“Heydər Əliyev Azərbaycanı canından çox sevirdi”

Dünya ölkələrinin inkişaf tarixinin araşdırılması göstərir ki, bütün zamanlarda xarizmatik lider, müqəddəratı təhlükə altında olan dövlətin xilaskarı missiyasının təminatçısı olur. Həmin missiyanı Rusiyanın tarixində Böyük Pyotr, ABŞ-ın tarixində C.Vaşinqton və A.Linkoln, qardaş Türkiyənin tarixində böyük Atatürk yerinə yetirmişsə, Azərbaycanın çağdaş tarixində bu missiya Ulu öndərimiz Heydər Əliyevin adı ilə bağlıdır.

Heydər Əliyevlə ilk dəfə 5 fevral 1991-ci ildə o zamanlar işlədiyim Ali Sovetin sessiyasında tanış oldum. Yadımdadı, iclaslararası fasilədə Heydər Əliyevə yaxınlaşaraq özümü təqdim etdim və dedim ki, əgər Sizə hər hansı bir işdə yardımçı ola bilərəmsə, özümü çox xoşbəxt sanaram. Liftlə mənim otağıma qalxdıq. Qızlardan çay hazırlamalarını xahiş etdim. Sonra bir az söhbət etdik. Heydər Əliyev əvvəlcə məndən özüm haqda məlumatları soruşdu və sonra respublikadakı vəziyyətlə maraqlandı. Əvvəlcə çox həyəcanlı idim, amma Heydər Əliyev elə səmimi söhbət etdi ki, mənim həyəcanım tez keçib getdi və həmsöhbət kimi bu insan ağlı, kamalı ilə məni heyran qoydu. İlk görüşdəcə Onun qeyri-adi insan olduğunu anladım, görüş bitdikdə O, mənim əlimi sıxdı. Adətən belə vəziyyətdə mütləq müsahibinin gözlərinin içərisinə baxmalı olursan. Mən Onun gözlərinin dərinliyində fövqəladə bir qüvvə olduğunu hiss etdim. Səmimi söhbətimiz boyu elə hey düşünürdüm ki, mənimlə üzbəüz oturan insan fövqəladə keyfiyyətlərə sahib, doğrudan da, əfsanəvi bir şəxsiyyətdir. Heydər Əliyevlə söhbət zamanı hiss edirdim ki, O, nədənsə daxilən narahatdır. Sonra başa düşdüm ki, Heydər Əliyevin dövründə Onunla birlikdə çalışan, Onun sayəsində vəzifəyə yüksələn adamlar Ali Sovetin iclas zalının foyesində yanından ötüb keçir, hətta salam belə vermirdilər. Əlbəttə, bu Onun xətrinə dəyirdi.

Nahar fasiləsinə yaxın otaqdan çıxıb liftlə birinci mərtəbəyə düşdük. O, mənimlə vidalaşmadı, sadəcə dedi:

- Əlaqəni kəsmə!

Heydər Əliyev Ali Sovetin sədri Elmira Qafarovadan xahiş etdi ki, O, Bakıda olduğu zaman məni Onun köməkçisi təyin etsin. Mən Onunla tez-tez əlaqə saxlayaraq Ali Sovetin işi və respublikadakı vəziyyətlə bağlı məlumat verirdim. Bir neçə dəfə Naxçıvana, Onun yanına da getdim.

Heydər Əliyev 1993-cü ildə hakimiyyətə qayıdanda Ali Sovetdə işləyirdim və qısa müddətdən sonra həm də faktik olaraq mən Onun köməkçisi oldum.

Heydər Əliyev gecə saat üçün yarısından tez evə getmirdi və səhərlər isə adətən tez gəlirdi işə. Respublikada ictimai-siyasi gərginlik dramatik həddə çatmışdı. O, mahir siyasətçi kimi qarşıya çıxan bütün çətinliklərin çox asan yolla düzgün siyasi həllini tapırdı. Daxilən nə qədər gərgin olsa da, bunu heç vaxt hiss etdirməzdi. Ölkədə qısa müddətdə ictimai-siyasi sabitliyin yaranmasında Heydər Əliyevin milli həmrəylik missiyasının çox böyük əhəmiyyəti olmuşdur. 1993-cü ilin iyun ayının sessiyalarının iclaslarının birində Heydər Əliyev çıxışında milli həmrəyliyin olduqca vacib olduğunu dedi, insanlar arasında olan qərəzçilik, kin-küdurətin aradan qaldırılması və Azərbaycan dövlətçiliyin qorunması naminə hamını barışığa dəvət etdi.

