“Zaman-Azərbaycan” 3000-ci sayı ilə 19 yaşını bayram edir

Təkcə baş redaktorlar deyil, ötən bu 19 ildə “Zaman” qəzetinə istər türkiyəli, istər azərbaycanlı yüzlərlə dostumuz, qardaşımız gəlib-gedib. İndi həmin səhifələri çevirdikcə o imzaları görüb kövrəlməmək olmur. Gəldilər, getdilər, hər kəs də iş üstünə iş, daş üstünə daş qoyub, bu binanın bir az da yüksəlməsinə xidmət elədi. Aradabir gəlirlər, oturub o günləri xatırlayır, sonra da dönüb gedirlər.

Qəzetimiz Azərbaycana gələn ilk xarici müəssisədir. Onda hələ Azərbaycan müstəqilliyini elan etməmişdi, hələ dünya xəritəsində sovet ittifaqı adlı böyük bir imperiya vardı. Amma uzaqgörən adamlar dünya xəritəsində baş verəcək o dəyişikliyi irəlicədən sezə bilmişdilər. Elə bunun nəticəsi idi ki, hələ 1990-cı ilin 20 Yanvar hadisələrindən sonra “Zaman” qəzetinin nümayəndələri tez-tez İstanbuldan Bakıya gəlir və burada öz qəzetlərini çıxarmaq istəyirdilər.

Zaman o zaman idi ki, Türkiyədə Azərbaycan deyəndə adamların dodağı çatlayırdı, Azərbaycanda da bir türkiyəli görən kimi qucaqlaşıb ağlaşırdılar. İndi çoxlarımıza qəribə gələ bilər, çünki ötən bu müddət ərzində çox şey adiləşib, öz təravətini itirib. Amma onda, həqiqətən də, bir kökdən gələn, eyni xalqın qolları olan Türkiyə və Azərbaycan bir-birinə bu qədər aşiq idi.

“Zaman” qəzeti məhz o dövrdə gəldi və rəsmi qaydada icazə aldı və 1991-ci ilin may ayının 24-də “Zaman-Azərbaycan” qəzetinin ilk sayı işıq üzü gördü.

Səngər sınağı

İstər türkiyəli, istərsə də azərbaycanlı əməkdaşlarımız hər zaman əsgərlərimizin yanında olub, Qarabağ müharibəsinin şiddətli illərində Qazaxda, Qarabağ rayonlarında əsgərlərimizlə eyni səngərdə yer alıb, onlara ürək-dirək veriblər. Qəzetlərimizdə müharibə ilə, qəhrəmanlarımızla bağlı kifayət qədər materiallar yer alıb o illərdə. Bundan başqa, “Zaman” qəzeti Türkiyədə kampaniyalar keçirərək Azərbaycana təyyarələr, yük maşınları ilə dolu ərzaq, tibbi ləvazimat, məişət avadanlıqları daşıyıb. Bir müəssisə, bir qəzet olaraq biz əlimizdən gələn heç bir şeyi əsirgəməmişik. “Zaman” qəzeti təkcə Türkiyənin deyil, bütün türk dünyasının ən böyük media quruluşu olub. Məqsədimiz, məramımız bizi bir-birimizə sevdirmək, bağlamaq, birləşdirmək olub. Bilənlər yaxşı bilirlər, görənlər xatırlayırlar ki, “Zaman-Azərbaycan” o çətin illərdə bu yurdun ağrılarını daşımaq üçün necə də fədakarlıq göstərib. Bura yardım gətirməklə biz vəzifəmizi bitmiş hesab eləməmişik, Azərbaycanın dərdini, ağrılarını da dünyaya daşımışıq. Avropada, Amerikada çıxan “Zaman”larda Azərbaycanın haqq səsini var gücümüzlə ucaltmışıq.

Həmin illərdə Azərbaycanın ən dərdli, ağrılı övladlarının, yurd-yuvasından didərgin düşmüş qaçqınların, köçkünlərin yanında olmuşuq. Neçə Qurban bayramını onların yanında keçirmişik. Qurbanlar kəsib ev-ev, çadır-çadır paylamışıq, imkansız ailələrin övladları üçün sünnət mərasimləri keçirmişik.

