Ən yaxşısı...

Bəxtiyar Sadıqovun “Ömrün söz yadigarı” kitabı haqqında qeydlər

Jurnalist Bəxtiyar Sadıqovu lap çoxdan tanıyıram. Bilirəm ki, istedadlı adamdır, həyatını yazı-pozuya həsr edib. Elə yazı-pozu ilə də ad-san qazanıb, müxbirlikdən qəzet redaktorluğuna, millət vəkilliyinə kimi yüksəlib. Bəxtiyar müəllimin bir neçə kitabını oxumuşam. Son kitabı - “Ömrün söz yadigarı”nı oxuyanda bir daha hiss etdim ki, o, sözə qiymət verməyi bacarır, deyilən, yazılan hər sözün yerini bilir, sözü yadigar kimi görür, odur ki, hər söz üçün məsuliyyət daşıdığını açıq-aydın hiss etdirir.

“Dünya sözlə yaranıb, sözlə yaşayır, sözlə idarə olunur. Söz ürəyin açarı, düşüncənin gerçəkliyidir... İnsan dil açandan əbədi susanadək saysız-hesabsız söz işlədir. Onların gərəklisi də olur, xoşagəlməzi, acısı da!.. Müdrik o kəsdir ki, dediyi söz eşidilib. O kəslər xoşbəxtdirlər ki, dedikləri söz yadigara çevrilib”.

“Müəllifdən” yazısı ilə başlayan kitab həm də bu sözlərlə başlayır.

Kitabdakı yazılar müxtəlif illərdə “Azərbaycan” qəzetində Bəxtiyar müəllimin yazdıqlarıdır. Və bu yazıların hər biri publisistikanın gözəl nümunəsi hesab oluna bilər.

“Ömrün söz yadigarı”nın I fəsli “Tarixi yaradanlar və yaşadanlar” adlanır. Kimdir onlar? Görünür, kitabın birinci yazısının “Milyonların taleyi həyatında əks olunan insan” adlandırılması düşündürücüdür. Bəli, söhbət Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevdən gedir. Lakin müəllif etiraf edir ki, “... Heydər Əliyevin gördüyü bütün işləri, etdiyi xeyirxahlıqları və alicənablıqları toplayıb qələmə almaq, yaxud Onun kömək göstərdiyi, həyatlarında müəyyən rol oynadığı bütün insanları müəyyənləşdirərək qəzetdə yazılarını vermək mümkün deyil! Lakin Azərbaycanda yaşamış bir neçə nəslin uzun illər boyu güvənc və fəxr yerinə çevrilərək xeyirxahlıq simvolu olmuş bu dahi şəxsiyyətin əməlləri barədə bir qədər geniş danışmaq mümkündür. Bu halda söhbətin mövzusu “Heydər Əliyev bizim həyatımızda” adlanmalıdır.

B.Sadıqov “Dövlət siyasəti səviyyəsində xeyirxahlıq”dan başlayaraq “Firavanlıq və sosial rahatlıq yaradan inkişaf”dan, “Rəhbər qayğısı və aliliyi”ndən, “Türk-müsəlman dünyasının iftixarı”ndan, “İlk uğurumun müəllifi - sonrakı nailiyyətlərimin səbəbkarı”ndan, “Azərbaycanın taleyinə çevrilən ömür”dən bəhs edir.

Kitabda “Ən böyük azərbaycanlı” adlı yazı da Heydər Əliyevə həsr edilib. Müəllif bu yazısında dahi insan haqqında düşüncələrini oxuculara çatdırmağa çalışıb. Yeri gəlmişkən qeyd etməliyik ki, bu düşüncələr hər bir oxucuda Ulu öndər Heydər Əliyevə daha xoş hisslər yaratmaq gücünə malikdir.