Yadımdadır ABŞ Milli Bayramı - Respublika Günü münasibəti ilə səfirlikdə açıq havada tədbir keçirilirdi. Heydər Əliyev həmin tədbirdə İsa Qəmbər, Əli Kərimli və Etibar Məmmədov olan masaya yaxınlaşıb onlarla söhbət etməyə başladı. Bu səhnə həm respublikada, həm beynəlxalq aləmdə çox yaxşı qarşılandı, həm də bununla Heydər Əliyev bir daha öz böyüklüyünü nümayiş etdirdi.

Heydər Əliyevin Azərbaycan Xalq Cəbhəsi və Müsavat partiyalarının nümayəndələrinə münasibəti normal idi. O, bir tərəfdən onları səriştəsizlikdə, fəaliyyətlərindəki nöqsanlara görə tənqid edirdi, digər tərəfdən milli həmrəyliyə görə onlarla əməkdaşlıq etməyə hazır olduğunu əməli ilə təsdiq edirdi. Heydər Əliyev məni Prezidentin ərazi idarəetmə orqanları ilə iş şöbəsinə müdir təyin edəndə ilk tövsiyəsi belə oldu:

- Cəbhəçilərin, müsavatçıların arasında ağıllı adamlar var. Çalış onlarla münasibət qur ki, biz onları işə cəlb edək.

Heydər Əliyev bilirdi ki, mən vaxtilə Ali Sovetdə bərabər işlədiyim üçün onların çoxunu tanıyıram. Bu tapşırıqdan sonra Bakı şəhərinin bir neçə rayon icra başçıları və digər vəzifəli şəxslərlə söhbət etdim. Onların hamısı əvvəlcə Heydər Əliyevlə işləyəcəklərini çox böyük məmnuniyyətlə bildirdilər. Sonra isə Milli Məclisdə o zamankı, xarici işlər naziri Tofiq Qasımov başda olmaqla bir qrup deputat elan etdi ki, onlar vəzifələrini dondururlar və bunu bütün siyasi həmfikirlərinə şamil edirlər. Bu qərardan sonra cəbhəçilərlə müsavatçıları da məcbur etdilər ki, hakimiyyət strukturlarındakı vəzifələrindən istefa versinlər.

Buna baxmayaraq, Heydər Əliyev uzun müddət Əbülfəz Elçibəyin təyin etdiyi hökumət üzvləri ilə də işlədi. Onların arasında maliyyə naziri Saleh Məmmədov, Baş nazirin müavinləri Əsgər Məmmədov və Vahid Əhmədov, dövlət müşaviri Hidayət Orucov, “Azərbaycan Hava Yolları” Dövlət Konserninin baş direktoru Ədalət Əliyev, mətbuat və informasiya naziri Sabir Rüstəmxanlı və başqaları da var idi.

Heydər Əliyev bütün vacib məsələlər, o cümlədən, yeni kadrların seçilməsi məsələlərini kollegial şəkildə həll edirdi. On il ərzində bir dəfə də olsun eşitmədim ki, Heydər Əliyev desin ki, “Mən filan şəxsi bu vəzifəyə təyin edirəm”. O, bizi çağırır və deyirdi: “Hansısa şəhərə və ya rayona başçı təyin etmək üçün kadr seçib təqdim edin”. Biz 7-8 namizəd seçir və Prezidentə təqdim edirdik. Elə birinci müzakirədəcə üçünün-dördünün namizədliyini qəbul etmirdi. Qalanlarının işini götürərək deyirdi: “Bunları isə mən özüm öyrənəcəyəm”.

Həmin namizədlər barədə məlumatları hərtərəfli öyrəndikdən və analiz etdikdən sonra onlardan birini seçirdi və həmin namizəd üzərində dayandığını, məhz nə üçün onu seçdiyini bizə izah edirdi. Hər şeydən əvvəl O, seçdiyi namizədin siyasi baxışlarını, dövlət quruculuğuna münasibətini, mədəni səviyyəsini və müasirliyə yanaşma tərzini əsas götürürdü. O, həmişə gənc kadrlara üstünlük verirdi və bizdən tələb edirdi: “Çalışın gənc, perspektivli, istedadlı kadrları tapın, çünki respublikamızın gələcəyi onlardan asılıdır”.