İstər fərd, istərsə də kollektiv üçün gördüyü xoş işləri tez-tez xatırlamaq və dilə gətirmək o qədər də xoş deyil, amma ömrün elə məqamları olur ki, istər-istəməz dönüb geriyə baxırsan və o anda gördüklərini söyləməyə bilmirsən. Bəli, bütün bunlar bizim üçün bir ümid, bir təsəllidir.

Dostlar, dostluqlar

“Zaman-Azərbaycan” qəzeti fəaliyyətə başladığı gündən bəri hər zaman dost qazanmağa çalışıb. İstər burada, istərsə də digər dost və qardaş ölkələrdə çox sevdiyimiz insanlar var. Təbii ki, bu dostlar arasında Azərbaycanın ümummilli lideri Heydər Əliyevin öz yeri var. O, qəzetimizin himayəçisi və yaxın oxucusu olub. Az qala hər il və bəzən də ildə bir neçə dəfə qəzetimizin rəhbərliyini qəbul edir, hal-əhval tutur, dəyərli tövsiyələrini verirdi.

Türk dünyasının böyük şairi Bəxtiyar Vahabzadə tez-tez redaksiyamızda qonaq olurdu. Biz də bayramda, yubileydə bir bəhanə tapıb qapısını döyürdük. Çingiz Aytmatov Azərbaycana gələndə mütləq bizim redaksiyamıza da baş çəkirdi. Tanınmış şairlərimiz - Məmməd Araz, Şahmar Əkbərzadə qapımızı ərklə açırdılar.

Allah hamısına rəhmət eləsin. İndi onlar həyatda yoxdurlar. Xatırlayanda üzülməyə bilmirsən, amma təsəllin də var ki, həatın qanunu budur. Və bu gün də ətrafımızda dostlarımız var, Anar müəllim kimi sevdiyimiz insan var, Musa Yaqub var, Fikrət Qoca var, həmkar dostlarımız var, alim, fəhlə dostlarımız var. Bizim qapımız dost qapısıdır. Çox şükür ki, bu 19 ildə ürəyimizi sevindirə biləcək qədər dostlar qazanmışıq.

Nəşrlərimiz

“Zaman-Azərbaycan”ın ilk övladı “Tumurcuq”dur. 1996-cı ilin mart ayında işıq üzü görüb. Özü də latın əlifbası ilə. O dövrdə məktəblərdə latın əlifbası ilə oxu materialı tapmaq çox müşkül məsələ idi. “Tumurcuq” məhz elə bir vaxtda məktəbli dostlarının köməyinə yetişdi. İnanın ki, 1 ayda yüzlərlə məktub alırdıq. İndi də bığlı-saqqallı kişilər o günləri təbəssümlə xatırlayır və deyirlər ki, o illərdə “Tumurcuq”un hər sayını intizarla gözləyirdik. Biz də “Tumurcuq”da tapdanmış, çeynənmiş mövzulardan yazmırdıq. Yeni dünyanın yeni düşüncəsini, yeni dünyagörüşünü gənc oxucularımızla paylaşırdıq. Ona görə də dostlarımız da çox idi, oxucularımız da.

Bir müddət avtomobil həvəskarları üçün “Avtotaym” jurnalını buraxdıq, sonra idman həvəskarları üçün “Çempion” qəzeti nəşrə başladı, “Çempion”un ardınca sosial sifariş kimi “Ailəm” jurnalı buraxmaq məsələsi gündəmə gəldi. Bilirsiniz ki, “Ailəm” dərgisində milli-mənəvi dəyərlər, min ilin sınağından keçmiş və ailə institutumuzun təməlini təşkil edən qızıl qanunlar dayanır. Nə qədər inkişaf eləsən də, ağıllı, elmli olsan da, o dəyərlərdən çıxmağa nə sənin, nə mənim haqqımız var. Xalqın ələyib, arıyıb, ələkdən, xəlbirdən keçirib qanun halına gətirdiyi ailə-məişət məsələsi, ədəb-ərkan dəyərləri “Ailəm” dərgisinin baş mövzusudur. Oxucularımızdan çox məmnunuq və inşallah, biz xidmət etdiyimiz bu sahədə xeyirli işlər görə bildiyimizə də ümid edirik.

