Memar Sinan
-Türk-İslam memarlığının
atası (1)
Səfərlərdən
birində onun sonrakı həyatında həlledici amilə çevriləcək gözlənilməz
bir hadisə baş verdi. Belə ki, Sultan Qanuni Süleymanla birgə
Gələcəkdə
dünyanı özünə
heyran qoyaraq, memarlıq sənətinin
şah zirvəsini fəth edəcək Sinanəddin Yusif 1489-cu il, aprel ayının
15-də Anadoluda Kayseri
şəhəri yaxınlığındakı
Ağrınəs kəndində
xristian ailəsində anadan olub. Sinanın həyatını araşdıran
tədqiqatçıların böyük əksəriyyəti
onun valideynlərinin mənşəcə yunan
olduğunu yazırlar.
Onun uşaqlığı
və ilk gənclik illəri həmyaşıdları
olan türklərlə
birgə keçmişdi.
Türklərin sadəliyi,
səmimiliyi
və xristian olmasına baxmayaraq, onunla özləri arasında fərq qoymamaları Sinanəddinin
qəlbində dərin
izlər buraxmış
və bu, onun hələ uşaq yaşlarından İslama daha da sıx bağlanmasına
səbəb olmuşdu.
Bu sevgi və məhəbbət isə sonradan onun öz
adını türk-islam
dünyasının və
bəşəriyyətin dahi
memarları sırasına
əbədi olaraq yazdırmasına gətirib
çıxardı. 1512-ci ildə
Sinanəddini hərbi
xidmətə çağırırlar
və o Yeniçərilər
korpusunda xidmət etməyə başlayır.
Hələ o vaxt heç kim bilmirdi ki, hərbi
xidmətə çağrılmaqla,
Sinanəddinin qarşısında
gələcək şöhrət
zirvəsinə gedən
yolun üfüqləri
açılır. Bu, əslində
onun üçün uğurlu başlanğıc
demək idi. Az sonra gənc
Sinanəddini hərbi
xidmətini davam etdirməsi üçün
İstanbula göndərirlər.
İstanbulda 21 yaşında
ikən o, könüllü
şəkildə İslamı
qəbul edir. Sinanəddin əvvəlcə,
sultan sarayında xidmət
etməli idi. Ancaq 21 yaş bunun üçün böyük hesab edilirdi. Ona görə
də onu Sultan kolleci nəzdində fəaliyyət göstərən
yardımçı məktəbə
oxumağa göndərirlər.
Üç ildən sonra o, bu məktəbi
başa vuraraq, arxitektor-mühəndis kimi
orduda xidmətini davam etdirməyə başladı. Məktəbi
bitirdikdən 3 il sonra isə o, I Sultan Səlimlə birgə Rodos adasının alınması ilə bağlı həyata keçirilən hərbi yürüşdə iştirak
etdi. Bunun ardınca Sinanəddin ehtiyat atlılar korpusunda Avtriya yürüşünə
çıxdı. Bu yürüş
zamanı Sinanəddinə
kapitan rütbəsi verildi və ona Sultanı mühafizə edən piyada kadet korpusuna
komandanlıq etmək
tapşırıldı. Bir
müddət sonra isə Sinanəddini Avstriyadakı 62-ci atıcı
korpusa komandan təyin etdilər və o burada xüsusi bacarığı
və qabiliyyəti ilə ordu komandanlığının
rəğbətini qazandı.
Avstriya uğrunda gedən döyüşlərdə
o, qala divarlarını
və müxtəlif binaları top atəşinə
tutaraq, onların zəif yerlərini öyrənirdi. Bu da onun gələcəkdə
əsrlərlə öz
möhtəşəmliyini qoruyub saxlayacaq ölməz memarlıq incilərini yaratması üçün əsl həyat məktəbi oldu. Müntəzəm olaraq sultanla birgə hərbi yürüşlərdə iştirak
edən Sinanəddinin
həyatında 1535-ci ildə
Bağdad səfəri
də mühüm rol oynadı. O, Sultanın mühafizə xidmətinin rəisi kimi Bağdadda, sonra isə Van gölü ətrafında
aparılan inşaat işlərində iştirak
etdi.