Heydər Əliyev istəyirdi ki, Onun komandasında gənclər daha çox olsun. Deyirdi ki, “Mən onlara çox şey öyrədə bilərəm və bu kadrlar gələcəkdə respublikamıza böyük xeyir verə bilərlər”.

1993-1995-ci illərdə respublikada vəziyyət hələ də qeyri-sabit olduğuna görə icra başçısı vəzifəsinə öz rayonunda, həmyerliləri arasında nüfuzlu, çoxlu tanınmış qohum-əqrəbası olan şəxsləri təyin edirdi. Respublikada ictimai-siyasi vəziyyət sabitləşəndən və islahatlar başlayandan sonra Heydər Əliyev bizə göstəriş verdi ki, əsasən kənd rayonlarına icra başçıları seçərkən ən birincisi həmin başçı o rayonun sakini olmalıdır, ikincisi yaxşı mütəxəssis olmalı, kənd təsərrüfatını yaxşı bilməli, torpağı sevməlidir ki, aparılan islahatların məqsədini yerli sakinlərə çatdıra bilsin. Bir müddətdən sonra yəni, islahatlar başa çatdıqdan sonra Heydər Əliyev bizdən tələb etdi ki, taktikanı dəyişin, kadrları digər rayonlardan seçin. Gizli deyil ki, icra başçısı həmin rayonda olanda əsas vəzifələrə öz yaxın qohumlarını təyin edir.

Daha sonra isə Heydər Əliyev 5-6 il bir rayonda işləyib müəyyən təcrübə əldə etmiş, maksimum az nöqsanlara yol vermiş kadrları başqa rayona göndərərək, o rayona yenisini təyin edirdi.

Heydər Əliyev təşəbbüskar kadrları sevirdi. Eyni zamanda, istər aparat işçisi, istər rayon rəhbəri və ya nazir olsun, öz yerini bilməyən kadrdan Heydər Əliyevin xoşu gəlmirdi. O, ümumiyyətlə hər bir halda özbaşınalığa dözmürdü və hər şeydən öncə rüşvətxorluğun qəti düşməni idi. Əgər bilsəydi ki, hansısa rəhbər, vəzifəli şəxs rüşvətxordur, gözünün işığı olsa belə, onu işdən azad edirdi. Əvvəlcə xəbərdarlıq edirdi - bir dəfə, iki dəfə, üçüncü dəfə deyilənlər həmin rəhbərə çatmırdısa dərhal işdən çıxarırdı. O, dəfələrlə təəssüf hissi ilə deyirdi: “Nə qədər çalışıram, bu bəlaya qalib gələ bilmirəm”.

İdarəçilikdə və ümumi işdə yol verilmiş nöqsanlara qarşı barışmazlıq, bütün məsələlərin həllində, nöqsanların araşdırılmasında ədalət prinsipi Ümummilli liderin idarəçilik üslubunun əsasını təşkil edirdi. O, kimliyindən asılı olmayaraq hər bir vəzifəli şəxsin nöqsan və qüsurlarını ciddiliklə açıb göstərən, əldə olunmuş uğurları layiqincə qiymətləndirməyi bacaran və bütün bunları şəffaflıq şəraitində həyata keçirən bir dövlət rəhbəri idi.

Heydər Əliyevin tabeçiliyində olan işçilərinə qarşı münasibəti olduqca ciddi olmaqla yanaşı, eyni zamanda, işgüzar və tələbkar atmosfer şəraitində olurdu.

