Ermənistan dövlət deyil, dünya ermənilərinin Qafqazdakı yarım-hərbi ofisidir

Və ya yaxın gələcəkdə əgər “Ermənistan ölkə deyil” fikrinə görə ermənilərin qanunla cəzalandırıldığını eşitsək, gərək biz təəccüblənməyək

Son dövrlərdə dünyada baş verən ictimai-siyasi və hərbi-siyasi proseslər beynəlxalq münasibətlər sisteminə yeni keyfiyyət dəyişiklikləri gətirib. Müasir kiber texnologiyaların da iştirak etdiyi beynəlxalq münasibətlər sferasında hadisələrin inkişaf dinamikası çox sürətlə irəliləyərək yeni qlobal mühiti formalaşdırmaqdadır. Baş verən hadisələr beynəlxalq münasibətlər sisteminin əsas aktoru olan milli dövlətlərin, eyni zamanda, regional və qlobal təşkilatların da fəaliyyətində yeni keyfiyyət dəyişikliklərinin yaranmasına gətirib çıxarıb. Bu keyfiyyət dəyişiklikləri isə müxtəlif aspektlərdə, fərqli şəkildə və istiqamətlərdə özünü göstərməkdədir.

Azərbaycanın hücum diplomatiyası siyasəti yeni perspektivlər yaradıb

Məsələ ondadır ki, yeni şəraitdə bu münasibətlərin milli aktorların lehinə və əleyhinə doğru istiqamətlənməsi ilə bağlı yeni tendensiyalar yaranıb. Sevindirici haldır ki, müstəqil dövlət olaraq, beynəlxalq münasibətlərin müstəqil aktoru kimi Azərbaycan Respublikası yeni şəraitdə köhnədən qalma stereotipləri qıraraq, müasir beynəlxalq münasibətlər sistemində öz yerini və rolunu möhkəmləndirməyə nail olub. Artıq dünya ictimai rəyində olan ayrı-ayrı ənənəvi yanaşma metodları və yaxud tendensiyaları köklü şəkildə dəyişməyə başlayıb.

Məhz Azərbaycan Respublikasının həyata keçirdiyi hücum diplomatiyası sayəsində bu gün beynəlxalq ictimai rəyin ölkəmizə doğru yönlənməsi, ölkəmizin lehinə formalaşması təmin edilib. Həmçinin, bu və ya digər ölkələrdə Azərbaycana münasibətdə köhnədənqalma ənənəvi baxış kardinal şəkildə dəyişib. Bu vəziyyət isə yeni mərhələdə Dağlıq Qarabağ probleminin həlli ilə bağlı yeni üfüqlər və perspektivlər açıb.

Heç şübhəsiz ki, Dağlıq Qarabağ probleminin regionda mövcud olması bu problemin yaranmasında və bu günə qədər canlı olaraq ayaqda tutulmasında maraqlı olan bir sıra dövlətlərin də mövqeyində dəyişiklik olmasına gətirib çıxaracaq. Çünki əgər Cənubi Qafqazda vəziyyət indiki kimi davam edərsə, bu problemi yaradan və onu idarə edən, regionda bu problemdən təzyiq vasitəsi kimi istifadə edən şimal qonşumuz məhz indiki vəziyyətdə və hazırki statusunda Dağlıq Qarabağ problemini həll etməzsə yaxın gələcəkdə problemin həlli ilə bağlı onun əlində olan iqtisadi-siyasi və hərbi rıçaqlar itirilə bilər. Çünki dəyişən dünya bütün ölkələrə yeni keyfiyyət dəyişikliyi gətirdiyi kimi Rusiya Federasiyasına da yeni davranış, yeni keyfiyyət, yeni münasibətlərin formalaşmasını diktə edir.

Dağlıq Qarabağ problemi məhz indi həll edilməlidir

Görünən odur ki, yaxın gələcəkdə artıq Rusiya Cənubi Qafqazda və bütövlükdə regionda bəlkə indiki qədər söz sahibi və səlahiyyət sahibi olmayacaq. Buna görə də, hesab edirik ki, Rusiya Federasiyasında olan bəzi praqmatik siyasi dairələr məhz Dağlıq Qarabağ probleminin indi həll olunması ilə bağlı tədbirlər görməlidirlər. Əks təqdirdə, Rusiya bu tarixi şansı qaçırmaqla, ənənəvi Rusiya-Azərbaycan dostluğu və strateji müttəfiqliyində bir şansı buraxmış olacaq. Bu, xalqların dostluğuna və tarixi münasibətlərinə xidmət edəcək bir siyasi qərarı qəbul etməməklə gələcəkdə münasibətlərin başqa formada şəkillənməsinə əsas vermiş olacaq. Ona görə də, məhz indiki tarixi şəraitdə Rusiya düzgün qərar qəbul edərək, Dağlıq Qarabağ probleminin həll olunması ilə bağlı məsələləri aktuallaşdırmalı və bu problemi həll etməlidir. Yoxsa, sonra gec ola bilər.

