətdə qazandığı şərəfi və şöhrəti möhtərəm Prezidentimiz öz imzası ilə rəsmiləşdirib. İsa Həbibbəyli hələ 1999-cu ildə “Əməkdar elm xadimi” fəxri adına layiq görülüb. 2007-ci ildə “Şöhrət”, 2009-cu ildə isə “Şərəf” ordenləri ilə təltif olunub. Müəllim kimi yetişdirdirdiyi minlərlə gəncin bu gün Azərbaycanın intibahına böyük töhfə verməsini qürurla izləyən İsa müəllim həm də ona görə xoşbəxt insandır ki, Həbibbəyli şəcərəsinin digər təmsilçiləri də dövlətə və xalqa layiqli xidmət məramına sadiqdirlər, hər biri öz işində peşəkar və vətənpərvər fəaliyyət nümayiş etdirir.

Məmləkətimizin qədim və dilbər guşəsi olan Naxçıvan Azərbaycan xalqının ümummilli lideri Heydər Əliyev kimi böyük dühanın, Cəmşid və Hüseyn xan Naxçıvanskilər kimi görkəmli tarixi şəxsiyyətlərin, Cəlil Məmmədquluzadə, Hüseyn Cavid, Məmməd Səid Ordubadi kimi ədəbi simaların, Yusif Məmmədəliyev, Əziz Şərif, Məmməd Cəfər, Abbas Zamanov, Məhəmməd Taği Sidqi kimi elm və maarif xadimlərinin vətənidir. Bu şərəf silsiləsinin layiqli halqası olaraq, milli tariximizə öz möhürünü vuran İsa Həbibbəyli indi bu şanlı diyarın müasir iftixar mənbələrindəndir.

Əsil ziyalı və şəxsiyyət üçün xalqın sevgi və rəğbətindən uca heç bir mükafat ola bilməz. İsa müəllim, siz bu mükafatı çoxdan qazanmısınız, özü də halallıqla, zəhmətinizlə, şərəfinizlə!

Xalqa xidmət yolunda əsl missiyanız isə hələ bundan sonra başlayır!

Azərbaycanın yoluna nur, ziya səpən yolunuz daim açıq olsun!..

İxtiyar HÜSEYNLİ

Xalq qəzeti.- 2009.- 7 oktyabr.- S. 5.