Qəbul edilən mühüm qərarlar kollegial fikir mübadiləsinin nəticəsində əmələ gəlirdi. O, məsələn, məni və ya digər bir şöbənin müdirini yanına çağırır və deyirdi: “Mən hər hansı bir tədbir keçirmək istəyirəm. Bu barədə sən nə fikirləşirsən?”. Təxminən bir həftə sonra mənimlə olan həmin mövzu aidiyyəti üzrə komanda üzvlərindən hər hansı bir pillə yuxarı olanla müzakirə olunurdu. Heydər Əliyev Təhlükəsizlik Şurasının iclaslarında onun hər bir üzvünün və dəvət olunanların fikrini dinlədikdən sonra qərar qəbul edirdi. Təhlükəsizlik Şurasının əksər iclaslarında adamlar alternativ fikirlərlə çıxış edər, hər kəs öz fikrini açıq deyirdi. Tutaq ki, kimsə çıxış edərək deyirdi ki, “Mənim müzakirə olunan məsələ ilə bağlı fikrim belədir”. Başqa bir çıxış edən isə deyirdi: “Məndən əvvəl çıxış edən natiq belə bir fikir söylədi, mən isə cənab Prezident, bu məsələ barədə başqa cür düşünürəm”. Heydər Əliyev böyük təmkinlə onları dinləyirdi, sözlərini kəsmirdi, imkan verirdi ki, onlar problem barədə öz fikirlərini sərbəst söyləyə bilsinlər. Sonra isə iclasa yekun vuraraq səslənən fikirlərə qiymət verirdi. Mənim iştirak etdiyim iclaslarda elə bir hal olmayıb ki, Heydər Əliyev tərəfindən əvvəlcədən qərar hazırlansın. Əgər O, hər hansı bir məsələni müzakirəyə çıxarmağı lazım bilirdisə, demək hamının fikrini öyrəndikdən sonra bu barədə qərar verəcək. Elə bir məqam olmayıb ki, Heydər Əliyev desin ki, “Mən hər hansı bir məsələ barədə qərar qəbul etmişəm, amma sizdən xahiş edirəm, bu məsələ barədə fikirlərinizi bildirin”.

Eyni zamanda, Heydər Əliyev öz işçilərinə qarşı həmişə humanist münasibət göstərirdi. Məsələn, bir gün ərzində O, səni səhər tezdən hər hansı bir işdə yol verdiyin səhvinə görə danlayırdı, axşam isə işdən evə gedənə yaxın köməkçinin vasitəsilə səninlə telefon bağlantısı yaradardı və deyirdi: “Bilirsənmi, mən burada bəzi şeylər fikirləşmişəm, istəyirəm ki, səninlə hansısa bir məsələni müzakirə edək”. Bəli, bu artıq başqa cür münasibət idi, birinci bu gərginlik aradan qalxırdı, səhər baş verənlər artıq arxa plana keçirdi, istər-istəməz hər birimiz bu iradlardan özümüzə xüsusi nəticə çıxararaq həmin səhvimizi düzəldirdik və işgüzar şərait davam edirdi. Yəni O, bu münasibət ilə hiss etdirirdi ki, öz əməkdaşlarına qarşı kin saxlamır və yaxud elə də olurdu ki, axşam səni danlayır, səhər isə işə gələn kimi özü zəng vuraraq, kef-halını soruşurdu, deyirdi ki, “Rayonlarda vəziyyət necədir?”. Tapşırıq verirdi. Elə rəhbərlər var ki, öz tabeliyində olan işçisini danlayır və hətta 1-2 həftə o işçini heç yadına da salmır, onu gərgin vəziyyətdə saxlayır. Heydər Əliyevdə bu xüsusiyyət yox idi.

Ulu öndər Heydər Əliyev bir Prezident kimi tabeliyindəki şəxslərin mətbuatda hər hansı bir problem və ya məsələ ilə bağlı açıqlama verməsinə heç vaxt etiraz etmirdi. Həmin adam öz sahəsində hər hansı bir problemin həlli barədə danışırdısa, O, bunu yaxşı qarşılayırdı, hətta zəng edərək həmin şəxsə maraqlı çıxışlarına görə xoş sözlərini deyirdi. Orada başqa sahələrə toxunulurdusa, həm də qərəzli, qeyri-obyektiv, yoxlanılmamış ara söhbətlərinə istinad olunurdusa, əlbəttə, bu Heydər Əliyevin xoşuna gəlmirdi. Heydər Əliyev deyirdi: “Əgər hər hansı bir problem varsa, mənə de, biz həmin məsələyə baxaq, müzakirə edək. Əgər bu məsələ əsaslıdırsa, mən Prezident kimi ölçü götürərəm”.

Bir maraqlı məqama da toxunmaya bilmərəm. Heydər Əliyevə hər hansı bir sənədin layihəsini gətirəsən O, bu sənədin üzərində öz əlavələrini etmədən, işləmədən onu imzalamazdı. Biz Onun düzəlişindən sonra sənədin necə mükəmməl olduğuna heyrət edirdik və belə anlarda O, bizi başa salırdı ki, nəyə görə bu sənədə hər hansı bir fikir əlavə etmək lazımdır. Heydər Əliyev həmişə çalışırdı ki, tabeliyində olan işçiləri öyrətsin, onlar Onun iş metodlarını və üslubunu mənimsəsinlər.

