Xalq Azərbaycandakı inkişafın davamlı
olması üçün Konstitusiya islahatlarını vacib
sayır
Gələcəkdə də iqtisadiyyatın inkişaf
etdirilməsi, bütün sosial proqramların uğurla icra
olunması üçün Prezident İlham Əliyevin
başladığı islahatlar proqramı mütləq davam
etdirilməlidir
Xalq cəmiyyətə
qarşı aparılan qeyri səmimi siyasətin altında
yatan sönməmiş vulkandır. O daim közərir və lazım
bildiyi anda, heç kimin qarşı dura bilməyəcəyi
bir təkanla püskürür, hər şeyi yerbəyer
edir. Tutduğu mövqedən asılı olaraq
bu proseslərdə yanıb külə çevrilənlər
də olur, layiq olduğu yerdə qalıb tərəqqiyə,
rifaha xidməti davam etdirənlər də. Bütün hallarda püskürmədən sonra yeni
bir çiçəklənmə, yeni bir inkişaf mərhələsi
başlayır. Kimlər ki, bu amili nəzərə
alır, onlar cəmiyyətə münasibətdə
qeyri-standart siyasi gedişlərə bel bağlamır. Bu amili unudanlar isə müəyyən dövrdən
bir onu nəinki xatırlamalı, siyasi karyerasında daha bir
krizis şəklində hiss etməli olurlar.
Azərbaycan
tarixinin müasir mərhələsində belə
püskürmələr artıq bir neçə dəfə
baş verib.
Ötən əsrin sonlarında sovet imperiyasına
qarşı qalxan xalq öz iradəsini ortaya qoyub qanı
bahasına istədiyinə nail olsa da, bundan sonra bir neçə
dəfə yenidən hər kəsi və hər şeyi yerbəyer
etməli oldu. 1993-cü ildə kimin nə
düşünməsinə, kimə xidmət etməsində
və ölkəni ümidsiz vəziyyətə salmasına
baxmayaraq, sonda xalq öz iradəsini ortaya qoydu və göstərdi
ki, çıxış yolu həmişə var və onun
harada olduğunu siyasətçilər görməyə və
ya görmək istəməyə bilər. Amma cəmiyyət hər şeyi və hər kəsi
yaxşı görür. O vaxt Azərbaycan xalqı
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevi hakimiyyətə gətirəndə
çoxlarının siyasi karyerası bir daha
çıxılması mümkün olmayan siyasi krizisə
düçar oldu. Bundan sonra, xalq öz iradəsini
dəfələrlə Heydər Əliyevi qorumaq
üçün də ortaya qoymalı oldu. Azərbaycan xalqını passiv, iradəsiz hesab edənlər,
bu iradənin nəyə qadir olduğunu 2003-cü ilin
oktyabrında keçirilən prezident seçkilərində
yenidən hiss etməli oldular. Heydər Əliyevdən
sonra hakimiyyətə gələcəklərinə ümid edənlər
daha bir krizis yaşamalı oldular. 2008-ci ilin prezident
seçkilərində də ümidləri puça
çıxanlar Ümummilli liderin siyasi kursunun layiqli
davamçısı İlham Əliyevin “onsuz da sonuncu
prezidentlik dönəmidir” deyib ümidlərini növbəti
- 2013-cü ilin seçkilərinə
bağlamışdılar ki, xalq onu nəzərə
almayanlara bir daha özünü yenidən xatırlatdı.
İctimaiyyət uzun müddət müxtəlif
dairələrdə müzakirə etdiyi məsələnin nəhayət
ki, parlamentdə müzakirəsinə və qəbuluna nail
oldu. Məntiq çox sadədir.
Xalq öz inandığı Liderini daim öndə
görmək istəyir və Azərbaycanı əbədi
inkişaf yoluna çıxaran ulu öndər Heydər Əliyev
siyasətinin bundan sonra da yeni mərhələdə
çiçəklənməsini, siyasi xəttin davam etdirilməsini
istəyir. Beləliklə, 2009-cu il
martın 18-i Azərbaycan Konstitusiyasına əlavə və
dəyişikliklər edilməsi üçün referendum təyin
edilməsi xalqın və milli dövlətçiliyinin yeni
inkişaf mərhələsində doğan təbii tələbatından
irəli gəlir. Bəzi siyasi dairələr bu
hadisənin siyasi sifariş olduğunu iddia edirlər.