İldə bir dəfə yay tətilinə yaxın uşaqlara “Tətil kitabı” hazırlayırıq. Bu kitablarda uşaqları düşündürən və onların dünyagörüşünün formalaşmasına ciddi təsir edən əxlaqi-mənəvi yazılar yer alır.

Baş redaktorlar və ya hərə bir pillə hördü

“Zaman-Azərbaycan” qəzetinin ilk baş redaktoru Yılmaz Polad olub. Yəqin ki, soydaşlarımız Yılmaz Poladı hələ 1991-ci ildə Xankəndi hava limanında ermənilərlə əlbəyaxa olarkən görüb tanıyıb. Yılmaz Poladla “Zaman-Azərbaycan” yayım həyatına başladı.

Qəzetin kollektivinin formalaşması, nəşriyyatda öz yerini tutması, çevrəsini genişləndirməsi isə ikinci baş redaktor Halim Dağların payına düşdü. Gülər üzü, xoş davranışı ilə hər kəsin rəğbətini qazanan Halim bəy nəşriyyatda hər kəsin dostu, əzizi idi, tanıyan, tanımayan hər kəs onunla doğma qardaş kimi görüşürdü.

Halim Dağlardan sonra Şefik Altınbaş “Zaman-Azərbaycan”a rəhbərlik elədi və ondan qəzetimizə mətbəə yadigar qaldı. Necə oldusa, İstanbuldan Qazaxıstandakı “Zaman”a göndərilən mətbəə müəyyən texniki səbəblər üzündən Bakıda ilişib qaldı və biz durduğumuz yerdə bir mətbəə qazanmış olduq. Bəxtimizdən baş redaktorumuz Şəfiq bəy mətbəə işini də yaxşı bildiyi üçün məsələni düzüb-qoşdu və nəticədə, qəzetimiz Azərbaycanda ilk dəfə rəngli bir mətbəəyə sahib oldu. Şəfiq bəydən sonra Osman Sönməz “Zaman-Azərbaycan”ın baş redaktoru təyin olundu və insafən deyək ki, burada çalışdığı müddətdə çox işlər görə bildi. Qəzetimizin bütün mebellərini təzələdi, avadanlıqlarımızı yaxşılaşdırdı, internet xəttinə sahib oldu, respublika miqyasında bir neçə tədbirlər keçirdik. Hər şey bir tərəfə qalsın, Osman bəyin bu qəzetdə ən böyük xidməti “Tumurcuq” oldu. Xələfləri “Tumurcuq”un tarixinə baxıb zarafatla Osman bəy haqqında deyirdilər ki, heç bir iş görməmiş olsa belə, bu “Tumurcuq” ona bəs edər.

Sonra Ersin Demirci gəldi. Onun zamanında qəzetimiz tarixi günlərlə bağlı xüsusi nəşrlər buraxdı. 20 Yanvar hadisəsinin 10 illiyi, “millenium” buraxılışları xüsusilə böyük rəğbətlə qarşılandı. 64 səhifəlik 20 Yanvar əlavəmiz o gün də, elə indinin özündə də çox mötəbər mənbə kimi xatırlanmaqda, istifadə edilməkdədir.