Heydər Əliyev rəsmi tədbirlərin hazırlığına çox ciddi nəzarət edirdi. Nə qədər ciddi hazırlansa da O, tədbirin başlanmasına qədər öz fikirlərini, təkliflərini verirdi. Tədbiri nə qədər ciddi hazırlasaq da sonda Heydər Əliyev tədbirin hazırlanmasında gözdən qaçanları nəzərimizə çatdırır və qısa müddətdə biz onu düzəldirik. Rəsmi tədbir öncəsi Heydər Əliyev hökmən bizə yaddan çıxan məqamla bağlı öz iradını bildirməklə, çox ciddi əhval-ruhiyyə ilə tədbirə qatılırdı və rəsmi tədbirlərdə heç bir qeyri-rəsmi söhbət olmurdu. Mən əvvəllər belə hallarda büruzə verməsəm də, daxilən çox narahat olurdum. Bir müddət keçəndən sonra başa düşdüm ki, bu Heydər Əliyevin iş üslubudur və müzakirə olunan məsələyə ciddi yanaşmaq üçün özünü əvvəlcədən hazırlamaqdır. Bizim üçün ən başlıcası tədbirin başlanması idi. Onda biz arxayınlaşırdıq ki, Heydər Əliyev tədbirin yüksək səviyyədə keçməsi üçün öz mahir idarəçilik gedişlərini edəcək. Rəsmi tədbirlərdən sonra isə O, tədbiri hazırlayanları yanına yığar və soruşardı “Tədbir necə keçdi”. Biz öz fikirlərimizi bildirərdik və işlərlə bağlı bizə öz tapşırıqlarını verərdi. Tədbirdən hazırlanan materialların KİV-lərdə dərc olunmasına da, TV-lərdə göstərilməsinə də şəxsən nəzarət edirdi.

Heydər Əliyev müxtəlif bayram tədbirlərini çox böyük ustalıqla idarə edirdi. O, tədbirə xoş ovqat verərdi. Azərbaycanın görkəmli xalçaçı rəssamı Kamil Əliyevin yubiley tədbirində ürəkdən gələn mənalı, təsirli sözlər dedi, yubilyarla çoxlu zarafatlar etdi. Onunla bir masa arxasında oturanlarla xoş ünsiyyət yaratdı. Bu da imkan verdi ki, yubileydə hamı sərbəst olsun, ürəklə, çəkinmədən iştirak etsin.

Heydər Əliyev sahibkarlığın inkişafına xüsusi önəm verirdi. İlk dövrlərdə zavodlar, fabriklər işləməyəndə Heydər Əliyevin devizi belə idi ki, zavod və fabrikləri ucuz qiymətə də olsa özəlləşdirib imkanlı adamların sərəncamına vermək lazımdır ki, həmin müəssisələr işləsin, məhsul istehsal etsin, insanlar işləyib öz ailələrini dolandıra bilsinlər.

Heydər Əliyevin Sərəncamı ilə Sahibkarlar Şurasının yaradılması, onun iclaslarının vaxtaşırı keçirilməsi, mövcud nöqsanların aradan qaldırılması, xüsusilə, sahibkarların işlərinə qeyri-qanuni müdaxilələr, hüquq mühafizə orqanları tərəfindən əsassız yoxlamaların aparılmasının qarşısının alınması, respublikada bu sahənin inkişafında başlıca rol oynadı.

Yadımdadır, bir dəfə Təhlükəsizlik Şurasının iclasında Gəncə şəhəri “Plasmas qablar” zavodunun özəlləşdirilməsi ilə bağlı məsələ qaldırıldı və zavodun özəlləşdirilməsində müəyyən nöqsanlar bəhanə gətirilərək sahibkardan onun geriyə alınması təklif edildi. Onda Heydər Əliyev dedi ki, “Sizə məsləhət görürəm ki, insanların əmlakına toxunmayın. Bunu bu gün, siz etsəniz gələcəkdə onu sizə qarşı edəcəklər”.

Azad sahbkarlığın inkişafı məqsədilə, aqrar islahatların həyata keçirilməsi nəticəsində ölkədə 862630 ailəyə 1 milyon 522 min hektardan çox torpaq sahəsi verildi. 819769 nəfər kənd əhalisinə ümumi dəyəri 378,7 milyon manat olan əmlak paylandı.

