Heyrət doğuran Bibiheybət...
Rəhmətlik nənəm həmişə
deyərdi ki, ziyarətgaha gedəndə kimdənsə yox,
müqəddəslərin xatirinə Allahdan istəyin. Uca Yaradan sevib-seçdiklərinə məhəbbət
bəsləyən bəndələrini hər zaman
mükafatlandırar. İnsanların ümid, pənah yeri olan
müqəddəs məkanlardan biri də Bakının
Bibiheybət kəndindəki Bibiheybət ziyarətgahıdır.
Qeyd edək ki, Həzrəti Peyğəmbər nəslindən
olan Əhli-Beyt məzarlarının sayına görə
Bibiheybət ziyarətgahı üçüncü yeri tutur.
Sovet dövründə rejimin dinə olan düşmən
münasibətinin nəticəsi olaraq Bibiheybət
dagıdılmış,on illər boyu baxımsız vəziyyətdə
qalmışdı.
Nə inam öldü, nə iman
1934-cü ilin sentyabr ayında
kommunist rejimi tərəfindən ziyarətgah
dağıdılaraq yerlə-yeksan edilib.Amma qadağalara baxmayaraq, inanclı insanlar yenə bu yerləri unutmayıblar. Elə bunu nəzərə alan dindarlar
dağıdılmış ziyarətgahla üzbəüz,
pilləkənlərlə dağın zirvəsinə gedən
yolun kənarında namazgah
inşa etdirirlər.Uzun illər sonra- 1994-cü ildə
isə əsası 13-cü əsrdə
Şirvan şahı tərəfindən qoyulan məscidin
qalıqları aşkar edilir. Həmin il mayın 21-də,
Qurban bayramı münasibətilə
mərhum prezident Heydər Əliyev bu qədim ziyarətgah
yerinə gəlir və «Qələbə tağları»
adlanan tikilinin yerində məscid tikilməsi haqqında
göstəriş verir. Həmin
ərazidə aparılan qazıntı işləri
zamanı Həzrəti Həkimə xanımın və
yanındakı qardaşı uşaqlarının qəbirləri
aşkar edilir. İki il ərzində geoloji qazıntı
işləri aparılaraq yerin tərkibi öyrənilir. Yerin tərkibini öyrənməkdə məqsəd
onun nə qədər yük götürə bilməsini
müəyyən etmək idı. Sonra isə məscidin layihəsi
hazırlanır. 1997-ci il iyulun 23-də Həzrəti Peyğəmbərin
mövludu günü məscidin təməli qoyulur.
Tikinti işləri bir ilə başa çatır və məscid
möminlərin ixtiyarına verilir.
Bibiheybət tarixi...
Bibiheybət piri haqqında mənbələrdə
müxtəlif fərziyyələr irəli
sürülür. Mərhum akademik Ziya
Bünyadov «Dinlər, təriqətlər» kitabında Bibiheybət
piri haqqında məlumat verərək yazır ki,
Bakının cənub-qərbində yerləşən
Şıxlar (Şeyxlər) adlanan kənddəki məscidin
içində vaxtilə şiələrin yeddinci imamı
Musa əl-Kaziminin qızı 8-ci imam Əli ibn Musa ər-Rizanın
bacısı Həkimə (Hükeymə) xanımın məqbərəsi
var idi: «Məscidin binası üzərindəki kitabələr
və əlavə məlumatlar təsdiq edir ki, bina hələ
13-cü əsrin ikinci yarısında mövcud idi. Rəvayətlərə
görə, Həkimə xanım xəstələnib, öz
yaxın adamları və nökərləri ilə 9-cu əsrdə
həmin kəndin içində axan nazil suyuna möhtac
olduğu üçün buraya gəlmişdi. Lakin xəstəlik
qəfil gəldiyinə görə Həkimə xanım vəfat
edib və elə burada da dəfn olunub. Onunla gələnlər
isə bu yeri tərk etməyib, burada kənd salıblar. Burada
müqəddəs məqbərənin xeyrinə vəqflər
(gəliri dini idarənin xeyrinə verilən torpaq mülkiyyət
forması) yaradıldı. Vəqfə mütəzəlli
şeyx təyin olunur. Həmin Bibiheybət məqbərəsinin
vəqfinə qədimdə «Əmlak və sərvətilə»,
Zığ kəndi, üç
neft quyusu, bəzi torpaqlar, o cümlədən Badamdar adlanan
yer, qoyun sürüləri və s. daxil idi. Bu vəqflərə
nəzarət edən mütəvvəllilər var idi».