Amma ölkədə görülən işlərin məhz belə bir sosial sifarişə səbəb
olacağını görməmək də mümkün
deyildi. Prezident İlham Əliyevin ölkəyə
rəhbərlik etdiyi müddətdə demək olar ki, hər
ay xalqa verdiyi hesabatlar ilin sonunda da yekun hesabatı formasında
bir daha təkrarlanırdı. Bütün
bunlar məhdud dairədə yox, cəmiyyətin gözü
qarşısında baş verirdi.
Nazirlər
Kabinetində Onun sədrliyi ilə keçirilən 2008-ci ilin
sosial-iqtisadi inkişafın yekunlarına həsr olunmuş
iclası da belə hesabatlardandır. Dövlət başçısı
çıxışında dedi ki, “2008-ci il dünya tarixində
maliyyə və iqtisadi böhran ili kimi qalacaqdır. Azərbaycan
üçün isə 2008-ci il növbəti
uğurlu il olmuşdur. 2008-ci ildə nəzərdə
tutulmuş bütün proqramlar uğurla icra edilmişdir.
Azərbaycan iqtisadiyyatı yüksək sürətlə
inkişafını davam etdirmiş, ölkədə
infrastruktur və digər layihələr vaxtlı-vaxtında
icra olunmuşdur. Bir sözlə, Azərbaycanda
son illər ərzində aparılan uğurlu iqtisadi islahatlar
2008-ci ilin yekunlarında da özünü göstərmişdir”.
Dünyanı
bürümüş maliyyə və iqtisadi böhranın
fonunda - iri dövlətlərin bir-birinin ardınca iflasa
uğrayan nəhəng müəssisələri, maliyyə
strukturlarını xilas etmək üçün hələlik
nəticə verməyən proqramlar işləyib
hazırladıqları bir vaxtda Azərbaycanda yeni müəssisələr,
iş yerləri açıldığını görən
xalqın bütün bunlara nail olan siyasətçini daha uzun
müddətə özünün rəhbəri kimi görmək
istəməsi təsadüfi deyil. Əslində,
xalqın bu istəyinin üstünə kölgə salan, onun
guya ki, hakimiyyət nümayəndələrinin istəyi
olduğunu iddia edənlər üçün də bu hadisə
təsadüfi deyil. Onlar xalqın bu tələb
və istəklə çıxış edəcəyini
çoxdan anlayırdılar. Elə buna
görə də, mövcud hakimiyyətə qarşı
çıxanlar, heç bir əsas olmadan inflyasiyadan, qiymətlərin
artmasından danışaraq xalqın diqqətini gerçəklikdən
yayındırmağa çalışırdılar. Əhali isə problemləri görməklə bərabər
pul gəlirlərinin ildən-ilə nəzərəçarpacaq
dərəcədə artmasını, ölkədə
yoxsulluğun sürətlə azalmasını müşahidə
edir, müsbət dəyişiklikləri ilk növbədə
öz yaşayışında hiss edir. Digər tərəfdən
isə keçirdiyi müşavirələrdə Prezident
İlham Əliyev özü xalqa obyektiv gerçəkliyi,
problemləri və irəliləyişləri ilə birlikdə
bir daha xatırladır: “Bizi narahat edən yeganə məsələ
inflyasiyanın yüksək səviyyədə - 20 faizdən
çox olmasıdır. Ancaq bununla bərabər,
əhalinin pul gəlirləri ondan qat-qat çoxdur, daha
böyük rəqəmlərlə ölçülür.
Əhalinin pul gəlirləri 2008-ci ildə 36
faiz artmışdır. Bu, çox
yaxşı göstəricidir. Nəzərə
alsaq ki, son illər ərzində bu rəqəm təxminən
bu həddədir, demək olar ki, insanların rifah
halının yaxşılaşdırılması istiqamətində
atılan addımlar öz gözəl nəticələrini
verir. Bunun əyani təzahürü ondan
ibarətdir ki, 2008-ci ilin yekunlarına görə, Azərbaycanda
yoxsulluğun səviyyəsi daha da aşağı
düşübdür. Bu gün Azərbaycanda
yoxsulluğun səviyyəsi 13,2 faiz təşkil
edir. Nəzərə alsaq ki, 2003-cü ildə yoxsulluğun səviyyəsi
49 faiz idi, bu 13,2 faiz böyük nailiyyətdir.