Azad sahbkarlığın digər mühüm sahəsi olan dövlət mülkiyyətində olan sənaye müəssisələrinin - zavodların, fabriklərin, emal sexlərinin, kiçik müəssisələrin özəlləşdirilməsi uğurla həyata keçirilirdi.

Heydər Əliyevlə bir yerdə işləmək mənim üçün həm böyük məsuliyyət, həm də böyük xoşbəxtlik idi. Onun rəhbərliyi altında 10 il müddətində mən nəinki, idarəçilik məktəbi, həm də böyük bir həyat məktəbi keçdim. Heydər Əliyev öz məktəbini yaratmaq üçün çox çalışdı və bu məktəbi yaratdı. Onun xarakterindəki gözəl xüsusiyyətlər, iş üslubu, işə münasibəti, bunlar artıq bizim milli sərvətimizə çevrilib. Biz Heydər Əliyevdən ən birinci nəyi öyrəndik? Nə qədər təntənəli səslənsə də, deyəcəm, Azərbaycanı sevməyi öyrəndik biz Ondan. Heydər Əliyev bizə, insanlara humanist, insani münasibət göstərməyi öyrətdi. Respublikada baş verən ən xırda hadisəyə məsələn, kiçik avtomobil qəzası baş verdikdə, O bunu ürək ağrısı ilə qarşılayırdı. Bir dəfə Göyçayda pambıqçı qızları işə aparan maşın qəzaya uğramışdı. Bir necə nəfər həlak olmuşdu. O, bu hadisəni ürək ağrısı ilə qəbul etdi.

Metroda terror aktı baş verəndə bu hadisənin Ona necə təsir etdiyini təsəvvür edə bilməzsiniz. Bu hadisədən dərhal sonra Prezident Aparatının şöbə müdiri Şahin Əliyevlə artıq Prezidentin otağındaydıq. Birdən metroda yeni qəza baş verdiyi barədə daha bir xəbər də gəldi. Onun əhvalı tamamilə dəyişdi. Əlləri ilə başını tutdu və dedi: “Yenə də insanlar öldü, yenə də qəm-kədər bizim evlərə ayaq açdı”. O, bu hadisəyə ürəkdən sarsıldı. Biz bacardığımız qədər Onu sakitləşdirməyə çalışdıq, dedik ki, Allah kömək olar, bu dəfə itkisiz keçər bu qəza. Tezliklə Prezidentin köməkçisi Tarıyel Ağayev gəldi və məruzə etdi: “Cənab Prezident, qorxulu heç nə baş verməyib, hər şey qaydasındadır, ölüm yoxdur”. Bu xəbərdən sonra Heydər Əliyevin əhval-ruhiyyəsi nisbətən düzəldi. Bu cür hadisələri O, çox ürəyinə salırdı, bu isə Onun qəlbində dərin iz buraxırdı. O, bu və ya digər görkəmli şəxsiyyətlərin ölüm xəbərini böyük kədərlə qarşılayırdı. Ziya Bünyadovun ölüm xəbərinin Heydər Əliyevə necə ağır təsir göstərdiyini sözlə ifadə edə bilmirəm. Ümumiyyətlə O, insana çox böyük dəyər verirdi. İstər tanınmış adam olsun, istərsə də ölkənin sadə vətəndaşı, hamı Onun üçün doğma və əziz idi. Mən hərdən yaddan çıxarıram ki, O, bizim aramızda deyil, və çox tez-tez xəyalən Onunla məsləhətləşirəm və fikirləşirəm: Görəsən, bu məsələni Ulu öndər necə həll edərdi? Yəqin ki, illər ötdükcə biz Onun yoxluğunu daha çox hiss edirik. Onun fiziki cəhətdən həyatdan getməsi ilk növbədə xalq üçün, sonra isə bəşəriyyət üçün əvəzolunmaz itkidir.

Təsəlliverici odur ki, Heydər Əliyevin siyasi kursu Onun layiqli davamcısı möhtərəm Prezident İlham Əliyev tərəfindən çox uğurla davam etdirilir. Cənab İlham Əliyev ölkəyə rəhbərlik etdiyi dövrdə Ulu öndərimizin əsasını qoyduğu inkişaf strategiyasını layiqincə davam etdirmək iqtidarında olduğunu öz işi ilə sübuta yetirdi. 2003-cü ildən sonrakı dövr ölkənin daha da möhkəmlənməsi, vahid bir siyasi xətt üzrə irəliyə aparılması, milli həmrəyliyin qorunub saxlanılması, regionda həyata keçirilən xarici siyasətə yönələn adekvat reaksiyalar və digər amillər bir daha sübuta yetirdi ki, Prezident İlham Əliyevin malik olduğu keyfiyyətlər Onun lider statusunu önə çəkir.