Lakin Ziya Bünyadovun
yazdıqlarının əksinə olaraq, ziyarətgahın
özündə Həzrəti Həkimənin Bakıya gəlməsi
başqa cür izah edilir. Bildirilir ki, qardaşı səkkizinci
imam Rza Əleyhisalam indiki Məşhəd şəhərində
şəhid olduqdan sonra Museyi Kazimin qızı Həzrəti
Həkimə təzyiqlərdən qurtulmaq üçün 3
qardaşı uşağı ilə İranın Ənzəli
şəhərindən Bakıya gəlir. Qeyd edək ki,
yeddinci İmam Museyi Kaziminin 17-18 qızı olub. O, zəmanəsinin
imamı olsa da, çox kasıb yaşadığına
görə qızlarına elçi gəlmirdi. Gələn elçilər isə Xəlifənin
qoyduğu casuslar tərəfindən təqib edilirdilər. Ürəkyandırıcı
olsa da, qeyd etmək lazımdır ki, imamın evində cəmi
bircə köhnə yamaqlı çarşab olduğuna
görə azan vaxtı namaz qılmaq üçün onun qızları
növbə gözləmək məcburiyyətində
qalırdılar. Bu kimi səbəblərdən
Həzrəti Həkimə xanım ailə qura bilməmiş,
ömrünü qardaşı balalarına həsr etmişdi.
Həkimə xanımın bacılarından
biri - Mənsumə xanım İranın Qum şəhərində,
Həzrəti Rəhimə xanım Bakının Nardaran kəndində,
digər bacı - həzrəti Leyla xanım isə Bakının Bilgəh kəndində
dəfn olunub. Pirdəkilər bildirirlər ki, Həkimə
xanımı və üç qardaşı
uşağını Bakı şəhərinə gətirən
gəmiçinin adı Baba Süjad olub. Onun Bakıda etibar
etdiyi adam isə Hacı Bədir adlı bir şəxs olub.
Tarixi məlumatlara görə, İçərişəhər
taciri olan Hacı Bədir zəngin bir tacir imiş. Həkimə
xanımı tanımasınlar deyə Hacı Bədir gizli
bir ad qəbul edir. Yəni əlifba sözü ərəb
dilində birinci və ikinci hərfin adından ibarət
olduğu kimi (əlif və ba), Hacı Bədir də
adının birinci hərflərini birləşdirərək
Heybət adını qəbul edir. (Hacı sözünün
birinci hərfi ərəb dilində həy, bəbir
sözünün birinci hərfinin adı isə bə-dir). Həkimə
xanıma insanlar «Heybətin bibisi» deyə müraciət
edirmişlər. Əslində Hacı Bədir və Heybət
eyni adamdır. Xanım və üç uşaq burada
yaşadıqdan sonra vəfat ediblər və indiki Bibiheybətin
ərazisində yaşayış məskəni
olmadığı bir yerdə dəfn ediliblər. Hacı Bədir
Heybət isə öz arzusu ilə xanımın ayaq tərəfində
dəfn edilib. Bu, azərbaycanlı Hacı Bədirin xanım
həzrətlərin, imam və İslam dünyasına olan sədaqət
və məhəbbətinin təzahürü idi.
İmamzadələrin adı nə
qədər gizli saxlanılsa da, sonradan bu sirr Bakı əhalisinə
və Şirvan şahına aşkar oldu. Odur
ki, həmişə bu müqəddəs məzarların ziyarətinə
gəlir, onların başına dolanırdılar.
Üç yüz il ərzində ziyarətgaha çevrildikdən
sonra 1257-ci ildə Şirvanşah ikinci Fərruxzadın əmri
ilə burada ilk minarə, məscid və ziyarətgah
kompleksinin əsası qoyulur.