Bu, bir daha onu göstərir ki, ölkədə
aparılan əsaslı, köklü iqtisadi islahatlar həm
ölkənin iqtisadi potensialının möhkəmlənməsinə
yönəldilib, həm də eyni zamanda ilk növbədə,
insanların rifah halının yaxşılaşmasında
özünü göstərir. Biz öz
sosial siyasətimizi bundan sonra da uğurla davam etdirəcəyik”.
Bütün bu deyilənlərin
yalnız söz yox həm də real iş,
konkret əməl olduğunu görən xalq niyə də Azərbaycan
konstitusiyasına dəyişikliklər olunmasını,
xüsusilə, bir şəxsin iki dəfədən artıq
prezident seçilməsinə qoyulan məhdudiyyətin aradan
qaldırılmasını istəməsin?
Azərbaycanın
son dövrlər imza atdığı uğurlar heç də
təsadüfi deyil. İlham Əliyevin idarəçilik
keyfiyyətlərinə görə, regionda lider dövlət
başçısı olduğunu Onun əcnəbi həmkarları
da etiraf edir, Azərbaycanın müasir dövrdə
bütün parametrlərinə görə, Qafqazın öndər
dövləti olduğunu hər kəs yaxşı anlayır.
Xalq da bunu düşünür. Bilir ki, Azərbaycanda gələcəkdə də
iqtisadiyyatın inkişaf etdirilməsi, bütün sosial
proqramların uğurla icra olunması üçün
Prezident İlham Əliyevin başladığı islahatlar
proqramı mütləq davam etdirilməlidir. Belə həyati əhəmiyyətli məsələdən
ötrü isə xalqın nəinki Konstitusiyaya əlavə
və dəyişiklik etmək, hətta bütövlükdə
onu dəyişmək haqqı da var. Çünki xalqlar
konstitusiyaları öz taleləri üçün qəbul
edirlər. Və zaman, mövcud tarixi şərait,
dövlətin üzləşdiyi gerçəklik onun redaktəsini
diktə edirsə, tərəddüdə yer qalmır.
Tarixi boyu məhrumiyyətlərə,
ədalətsizliyə, ikili standartlarla yaşayan
dünyanın haqsızlıqlarına məruz qalan Azərbaycan
vətəndaşı bu gün olduğu kimi gələcəkdə
də qürur duyulacaq prezidentinin olmasını istəyir. Onun bu istəyini
də təmin edən Prezident İlham Əliyevdir. “Regionların sosial iqtisadi inkişafı” Dövlət
Proqramının icrasını yerlərdə şəxsən
yoxlamaq üçün bölgələrə səfər edən
ölkə Prezidenti rayonların ictimaiyyəti
qarşısında çıxış edir və Ona
münasibətindən asılı olmayaraq hər bir azərbaycanlının
Prezidenti olduğunu bəyan edir. Bir vaxtlar
Prezident İlham Əliyevin bölgələrə səfəri
zamanı kimdənsə, nədənsə şikayət etmək
üçün Ona məktub verməyə
çalışan əhali indi dövlət
başçısına öz məhəbbətini ifadə
etmək istəyinə çatmaq üçün Ona
yaxınlaşmağa çalışır. Bir çox hallarda isə dövlət
başçısı özü əhalinin içərisinə
girərək xalqın bu istəyini də cavabsız qoymur.
Xalqın bu cür münasibətini qazanmaq üçün
populist çıxışlar yox iş görmək
lazımdır. İş görmək
üçünsə Prezidentin özünün də dediyi
kimi, təməlində düşünülmüş
iqtisadi-siyasi islahatlar, demokratik proseslər dayanan addımlar
atmaq lazımdır.
Enerji təhlükəsizliyini
hələ də təmin edə bilməyən inkişaf
etmiş dövlətlərin bu məsələdə
böhran keçirdiyi, hətta qarşıdurmaların
yaşandığı bir vaxtda Azərbaycan bu sahədə də
uğurlu addımlar ataraq həm siyasi, həm də iqtisadi cəhətdən
güclənir. Bu gün neft və qaz hasilatçısı olmaqla
yanaşı, həm neft-qaz ixrac edən, həm də tranzit
ölkə olan Azərbaycan dünyada etibarlı tərəfdaş,
dost ölkə kimi tanınır. Bütün bunlara milli maraqları
qorumaq şərtilə nail olunması heç də asan məsələ
deyildi. Amma Prezident İlham Əliyev bunu
bacardı. Dövlət başçısı bu barədə
danışarkən deyir: “Azərbaycan müstəqil dövlətdir.