“Zaman-Azərbaycan”ın ən uzunmüddətli rəhbəri Enes Cansever oldu. 2000-ci ilin payızında gələn Enes bəy 2010-cu ilin ilk günlərində buradan ayrıldı. Bu müddətdə Enes bəy çox “ilk”lərə imza atdı. ”Çempion” idman qəzeti və “Ailəm” dərgisi Enes bəyin xidmətləridir. Çox insanları, azərbaycanlı həmkarlarını redaksiyamızda qonaq elədi və demək olar ki, hər kəsin də qapısını açıb çayını içdi. Qəzetimizin 15 illiyi münasibətilə hazırlanan “Zaman-Azərbaycan - müstəqil Azərbaycanın yaşıdı” kitabının ideya rəhbəri də Enes bəy oldu. “Zaman-Azərbaycan” ilk xarici müəssisə olduğu kimi, Enes bəy də Azərbaycan Prezidentindən fəxri mükafat alan ilk xarici vətəndaş oldu. Onun simasında qəzetimiz “Tərəqqi” medalına layiq görüldü. Enes bəy rəhbərliyinin son ilində “Zaman-Azərbaycan”ı kirayələrdən qurtarıb öz ofisinə yerləşdirə bildi.

Qəzetmizin formalaşmasında və inkişafında böyük xidmətləri olmuş türkiyəli qardaşlarımız Nədim Yalçını, Faruk Arslanı və Enis Öznükü bu yerdə xatırlamasaq, insafsızlıq olar.

Süleyman bəylə yola davam

Hazırda qəzetimizin baş direktoru Süleyman Ünaldır və ilk köşə yazısını da elə bu sayda dəyərli oxucularımıza təqdim edir, sizinlə salamlaşıb üz-üzə gəlir.

Təkcə baş redaktorlar deyil, ötən bu 19 ildə “Zaman” qəzetinə istər türkiyəli, istər azərbaycanlı yüzlərlə dostumuz, qardaşımız gəlib-gedib. İndi həmin səhifələri çevirdikcə o imzaları görüb kövrəlməmək olmur.

Gəldilər, getdilər, hər kəs də iş üstünə iş, daş üstünə daş qoyub, bu binanın bir az da yüksəlməsinə xidmət elədi.

Aradabir gəlirlər, oturub o günləri xatırlayır, sonra da dönüb gedirlər.

Duayenlər

Çoxları gəlib, çoxları gedib, amma qəzetimizdə elələri də var ki, hamıdan əvvəl buradadır, bu gün də yerini kimsəyə verməyi düşünmür. Qəzetimizin redaktoru Ürfan bəy “Zaman-Azərbaycan” nəşr həyatına başlamazdan əvvəl onun əməkdaşı olub. Qəzetdə poçtalyonluq da edib, telefon işinə də baxıb, kompyuterçi kimi də işləyib. Hər kəsi də qarşılayıb, sonra da yola salıb. Türkiyəli Osman Uçak da ondan geri qalmır. 18-19 yaşından bura gəlib bizimlə birlikdə saç-saqqal ağardıb. Azərbaycan dilinin qazax ləhcəsində danışır. Yuxarılarda gözü olmasa da, öz işini yaxşı bilir. Yaxşı bilir ki, uzun müddət yol getmək üçün harada durmaq lazımdır.

“Zaman-Azərbaycan”da bu cür “kötüklər” az deyil, onların çiynində çox çırpılar doğranıb.

Neçə xeyirli saylara, neçə illərə, aylara...

Bu gün qəzetimiz hər bir mətbu orqanının həsəd aparacağı geniş, yaraşıqlı, gözəl bir ofisdə öz fəaliyyətini davam etdirir. Çox operativ, bacarıqlı və səmimi kollektivimiz var. Təbii ki, bu gün “Zaman-Azərbaycan” əvvəlki illərlə müqayisədə daha bacarıqlı müxbir və dizayner heyətinə sahibdir. Elə bilirik ki, oxucularımız da bu söylədiklərimizi təsdiq edərlər.

“Zaman-Azərbaycan” qəzeti 19 yaşını bayram edir, həm də üç mininci sayı ilə.

“Zaman-Azərbaycan”ın bayramı, sevinci təkcə redaksiya heyətinin deyil, bütün dostların, oxucuların bayramıdır. Hamımıza xeyirli-uğurlu olsun və daha böyük yubileylərdə və daha yüksək sayları qeyd etmək arzusu ilə...

Zaman.- 2010.- 22-24 may.- S. 12-13.