Xurşudbanu Natəvana övlad bəxş edən pir
Bibiheybət zəyarətgahında
olarkən diqqətimizi buradakı qələbəlik çəkdi.
Havanın isti olmasına
baxmayaraq, ziyarətçilərin sayı həddən
artıq çox idi. Yüzlərlə
imanlı-inamlı bu müqəddəs
ocağı ziyarətə gəlmişdi.Xalq arasında bu
ziyarətgaha hər zaman çox güclü inam olub. 19-cu əsrin
ən görkəmli şəxsiyyətlərindən biri
olan, Azərbaycan xalqının şairə qızı Xurşudbanu Natəvan ailə
qurduqdan sonra bir müddət övladı olmur. O, Bibiheybət
pirinə nəzir edərək əhd edir ki, əgər
övladı olsa, pirə yol çəkdirəcək.
Xanımın nəziri qəbul edilir və övlad sahibi olur.
Öz əhdinə sadiq qalan xan qızı pirə yol çəkdirir
və övladını qucağına alıb nəzir dediyi
yolla da pirə gəlir...
Quba xanı Fətəli xan isə
vəsiyyət edir ki, vəfat etdikdən sonra onu ziyarətgahda
olan qəbirlərin ayaqları altında dəfn etsinlər.
Onun yaxınları xanın vəsiyyətinə əməl
edirlər və Fətəli xan orada dəfn edilir. Lakin 1934-cü
ilin sentyabrında pir
dağıdılarkən xanın da qəbri yerlə-yeksan
edilir. Yalnız onun baş daşı Tarix Muzeyində
saxlanılır.
Bibiheybət bu gün
Bibiheybət ziyarətgah-kompleksində
aparılan növbəti yenidənqurma və bərpa işləri
ötən il başa çatıb. Qeyd edək ki, 11 il davam
edən bərpa işləri nəticəsində məscid
Şərq memarlıq üslubu ilə təmir edilib.
Hazırda Bibiheybət məscidinin iki minarəsindən biri H.Əliyevin
adını daşıyır.
Məscidin birinci və ikinci mərtəbələrində,
mərkəzi salonda, foyenin tavanında, zirzəminin
divarlarında incə memarlıq nümunələri əksini
tapıb, günbəzi də mükəmməl şəkildə
işlənib. Burada smaltdan rəngbərəng
şüşə, şüşə materiallardan ibarət
mozaikada Qurani-Kərimdən «Ən-Nisa» surəsi
yazılıb. Ümumiyyətlə, məscidin müxtəlif
guşələrində Quranın müxtəlif surələri
əksini tapıb. Ərazinin relyefinin mürəkkəbliyi nəzərə
alınaraq, ziyarətgah və buradan keçən magistral yol
genişləndirilib. Müsəlmanların digər
möhtəşəm ziyarətgahlarında olduğu kimi, bu məsciddə
də ilk dəfə muzey və kitabxana zəvvarların
ixtiyarına verilib. Məscidin zirzəmi hissəsində
aparılan yenidənqurma işlərindən sonra burada eyni
vaxtda 3 min nəfər namaz qıla bilər. Qadın və
kişilərin ayrı-ayrılıqda namaz qılmaları
üçün müvafiq şərait yaradılıb.
İnşaat və tərtibat işləri klassik Şərq
üslubunda aparılıb. Kompleksdə çoxlu
yardımçı otaqlar tikilib, hər cür şəraiti
olan qurbangah yaradılıb. Bundan başqa, məscidin
ayrıca qazanxanası, mükəmməl su təchizatı,
havalandırma sistemi qurulub.
Kompleksdə tikilmiş geniş meydançada dini mərasimlər
icra olunacaq, müxtəlif mədəni tədbirlər təşkil
ediləcək. Yay aylarında ziyarətgaha gələnlərin
istirahəti üçün hər cür şərait
yaradılıb. Məscidin muzeyində Bibiheybət ziyarətgah
kompleksinin tarixi eksponatlarda hərtərəfli əksini
tapıb.
Allah ziyarətinizi qəbul etsin.
Həbibə Abdulla
Yeni Müsavat.- 2009.- 22 iyul.- S. 13.