Ermənistanın daxili və xarici siyasəti fiaskoya uğrayıb

O da xüsusi olaraq qeyd olunmalıdır ki, son dövrlərdə Azərbaycan dövləti tərəfindən həyata keçirilən balanslaşdırılmış siyasət, eyni zamanda, hücum diplomatiyası öz töhfələrini verməkdədir. Bu günə qədər həyata keçirilən siyasət Cənubi Qafqazda yeni keyfiyyətdə yeni bir reallıq formalaşdırıb.

Bu, o qədər qabarıq, sərt və danılmaz bir reallıqdır ki, artıq Ermənistan ictimaiyyəti və erməni siyasətçiləri də bunu dərk edirlər. Onlar başa düşürlər ki, Cənubi Qafqazdakı siyasi, iqtisadi və turizm layihələrindən kənarda qalıblar. Artıq Ermənistanda anlayırlar ki, bu şəkildə yaşamaq və bu şəkildə həyatı davam etdirmək mümkün olmayacaq. Ona görə də, mart ayının 5-7-də Brüsselə səfər edən Ermənistan prezidenti Serj Sarkisyan istər Avropa Komissiyasının sədri Joze Manuel Borrozu ilə, istərsə də NATO-nun baş katibi Anders Foq Rassmussen ilə görüşən zaman Azərbaycanı şikayət etməyə başlayıb. Bu, əslində, Ermənistanın xarici və daxili siyasətinin fiaskosunun göstəricisidir.

Bir sözlə, artıq “soyqırımı” iddialarının, antimüsəlman təbliğatının işə yaramadığı, Avropada köhnə kartlardan istifadə etmənin nə qədər yararsız olduğu Ermənistan ictimaiyyətinə və hərbi xunta liderlərinə də bəllidir. Ona görə də, Sarkisyan Joze Manuel Borrozu ilə görüşündə Azərbaycanı ittiham edir və deyir ki, “Azərbaycanda ksenefobiya görünməmiş həddə çatıb. Azərbaycanda müharibə təbliğ olunur. Azərbaycanı idarə edənlər erməniləri düşmən adlandırırlar və siz neft alırsınız onun əvəzində verdiyiniz pulların nəyə xərcləndiyinə nəzarət etmirsiniz”. Ermənilər məhz bu cür acizanə müraciətlərə ümid edirlər.

Sarkisyan və ermənilər qonşu ölkənin 20 faiz torpaqlarını işğal edəndə, Xocalı soyqırımını törədəndə, həmçinin, birbaşa əlisilahlı quldur kimi o proseslərdə iştirak və sonradan da bunu fəxrlə beynəlxalq mediada etiraf edəndə bilməliydilər ki, erməni xalqının timsalında o və onun kimilər düşməndirlər. Və bu düşmənçiliyi onlar yaradıblar. Bu gün bundan şikayətlənmək isə həm məğlubiyyətin etirafı, həm də ləyaqətsiz bir etirafdır.

Və doğrudan da, Sarkisyan kimiləri Azərbaycan xalqının düşmənləridir. Onlar bunu əməlləri ilə sübut ediblər. Əlbəttə ki, bu cəhdlər heç bir fayda verməyəcək. Güclənən Azərbaycanın hərbi, iqtisadi və siyasi potensialı qarşısında Ermənistan mütləq ən qısa zamanda geri çəkilməli olacaq.