“Söz və mətbuat azadlığının təminatçısı” başlıqlı yazı da Heydər Əliyev, Onun fəaliyyəti haqqındadır. Bu yazıda müəllif mətbuat tarixinə qısa nəzər salır, Ümummilli liderimizin bu tarixə verdiyi töhfələrdən söhbət açır.

“Böyük qurucu”, “Qeyri-adi rekordlar”, “Azərbaycan tarixində vətəndaş, şəxsiyyət və lider amili”, “Niyə məhz Heydər Əliyev gəlməliydi”, “Oxşar talelər”, “Müstəqilliyimizin ikinci əsri”, “Müasir tipli parlamentin memarı və yaradıcısı”, “Xalq - rəhbər birliyinin ən parlaq nümunəsi”, “Xalq həqiqi rəhbər ilə qüdrətlidir”... sərlövhəli yazılarda bir sıra tarixi hadisələrlə yanaşı, Heydər Əliyevin titanik fəaliyyəti əks olunub.

“Ömrün söz yadigarı” adlandırdığı kitabında Bəxtiyar Sadıqov müxtəlif insanlardan və hadisələrdən yazarkən, keçdiyi həyat yolunda gördükləri və eşitdiklərini də qələmə alır, son illərdə cəmiyyətimizdə baş verənləri oxunaqlı şəkildə oxuculara çatdırıır.

“15 iyun Qurtuluşunun 15 oktyabr zəfəri” adlı kiçik yazıda müəllif öz hiss və düşüncələrini çox cəlbedici qələmə alıb. Müəllif yazır ki, “Cənab İlham Əliyevin qalib gələcəyi heç kəsdə zərrə qədər də şübhə doğurmurdu!..”. B.Sadıqov bu sözləri yazarkən səbəbini də aydınlaşdırır: “Çünki xalq hələ doxsan üçüncü ilin iyun günlərində xaos və anarxiyaya “yox” deyərək sabitlik, demokratiya, inkişaf və firavanlığın sinonimi sayılan Heydər Əliyev siyasi kursunu özü üçün tale seçmişdi! Və sonadək də seçiminə sadiq qalmışdı!.. Bu kursun ən layiqli davamçısı kimi isə cənab İlham Əliyevi tanıyırdı!..”

B.Sadıqov bir vətəndaş kimi bütün xalqımızın ürək sözlərini ifadə etməyə çalışır və yazır:

“Seçimin mübarək, Azərbaycan!”

“Yeni liderin və rəhbərin mübarək, Azərbaycan!”

“15 iyun Qurtuluş Günündə əsası qoyulan 15 oktyabr zəfərin mübarək, Azərbaycan!”

“Hər bir Azərbaycan vətəndaşının Prezidenti” yazısı isə cənab İlham Əliyevin fəaliyyətinə həsr olunub. Yazını oxuduqca Heydər Əliyev siyasi kursunun layiqli davamçısının həyata keçirdiyi böyük işlərə heyran qalmaya bilmirsən!

“Yeni tribunanın tribunu” yazısında ölkəmizin Avropa Şurasına qəbul olunmasından, Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin Avropa Şurasının tribunasındakı “göy gurultusuna bənzər” çıxışlarından söhbət açılır.

Kitabın II fəsli “Ziyalı sözü, vətəndaş mövqeyi” adlanır. Bəxtiyar Sadıqov “Fəxr elə, Azərbaycan” başlıqlı yazısında ölkəmizin 10 il azad və müstəqil yaşamasını nidalı fikirləri ilə tərənnüm edir.

“Tarix və şəxsiyyət!” Bəzən filosoflar üçün mübahisə predmetinə çevrilən bu iki məfhum bir-birilə qarşılıqlı əlaqədə inkişaf edir. Xoşbəxt o xalqdır ki, öz varlığının müxtəlif dövrlərində böyük şəxsiyyətlər yetirə bilir! Həm də xalqın o zaman bəxti gətirmiş sayılır ki, keşməkeşli dövrdə taleyüklü məqamlarda, yaxud ölüm-dirim məsələsi həll olunduğu vaxtda siyasət və döyüş meydanında böyük oğlu və məğlubedilməz sərkərdəsi fəaliyyət göstərir! Məhz bu halda millət tarixi inkişafında irəliyə doğru sıçrayış edir, ya da geri qalır. Tarix heç zaman xilaskarları, qurucu və yaradıcı insanları unutmur!”.

