“Pirəbədil” xalçası- dillər əzbəri
Azərbaycan xalçaçılığında
Quba-Şirvan xalçaları
arasında “Pirəbədil”
çeşnili xalça
özünəməxsus yer
tutur. Bu çeşnili xalçanın toxunulmasının
və Pirəbədil
(Pirəbədil kəndi
1930-cu illərə qədər
Quba qəzasının
Pirəbədil nahiyəsi
adlanırdı) adını
daşımasının çox
maraqlı tarixçəsi
var.
Bu barədə bizə
məlumat verən Şabran Rayon Tarix Diyarşunaslıq Muzeyinin
elmi işçisi Gülnarə Əzimovanın
sözlərinə görə,
XX əsrin əvvələrində
Bakı şəhərində
dövlət qulluğunda
çalışan Məhəmməd
Əfəndiyev (o, Qəzənfər
Musabəyovun əmisi
olub) 1910-cu ildə
Sankt-Peterburqdan Bakı
qubernatorunun adına sərgidə nümayiş
etdirmək üçün
parça üzərində
xalça eskızi gətirir: “Həmin çeşnini Məhəmməd
Əfəndiyevə verirlər
ki, onu Qubaya
göndərib xalça
toxutdursun. Məhəmməd
Əfəndiyev çeşnini
Pirəbədilə gətirir,
atası Mahmud kişi (Qəzənfər
Musabəyovun babası)
ilə məsləhətləşir.
Diba xanım Musabəyova (Qəzənfər Musabəyovun
anası) işdən
xəbərdar olanda öz qayınlarının
arvadları - Münəvvər,
Gülər, Vəsixanım
Əfəndiyevalarla həmin
xalçanı toxumaq
qərarına gəlirlər.
Hazırlıq işlərini Diba
xanım üzərinə
götürür. Xalçanın
sapının əyrilməsi,
boyanması, bir sözlə, onun hazırlanması bir il çəkir. Həmin xalça 1912-ci ildə Sankt-Peterburqda keçirilən “Xalça
simpoziumunda” iştirak
edir və qızıl medala layiq görülür. Onu da deyim
ki, çeşni ilk dəfə Pirəbədil
kəndində toxunduğuna
görə “Pirəbədil”
adını daşıyır”.
“Pirəbədil”
xalçasını yerli
xalça ustaları
“Burma” da adlandırırlar”
sözləri ilə söhbətini davam etdirən Gülnarə xanım dedi ki, indi dünyanın
əksər ölkələrinin
muzeylərində “Pirəbədil”
xalçaları saxlanılır.
Yeri gəlmişkən,
Londonda yaşamış pirəbədilli
Hacı Kərim Əhmədov (o, dünyasını
dəyişib) deyirdi:
“Mən London şəhərində
ən böyük muzey olan Viktoriya
muzeyinin yaxınlığında
yaşayıram. Bu muzeydə
müxtəlif vaxtlarda
gətirilmiş iki “Pirəbədil” xalçası
vardır. Mən həmişə bu xalçalara baxarkən fəxr edirəm ki, ana vətənim
Pirəbədil bu xalça sayəsində dünyada tanınır”. Zənnimcə, xalçalarımızın
dünyada şöhrət
qazanmasının başlıca
səbəbi onların
milli ənənələrlə
bağlı xarakterik cəhətləri, bədi
xüsusiyyətləri, texnologiyalarının
bənzərsizliyi və
bu sənətin orjinal etimologiyasıdır.
Bir məsələni
də vurğulamaq istərdim. “Pirəbədil”
xalçasının adı,
şöhrəti şeirlərdə
də tərənnüm
olunub. Səhv etmirəmsə, tanınmış
şairimiz Hüseyn Arif bir şeirində
deyirdi: “Çiçi”,
“Pirəbədil” dillər
əzbəri...”
Məlumat üçün bildirək
ki, hazırda Şabranda “Pirəbədil
xalça” MMC tərəfindən
xalçaçılıq inkişaf etdirilməkdədir.
Bu müəssisə, sözün
həqiqi mənasında,
əsl sənət ocağını xatırladır.
Gülnarə Əzimova
Zaman.- 2011.- 29-31 dekabr.- S. 5.