Erməni hərbi xuntası həm də korrupsioner şəbəkə yaradıb

Məsələ ondadır ki, xunta liderlərinin daxili siyasəti də iflasa uğrayıb. Bu yaxınlarda Sarkisyan rəhbərlik etdiyi Respublikaçılar partiyasının qurultayında bir sıra çarəsiz etirafları yenidən səsləndirib. Sarkisyan həmin qurultayda “heç kimin hüququ yoxdur ki, desin bu ölkə ölkə deyil” deyib. Yəni, bir vaxtlar Rusiya rəsmilərinin forpost, bizim təşkilat adlandırdığımız və yaxud “Ermənistan ölkə deyil vahid təşkilatdır”, “Ermənistan dünya erməniçiliyinin Qafqazda olan “ofis”idir” kimi fikirlər bu gün artıq Ermənistan əhalisi tərəfindən də etiraf olunur. “Ermənistan ölkə deyil” fikri erməni əhalisi arasında o qədər məşhurdur ki, artıq Ermənistan prezidenti bu fikri deməyə heç kəsin hüququ olmadığını bildirməyə məcbur olur. Yaxın gələcəkdə əgər “Ermənistan ölkə deyil” fikrinə görə ermənilərin qanunla cəzalandırıldığını eşitsək, gərək biz təəccüblənməyək. Amma bu fikir real, çılpaq bir həqiqətdir. Doğrudan da, Ermənistan dövlət deyil. Ermənistan sadəcə imperialist güclərə xidmət edən hərbi bazadır. Məsələ ondadır ki, aparılan siyasət hərbi xuntanın idarə etdiyi bu ölkədə iqtisadiyyat deyilən müəyyən münasibətlərin bir neçə oliqarxlar tərəfindən idarə olunması və istismar edilməsi həddindən artıq rüşvətxorluq və korrupsiya faktlarının olması Ermənistanın olmayan iqtisadiyyatını da çökdürüb. Və buna görə də əhali ölkədən miqrasiya edir. Nəticə etibarilə Ermənistanın ümumi əhalisi say etibarilə 1 milyondan bir qədər çoxdur ki, bunlar da bu və ya digər şəkildə məcburi olaraq Ermənistanda bir növ həbs olunmuş ermənilərdir. Niyə onların ölkə daxilindən ölkə xaricinə çıxmağa iqtisadi imkanları yoxdur, ya bu və digər şəkildə inzibati resurslar onlara mane olur. Ya da bu və ya başqa formada müxtəlif şantaj üsulları ilə müxtəlif maddi, cəlbedici metodlar ilə ölkədə saxlanılır. Sarkisyanın bu cür acı etirafları Ermənistan müxalifəti tərəfindən də ciddi şəkildə tənqid olunur və ölkənin vəziyyəti Ermənistan müxalifətində ciddi narazılıqlara səbəb olur. Yeri gəlmişkən, Ermənistandakı bu daxili vəziyyəti erməni əsilli fransız müğənnisi Şarl Aznavur da çox gözəl ifadə edə bilmişdi. Demişdi ki, ermənilərə qarşı bir genosid var, amma bu genosid daxili genosiddir və Ermənistanın apardığı siyasət nəticəsində ölkənin daxilində ermənilərə qarşı bu genosid baş verir. Daxili vəziyyəti qiymətləndirən EMK-sının kordinatoru Levon Zurabyan isə Ermənistan Respublikasının prezidentinin “Dağlıq Qarabağ bizim olub, bizimdir, bizim olacaq” şüarına artıq istehza ilə yanaşır.

Biz də hesab edirik ki, bu gün artıq köhnəlmiş 1990-cı illərin əvvəllərində qalmış şüarla yenidən hakimiyyətə gəlmək mümkün deyil. Və doğrudan da, heç bir iqtisadi inkişafa, demokratik tərəqqiyə, yüksək inkişafa nail ola bilməyən ölkə yenidən Dağlıq Qarabağ kartından istifadə etməklə hakimiyyətdə qalmaq istəyirsə, bir ölkədə yenidən bu kart oynanılırsa demək ölkənin əldə edəcəyi heç bir nailiyyət, heç bir inkişaf, heç bir tərəqqi, heç bir uğur yoxdur. Ancaq əlbəttə ki, Sarkisyanın bu cəhdləri əbəsdir. Tezliklə Azərbaycan tərəfi bu kartı da onun əlindən alacaq.

Qeyd olunur ki, biznesin göstəricilərinə görə, 2001-2003-cü illərdə Ermənistan 83 bal itirərək geriləyibdir. Azərbaycan isə 245 bal qazanaraq biznesin hesabatında daha da möhkəmləndiribdir. Korrupsiya faktına görə, Ermənistan dünyada 180 ölkə arasında 129-cu yerdədir. Ən çox korrupsiyaya uğramış ölkələrdən biridir. Rəsmi etiraflara görə, yoxsulluq indeksi 43 faiz civarındadır. Qeyri-rəsmi indekslərə görə, bu, 70 faiz civarındadır. Gizli iqtisadiyyata görə bu ölkə 151 ölkə arasında 143-cüdür. Bütün bu göstəricilər ona dəlalət edir ki, Ermənistanın daxili və xarici siyasəti iflasa uğramışdır. Və belə vəziyyətdə qonşu ölkənin torpaqlarını uzun müddət işğal altında saxlamaq mümkün olmayacaq. Məhz Ermənistanın bu səfalətə düçar olmasının ilk səbəbi onların özləridir. Eyni zamanda, bu, Azərbaycanın uğurlu hücum diplomatiyasının məntiqi nəticəsidir.

Hikmət Babaoğlu

Yeni Azərbaycan.- 2012.- 28 mart.- S.5.