Azərbaycanın müstəqil siyasəti var. Bu siyasət Azərbaycanı
son beş ildə böyük dərəcədə
gücləndirmişdir. Bugünkü və beş
il bundan əvvəlki Azərbaycan başqa-başqa ölkələrdir.
Həm iqtisadi, həm siyasi baxımdan bölgədəki
rolumuzun artması - bütün bunlar Azərbaycanı
çox yüksək pilləyə qaldırıb”.
Heç kimə sirr deyil ki,
bugünkü Azərbaycanı 5 il bundan əvvəlki
Azərbaycandan fərqli edən məhz Azərbaycan
xalqıdır. Belə nailiyyətlər qazanmaq
istəyən xalq ilk növbədə düzgün seçim
etməyi bacarmalıdır. Nəticə
göz qabağındadır. Xalq yanılmayıb, indi də
artıq 5 il bundan sonrakı Azərbaycanı
indikindən fərqləndirmək məsələsini 2008-ci
ilin prezident seçkilərində həll etmiş xalq bu
inkişafın davamlı olması üçün
Konstitusiyaya dəyişiklik etmək istəyir və edəcək.
Çünki bu dəyişiklik milli
maraqlara, dövlətçilik maraqlarına xidmət edir. Xalqa populist çıxışların fonunda vədlər
verməkdən başqa bir şey bacarmayanların deyil, təşəbbüskar,
ideya, fikir irəli sürüb onları gerçəkliyə
çevirən, nəhəng transmilli, dünya
üçün böyük əhəmiyyət kəsb edən
enerji, nəqliyyat layihələrini icra edən lider
lazımdır. Ən azı öz
övladlarının gələcəyini etibarlı etmək
üçün. Xalqın İlham Əliyevə
növbəti Prezident seçkilərində namizəd kimi
iştirak etmək imkanının yaradılması istəyinə
qarşı çıxan xarici qüvvələrin də
narahatlığını anlamaq çətin deyil. Çünki həmin qüvvələr bu illər ərzində
yalnız özlərinin maraqlarına xidmət edən
heç bir təklifi, istək və arzunu Azərbaycan
Prezidentinə qəbul etdirə bilməyiblər. Və
sonradan Azərbaycanda əldə edilən müsbət nəticələr
- iqtisadi inkişaf, siyasi sabitlik, xalqla hakimiyyətin birliyinin
qorunub saxlanması da onlara bir daha sübut edib ki, İlham Əliyevin
inadkarlığı adi prezident xarakterinin yox, vəziyyəti
düzgün qiymətləndirməyi bacaran, vətəninin və
xalqının rifahını hər şeydən uca tutan
siyasi xadimin uzaqgörənliyinin təzahürüdür. Prezident
özü bu barədə danışarkən
düşünülmədən qəbul edilən xarici maliyyə
yardımının törədə billəcəyi fəsadları
da cəmiyyətə izah edir: “Xarici maliyyə
yardımının başqa tərəfləri də var.
Heç kim heç kimə havayı, hədiyyə
kimi pul vermir. Bəzi hallarda kimsə kiməsə
müftə nəsə verir. Bəzən
açıq, bəzənsə gizli şəkildə. Amma indiki zəmanədə heç nəyi gizlətmək
mümkün deyil. Bu yardımlardan istifadə
edənlər, əlbəttə ki, sonra o borcu
artıqlaması ilə bu və ya digər şəkildə
qaytarmalıdırlar. Bəziləri
iqtisadi, bəziləri siyasi yollarla, bəziləri öz
dövlət müstəqilliyini azaltmaqla, yaxud da ki, məhdudiyyətlərlə.
Azərbaycan o ölkələrdəndir ki,
öz dövlət müstəqilliyini özü həll edir,
heç kimə və heç nəyə möhtac deyildir.
Heç kimdən asılı deyil, heç kimdən
heç bir hədiyyə ummur, gözləmir və olsa da qəbul
etmir”.