Bu fikirləri kitabdakı “Müstəqil dövlət quruculuğu prosesini tarixin yaddaşına olduğu kimi yazaq” adlı yazıdan götürmüşük. Həmin yazıda söhbət Azərbaycan tarixinin necə yazılmasından gedir. Müəllif yazır ki, “...Heydər Əliyev 31 yanvar 1997-ci ildə Elmlər Akademiyasının üzvləri ilə görüşü zamanı onların qarşısında “XX əsrin tarixi necə var, elə də yazılsın” tələbini də qoymuşdu...” ...Bir cəhəti də unutmayaq: tarixi təkcə tarixçilər yox, həm də jurnalistlər qələmə alır!.. Gələcəkdə tariximizin doğru-düzgün olması üçün bu gün hər bir qələm əhli vicdanlı olmalı, yazdıqlarına məsuliyyətlə yanaşmalıdır!”.

Haqqında bəhs etdiyimiz yazıda “tarix və vicdan qarşısında borc”dan danışılır, sübut olunur ki, “tarix heç zaman yaradıcı və qurucu insanları unutmur”.

Sonra Bəxtiyar Sadıqov “Müstəqil Azərbaycanın inkişaf yolu”na nəzər salır, “Deklorativ və real müstəqillik”dən, “əsl rəhbər möcüzəsi”ndən, “böyük qurucu və yaradıcı”dan, “daim müasir səslənən ideyalar”dan söz açır.

“Ömrün söz yadigarı”nda “Müasir dövrdə Azərbaycanın inkişaf strategiyası” açıqlanır, göstərilir ki “demokratik inkişaf yolunu Azərbaycan özü seçib, ölkəmizdə “söz, mətbuat azadlığı, fikir plüralizmi” hökm sürür”, “birinin hüququ digərinə əngəl ola bilməz”, “təfəkkürdə yeniləşmənin vacibliyi” əsas şərtdir.

“Köhnə müxalifət cəmiyyəti və gəncləri hara sürükləmək istəyir?” yazısında B.Sadıqov bəzi mətləblərə işıq salır.

Kitabın II fəslində oxucuları maraqlandıran bir sıra yazılar da nəzəri cəlb edir. Əgər həmin yazılar haqqında tesiz şəklində qeydlər etsək, qəzetin səhifələri dolar...

“Ömrün söz yadigarı”nın III fəsli “Qarabağa gedən yol” adlanır. Həmin fəsildə B.Sadıqov əsl vətəndaş mövqeyini bir daha göstərmişdir.

Nəhayət, müəllif IV fəsli “Mətbuat və mənəvi dəyərlər” adlandırmışdır. Adından da məlum olduğu kimi, bu fəsildə mətbuat məsələləri, mənəvi dəyərlər barədə müəllifin özünəməxsus fikirləri yer tutur. Bu yazılarda cəmiyyətimizi maraqlandıran fikir və düşüncələr çoxdur.

Qeyd edək ki, “Oskar” mətbəəsinin çap etdiyi bu kitabın redaktoru Afət Sadıqova, buraxılışa məsul İxtiyar Hüseynovdur.

Ümumiyyətlə, “Ömrün söz yadigarı” kitabı haqqında çox yazmaq, çox danışmaq olar. Atalar məsəlidir: “Yüz dəfə eşitməkdənsə, bir dəfə görmək yaxşıdır”. Kitabı oxumaq ən yaxşısıdır...

Xeyrəddin QOCA

Yeni Azərbaycan.- 2009.- 14 noyabr.- S.11.