Gözlənilməz dönüş
Sultanla birgə
iştirak etdiyi hərbi yürüşlər
Sinanəddinin həyatında
özünəməxsus iz
buraxmışdı. O, bu
hərbi yürüşlər
zamanı müxtəlif
ölkələrə xas
olan memarlıq məktəbi üslubları
ilə yaxından tanış olmuş və imkan düşən
kimi onları mükəmməl öyrənmişdi.
Belə səfərlərdən
birində onun sonrakı həyatında həlledici amilə çevriləcək gözlənilməz
bir hadisə baş verdi. Belə ki Sultan Qanuni Süleymanla birgə Moldova yürüşü
zamanı Sinanəddinə
Prut çayı üzərindən
ordunun keçməsi
üçün körpü
qurulması tapşırıldı.
Sultan tələsirdi və
ona görə də Sinanəddinə bu işi mümkün
qədər qısa müddətdə yerinə
yetirməyi tapşırmışdı.
Sinanəddin dərhal
işə başladı
və sultanın müəyyən
etdiyi vaxtdan 7 gün tez, 13 günə bu körpünü inşa etdi. Bu körpü o qədər davamlı və keyfiyyətli inşa edilmişdi ki, Sultan Qanuni Süleyman buna görə Sinanəddinə
şəxsən təşəkkür
etmişdi. Bundan sonra o, orduda memar Sinan adı
ilə tanınmağa
başladı. 1538-ci ildə
Qahirə şəhəri
Osmanlı tərəfindən
ələ keçirildi.
Sultan Qanuni Süleyman
onu həmin şəhərin baş memarı təyin etdi. Memar Sinana
şəhərin planına
uyğun gəlməyən
və onun görünüşünə xələl gətirən
istənilən binanı
yıxmaq və yerində digərini inşa etmək tapşırıldı. Qeyd
edək ki, Sultanın memar Sinana təşəkkür
etməsi saraydakı Osmanlı memarları arasında Sinanın şöhrətini daha da artırmışdı.
Bunun nəticəsi isə özünü çox gözlətmədi.
1539-cu ildə memar Sinanın komandirlərindən
biri olan Çələbi Lütfi
Paşa Osmanlı sarayının baş vəziri təyin edildi. Memar Sinanın
imkanlarına dərindən
bələd olan və onu şəxsən
yaxından tanıyan Çələbi Lütfi
Paşa dərhal onu Osmanlı sarayının baş memarı təyin etdi. Ona Osmanlı
imperiyası daxilində
həyata keçirilən
tikinti-quruculuq işlərinə
başçılıq etmək
tapşırılmışdı. Bu vəzifədə memar Sinan Osmanlıda memarlığın yeni yüksəliş dövrünə
qədəm qoymasına
xidmət edən əvəzsiz işlər
gördü. 40 il ərzində o, yorulmaq bilmədən Osmanlının
hər yerində ölməz memarlıq inciləri inşa etdirdi və yeni bir memarlıq
məktəbinin əsasını
qoydu.
İlk əsərlər
Memar Sinan Osmanlı sarayının baş memarı təyin edilməzdən əvvəl üç möhtəşəm əsər
inşa etdirmişdi. Onlardan biri, Hələb şəhərindəki
Xosroviyyə, digərləri
isə Qəbzədəki
Çoban Mustafa Paşa
və İstanbuldakı
Xürrəm Sultan kompleksləridir.
Hələbdəki Xosroviyyə
kompleksində Sinanın
özünəməxsus memarlıq
üslubu nəzərə
çarpır. O burada
təkqübbəli camiyə
daha bir qübbə əlavə edərək onu Osmanlı memarlığının
İznik və Bursadakı analoji memarlıq xüsusiyyətlərinə
uyğunlaşdırdı. Bundan əlavə, kompleksdə memar Sinan əlavə olaraq mədrəsə, hamam, qonaq evi
tikdirmişdir. Xosroviyyə
bununla da orijinal və yeni tipli bir
memarlıq nümunəsi
oldu. Qəbzədəki
Çoban Mustafa Paşa
kompleksində isə memar Sinan rəngli
daş qabartmalarından
və xüsusi bəzəmələrdən istifadə
edib. Kompleksdə məscid, türbə və digər binalar bir-birinə uyğun şəkildə
inşa edilib. Memar Sinanın İstanbuldakı Xürrəm
Sultan kompleksi də o dövrün memarlıq nümunələrini tam şəkildə
özündə əks
etdirməkdədir. Ardı var...
Əziz Mustafa
Zaman.- 2010.- 22-23 aprel.- S. 12.