Azərbaycana
öz maraqları naminə kömək təklif edən
dövlətlər artıq dərk edirlər ki, indiyə qədər
gördükləri idarəçilik bundan sonra da davam etdiriləcək. Çünki
bunu Azərbaycan xalqı istəyir. Deməli
bundan sonra da onlar Azərbaycanda qonşu dövlətlərdə
olduğu kimi necə deyərlər “at oynada” bilməyəcəklər.
Bax, bunun narahatçılığını
keçirənləri anlamaq olar. Bəs
daxili siyasi qüvvələr, onlar niyə xalqı öz
marağına qarşı çıxmağa
çağırırlar? Bilə-bilə
ki, referendum qərarı verən xalq hansısa
çağırışlara qulaq asıb niyyətindən əl
çəkməyəcək. Heç
şübhəsiz ki, bu qüvvələr həmin referendumda
xalqın həm də onların mövcudluğuna “yox” deyəcəyini
anlayırlar. Ancaq xalqın da bu qərarı
verməsi birdən-birə olmayıb. Azərbaycan
xalqının referenduma gedib öz Prezidentini bu posta iki dəfədən
artıq seçmək üçün Konstitusiyaya dəyişiklik
etmək istəyinin bir səbəbi İlham Əliyevin
dövlət başçısı olduğu müddətdə
inanılmaz nailiyyətlər qazanmasıdırsa, digər səbəbi
onun müntəzəm olaraq bəzi müxalif qüvvələrin
iddia və ittihamlarının nəinki əsassız, bir
çox hallarda təhlükəli olduğunun şahidinə
çevrilməsi idi. Bu fikri əsaslandırmaq
üçün təkcə bir faktı xatırlatmaq kifayətdir.
Prezident İlham Əliyev Dağlıq
Qarabağ məsələsindən danışanda həmişə
birmənalı olaraq deyib ki, bu problemin həlli indi Azərbaycanın
qarşısında dayanan ən vacib məsələdir.
Və problem yalnız və yalnız milli
maraqlar çərçivəsində həll olunacaq. Bu işdən ötrü bütün addımlar
atılmaqla yanaşı hərbi xərclər də ilbəil
artırılır. Zərurət yaransa
lazımi anda Azərbaycanın ərazi
bütövlüyü hərbi yolla bərpa ediləcək.
Dövlət başçısı bu haqda əminliklə
deyir: “2009-cu ildə hərbi xərclərimiz 2,3
milyard dollar təşkil etməlidir. Bu,
böyük rəqəmdir. Ancaq bizim
qarşımızda böyük vəzifələr dayanır.
Biz istənilən anda, istənilən yolla
öz doğma torpaqlarımızı azad etməyə
hazır olmalıyıq, hazırıq, ancaq
özümüzü daha da gücləndirməliyik”.
Tarix səhnəsinin
əsas obrazı, baş qəhrəmanı xalqdır. İstər
komediya olsun, istər faciə. Süjet xəttini
məntiqli sonluğa yalnız xalq aparıb
çıxarır. Əgər son
qaranlıq qalırsa deməli orada xalq - əsas qəhrəman
ya iştirak etməyib, ya da öz işinin öhdəsindən
gələ bilməyib. Azərbaycan
xalqı artıq müasir tarixin səhnəsində bir
neçə dəfə baş rolun
ifaçılığını özündə
saxladığını hamıya sübut edib. Bunu başa düşməyənləri başa
salıb. Özü də bir çox
hallarda emosional şəkildə. O gah Azadlıq
meydanında Vətənini imperiyanın caynağından
qurtarmaq üçün canını fəda edib, gah da gecə
yarı Prezident Aparatının ətrafına toplaşaraq
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevi daxili düşməndən
qorumaq üçün səhərə qədər
yatmayıb ayaq üstə qalıb. İndi
artıq bu xalq öz maraqlarını təmin etmək
üçün küçələrə, meydanlara
çıxmaq mərhələsini arxada buraxaraq
arzularını daha müasir formada həll etməyə
üstünlük verir. Həyatını
dəyişəcək addımları hansısa siyasi qüvvənin
tövsiyəsinə və ya cığallığına məhəl
qoymadan - öz bildiyi kimi qanuni şəkildə həll edir.
Müasir dünyanın məqbul
saydığı qaydada öz Konstitusiyasında islahatlar
aparmaqla gerçəkləşdirir. 2009-cu
ilin martın 18-də də belə olacaq.
Qalib Həsənov
Yeni Azərbaycan.-2009.- 6 mart.- S.7.