Azərbaycan mədəniyyətinin
sürətli inkişafı bu sahədə
yeni qanunun qəbul
edilməsini zərurətə çevirir
Milli
Məclisin Mədəniyyət komitəsinin sədri Nizami Cəfərov
www.yap.org.az saytına müsahibə verib:
-
Nizami müəllim, Milli Məclis “Mədəniyyət
haqqında” yeni qanun layihəsini birinci oxunuşda qəbul
edib. Bildiyimiz kimi, belə bir qanunun qəbul edilməsi məsələsi
cəmiyyətimizdə geniş müzakirə mövzusu olub.
Bu baxımdan, sənəddə hansı yeniliklər öz əksini
tapır?
-
Yeni qanun Azərbaycan Konstitusiyasının 40-cı maddəsi
ilə təsbit olunmuş mədəniyyət hüququnun təmin
olunması məqsədi ilə dövlət mədəniyyət
siyasətinin əsas prinsiplərini, dövlət mədəniyyət
fəaliyyətinin formalarını, təşkilati,
hüquqi, iqtisadi əsaslarını, mədəniyyət sahəsində
fəaliyyət göstərən subyektlərin
hüquqlarını, vəzifələrini, həmçinin,
mədəniyyət işçilərinin statusunu müəyyən
edir. Bu qanun mədəniyyətin ayrı-ayrı formaları
üzrə müvafiq qanunların və digər
normativ-hüquqi aktların qəbul edilməsində baza rolunu
oynayacaq. Eyni zamanda, demək istəyirəm ki, dövlət mədəniyyət
fəaliyyətinin əsas formaları mədəni irs, peşəkar
incəsənət və mədəni sənayedir.
Qanun
layihəsində qeyd olunur ki, dövlət mədəniyyət
sisteminə dövlətin mülkiyyətində olan
teatr-konsert müəssisələri, kitabxana müəssisələri,
muzey müəssisələri, təhsil və tədris müəssisələri,
mədəniyyət mərkəzləri və asudə
vaxtın təşkili müəssisələri, həmçinin,
mədəniyyət və incəsənətin təbliği-yayımı
müəssisələri daxildir. Sənəddə, həmçinin,
göstərilir ki, dövlət milli-mədəni dəyər
və sərvətlərinin yaradılması, qorunması, tədqiqi,
bərpası və istifadəsi məqsədi ilə dövlət
mədəniyyət təsisatlarını yaradır, onun fəaliyyətini
təmin edir.
Qanun
layihəsində yaradıcılıq ittifaqları barəsində
də bəhs edilir ki, burada da yaradıcılıq
ittifaqlarının nizamnaməsində müəyyən
edilmiş tələblərə cavab verən yaşı 18-ə
çatmış hər bir yaradıcı şəxsin
könüllülük əsasında yaradıcılıq
ittifaqlarının üzvü ola bilməsi məsələsi
nəzərdə tutulur.
-
Ümumiyyətlə, mədəniyyət sahəsində yeni
qanunun hazırlanması hansı zərurətdən
yarandı?
- Əlbəttə
ki, bunun üçün ciddi zərurət var idi. Son 10 ildə
Azərbaycan mədəniyyətinin inkişafı təkidlə
tələb edirdi ki, yeni qanun qəbul olunsun. Ötən əsrin
90-cı illərinin ortalarında ölkədə mədəniyyətin
həm maddi bazası, həm də ümumi sosial hazırlığı
kifayət səviyyədə deyildi. İndi Azərbaycanda
çox ciddi irəliləyiş var - muzeylərimiz,
teatrlarımız bərpa olunub, yaradıcılıq
ittifaqları ayağa qalxıb. Son zamanlar Azərbaycanın mədəni
irsinin dünyada təbliği istiqamətində xeyli işlər
görülür. Bu təbliğatı daha geniş formada
aparmaq üçün xarici ölkələrdə Azərbaycanın
mədəniyyət mərkəzlərinin yaradılması nəzərdə
tutulur. Bundan əlavə, hesab edirəm ki, ölkədə
prodüser institutunun inkişafı da vacibdir. Bu məsələlər
yeni sənəddə öz əksini tapır. Həqiqətən
də, biz əvvəl istəyirdik ki, mövcud qanunda müəyyən
dəyişikliklər edək. Amma nəzərdə tutulan və
zəruri olan dəyişikliklərin xeyli çox olması
yeni qanunun hazırlanması vacibliyini gündəmə gətirdi.
Yeni qanunda Azərbaycan mədəniyyətinin maddi təminat məsələləri
öz əksini tapır. Eyni zamanda, mədəniyyətimizin
beynəlxalq miqyasda təbliği, dünya mədəniyyətinin
ölkəmizdə təbliğatı ilə bağlı
görülən işlərin miqyası o qədər
çoxdur ki, bütün bunlar yeni qanunauyğunluqlar, yeni
prinsiplər diktə edir.
Qanunda
mədəniyyət təşkilatlarına dair müddəalar
da öz əksini tapır. Çünki mədəniyyət
təşkilatlarının öz qanunauyğunluqları var.
Belə ki, yeni qurumlar yaranır və bu da mədəniyyət
və incəsənətin kütləviləşməsinə
müsbət təsir göstərir. Bütün bunlardan əlavə,
hesab edirəm ki, qanundakı bəzi anlayışlar da dəqiqləşməlidir.
Biz hazırda ikinci oxunuş üçün həmin
anlayışlar üzərində çox dayanırıq,
onları dəqiqləşdiririk. Amma ən önəmlisi
odur ki, yeni qanun mədəniyyətin inkişafı və
qanun yaradıcılığı üçün materiallar
verir.