Ümummilli liderin ciddi elmi təməllərə söykənən inkişaf strategiyasını inamla davam etdirən cənab Prezident İlham Əliyev qısa müddətdə Azərbaycanı Cənubi Qafqaz regionunun ən sürətli inkişaf edən sabit və qüdrətli dövlətinə çevirməyə müvafiq oldu.

Zaman etibarilə o qədər böyük olmayan müddətdə ölkə iqtisadiyyatının 3 dəfə, dövlət büdcəsinin isə 12 dəfədən çox artımı, yoxsulluğun minimuma enməsi, insanların real pul gəlirlərinin dəfələrlə yüksəlməsi, dinamik inkişafın real mənzərəsinin göstəricisidir.

Respublikada nəhəng quruculuq-abadlıq işləri geniş vüsət alıb. Bakı şəhəri ilə yanaşı, bütün bölgələrimizin hətta ən ucqar kəndlərimizin siması dəyişir, yerlərdə infrastrukturlar yaradılır, sənaye və emal müəssisələri, təhsil və səhiyyə ocaqları, müasir Olimpiya İdman Kompleksləri tikilib istifadəyə verilib. Dünya standartlarına cavab verən ən müasir yollar, su və kanalizasiya sistemləri tikilib istifadəyə verilib.

2012-ci ildə Azərbaycanın BMT Təhlükəsizlik Şurasının qeyri-daimi üzvü seçilməsi, 2015-ci ildə ilk Avropa Olimpiya Oyunlarının Bakı şəhərində keçirilməsinə dair qərarın qəbul edilməsi ölkəmizin beynəlxalq aləmdə artan nüfuzunun bariz göstəricisidir.

Bütün bu uğurlar Ulu öndərimizin həmişəyaşar müdrik siyasi kursundan qaynaqlanır. Azərbaycan xalqının milli iftixarı, tariximizin yaddaşına əbədi həkk olunan bəşəriyyətin fenomen, fövqəlbəşər şəxsiyyətlərindən olan Heydər Əliyev artıq 10 ildir ki, cismən aramızda yoxdur. Lakin bütün dünya azərbaycanlılarının Ümummilli liderinə və and yerinə çevrilmiş Heydər Əliyev ideyaları daim qəlblərdə yaşayır. Həyatımızın elə bir sahəsi yoxdur ki, orada Ulu öndərimizin xatirəsi əbədiləşdirilməsin, adına möhtəşəm abidə ucaldılmasın. Müstəqil Azərbaycanın qurucusu və banisi, dövlətçiliyimizin qarantı olmuş bu dahi şəxsiyyətin ölkəmiz və xalqımız üçün etdikləri əsrlər keçsə də tarixi dəyərini itirməyəcəkdir. Heydər Əliyevin siyasi-mənəvi irsi təkcə xalqımızın deyil, eyni zamanda, bəşəriyyətin xəzinəsinə çevrilmişdir.

Prezident İlham Əliyevin apardığı uğurlu daxili və xarici siyasət ilk növbədə məhz Azərbaycan dövlətinin və xalqımızın milli mənafelərinə xidmət edir.

Azərbaycanda alternativi olmayan bu siyasət bizə daimi uğur gətirir və gətirəcək. Azərbaycanın qarşısında bu gün daha böyük uğurlar görünür, gücümüz və qüdrətimiz artır.

2013-cü ilin oktyabr ayında respublikada növbəti prezident seçkiləri keçiriləcək. Əminik ki, Azərbaycan xalqı öz taleyini Heydər Əliyev siyasətinin layiqli davamçısı, hər bir azərbaycanlının Prezidenti İlham Əliyev şəxsiyyətinə bağlamaqla, Onun xidmətlərini yetərincə qiymətləndirəcək və növbəti 5 ildə də öz taleyini Ona etibar edəcək.

Yusif Hümbətov,

“Azərsutikinti” Səhmdar

Cəmiyyətinin sədri, YAP

İdarə Heyətinin üzvü

Yeni Azərbaycan.- 2013.- 2 may.- S.4.