- Bu
qanun layihəsinin parlamentdə ikinci oxunuşa nə vaxt
çıxarılması nəzərdə tutulur?
-
Qanun layihəsinin ikinci oxunuşa hazırlanması istiqamətində
işlər gedir. Biz bu işləri tələsmədən həyata
keçiririk. Ona görə ki, bəzi məsələlərin
üzərində geniş dayanmalıyıq, müvafiq təşkilatlarla
müzakirələri davam etdirilməliyik. Qanun layihəsində
əksini tapan məsələlərlə bağlı mədəniyyət
və incəsənət müəssisələrinin rəylərini
alırıq, eyni zamanda, mədəniyyət və incəsənət
xadimləri ilə müzakirələr aparırıq. Yəni,
bu işlər formal şəkildə getmir, əksinə
xüsusi yanaşma ilə həyata keçirilir.
Qeyd
edim ki, mədəniyyət və incəsənət sahəsində
fərdi hadisələr də xüsusi diqqətdə
olmalıdır. Məsələn, çoxlu bəstəkarlar
ola bilər, amma bir Üzeyir Hacıbəyli istedadı millətin
mədəniyyətini dünyaya təqdim edir. Çoxlu
şair ola bilər, amma bir Səməd Vurğun ədəbiyyatımızı
müəyyən səviyyəyə qaldırıb. Yəni,
bu sahədə fərdi özünəməxsusluğun, fərdi
istedadın qiymətləndirilməsi vacibdir. Bilirsiniz ki,
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyev mədəniyyət və
incəsənət xadimlərinə necə diqqət göstərilməsinin
nümunəsini aşılayıb. Bu gün Azərbaycan
dövləti bu diqqət və qayğını həyata
keçirir. Eyni zamanda, Heydər Əliyev Fondu mədəniyyətimizin
qorunması və dünyada təbliğ olunması istiqamətində
böyük layihələrin təşkilatçısı
kimi çıxış edir. Ümumiyyətlə,
bütün bunlar mədəniyyət sahəsində mükəmməl
qanun hazırlanmasına imkan verir. Biz elə qanun qəbul etməliyik
ki, gələcək dövr üçün bizim mədəniyyət
həyatımızı idarə edə bilsin.
-
Nizami müəllim, qeyd etdiniz ki, Azərbaycan mədəniyyəti
beynəlxalq müstəvidə geniş təbliğ olunur. Bu
yaxınlarda Bakıda “Eurovision 2012” mahnı müsabiqəsi
keçiriləcək. Sizcə, bu nüfuzlu beynəlxalq
musiqi yarışmasının ölkəmizdə
keçirilməsinin əhəmiyyəti nədən ibarətdir?
-
“Eurovision” mahnı müsabiqəsinin Bakı şəhərində
keçirilməsi Azərbaycan üçün böyük
hadisədir. Bu nüfuzlu tədbir müstəqil Azərbaycanı
və onun uğurlarını beynəlxalq müstəvidə
təbliğ etmək baxımından önəmli vasitədir.
Azərbaycan mədəniyyəti güclü potensiala malikdir.
Son illər dövlətimizin bu sahəyə ciddi diqqət və
qayğısı öz bəhrəsini verməkdədir.
Ölkəmizin
ötən il bu musiqi yarışmasında qalib gəlməsi
o deməkdir ki, belə qələbələr
üçün bizim bazamız və imkanlarımız var.
“Eurovision” mahnı müsabiqəsinin Bakıda keçirilməsinə
qarşı, bu müsabiqənin siyasiləşdirilməsi
istiqamətində daxili və xarici dairələr tərəfindən
edilən cəhdlər gülünc və mənasızdır.
Bu cəhdlər bizim uğurumuza kölgə sala bilməyəcək.
-
Adlar və soyadlarla bağlı məsələ də uzun
müddətdir ki, cəmiyyətdə geniş müzakirə
mövzusudur. Bu istiqamətdə nə kimi yeniliklər
mövcuddur?
-
Bilirsiniz, soyad sonluqları məsələsi niyə
qalxıb? Bu, həqiqətən xeyli dərəcədə
milli məsələdir. Hər bir xalqın öz mədəniyyəti
var və öz mədəniyyətində soyad vermə
qayda-qanunları var. Biz məsələni buna uyğun həll
etməliyik. Bir də burada əsas məsələ nədir?
Həqiqətən də bizdə elə nəsillər olub
ki, rus soyad formalarını - “ov”- “yev”i, - XIX əsrdə qəbul
edib, Sovet dövründən əvvəl, XX əvvəllərində
qəbul edənlər olub. Amma Sovet dövründə bu proses
dövlət səviyyəsində həyata keçirilib.
Bunun mahiyyətinə insanlar o qədər varmasa da, faktiki
olaraq bu, repressiyadır. Yəni, sənin mövcud olmuş
soyad sistemin aqressivcəsinə dəyişdirilir, özü də
bu xalqa, nə erməniyə, nə gürcüyə yox, məhz
bizə bu tətbiq olunur. İndi biz bunun
qarşısını almalıyıq, ya yox?
Sadəcə,
burada soyad seçmə imkanlarını müəyyən qədər
yumşaltmaq lazımdır. Bəlkə bu, elə xalqın
ixtiyarına verilməlidir. Eyni zamanda, elmi, mədəni
tövsiyələr olmalıdır, necə ki, bizim Milli Elmlər
Akademiyası belə bir tövsiyələr verib. Hətta ola
bilsin ki, burada heç qanuna və qərara da ehtiyac yoxdur. Amma
bununla yanaşı, bu tövsiyə olunmuş modellər cəmiyyətə
çatdırılmalıdır.
Yeni Azərbaycan.- 2012.- 19 may.- S.4.