Nə gözəlsən, ey Bakı dəryası! Və nə xoşbəxtsən, ey Bakı
dəryası! Ey Bakı dəryası, ey dəryaların seçilmişi! Ey göllərin
padşahı! Nə göl kimi gölsən, ey Bakı dəryası, çünki yer üzündə sənin
kimi böyük göl yoxdur, nə dərya kimi dəryasan, ey Bakı dəryası,
çünki çəkilib şir kimi durmusan kənarda və heç bir özgə dəryalara
qarışmırsan, heç kəs ilə işin yoxdur!
Nə gözəlsən, ey Bakı dəryası!
Nə qəşəngsən, ey Bakı dəryası! Heç bir vaxt olmayıb ki, sən yadıma
düşəsən və mənim ürəyim qana dönməyə! Həmişə səni yadıma salanda
ürəyim tab eləmir, hövsələm daralır, ovqatım təlx olur və dəli-divanə
kimi düşürəm yola və Tiflisdən birbaşa gəlirəm sənin tamaşana. Nə
səfalısan, ey Bakı dəryası! Ey bivəfa Bakı dəryası, mən gəlirəm
sənin ziyarətinə, amma mən bir tikə səndə etina görmürəm: lodkaların
bir yana üzür, paraxodların bir yana çapır, ləpələrin bir yana
çırpır, amma məndən heç bir xəbərin olmur! Xəbərin olmur ki, Məcnun
kimi gəlib durmuşam astanada və sənə tamaşa edirəm. Ey bivəfa Bakı
dəryası, heç xəbərin olmur ki, gəlib durmuşam “Goburnat” bağında və
İran qəribləri kimi boynumu burub mat və heyran gözümü sənə dikib
zövq və şövq ilə tamaşa edirəm!
Ey Bakı dəryası, dəryaların padşahı Bakı dəryası. Mən dururam“Goburnat”
bağında, sənə tamaşa eləyirəm, amma məndən savayı da “Daş körpü”nün
üstündə çox adam durur. Bunların çoxu əlli-altmış yaşında
qırmızısaqqal kərbəlayı və hacılardır.
Ey dəryaların seçilmişi Bakı dəryası, mən də “Goburnat” bağından
tamaşa edirəm və həmin hacı-məşədilər də “Daş körpü”dən tamaşa
edirlər.
Nə gözəlsən, ey Bakı dəryası! Mən də tamaşa edirəm, həmin məşədi və
hacılar da tamaşa edirlər.
Amma tək mənəm sənə aşiq, Ey Bakı dəryası, tək mən sənə tamaşa
edirəm, sənə tamaşa edən tək mən oluram.
Ey gözəl Bakı dəryası, elə xəyal eləmə ki, həmin hacı və məşədilər
də sənə tamaşa eləyirlər! Xeyr, xeyr, xeyr, elə xəyal eləmə. Tək
bircə mənəm pərvanə kimi sənin başına dolanan!
Xeyr, xeyr, Hacı və məşədilər sənə tamaşa eləmirlər. Tək bircə mənəm
sənə tamaşa edən, ey səfalı Bakı dəryası.
Bəs nəyə tamaşa edirlər hacılar, kərbəlayılar və məşədilər?
Dəryanın kənarında urus balaları çimir!..
Nə səfalısan, ey Bakı dəryası! Nə gözəlsən, ey dəryaların pad-
şahı…
Dəli
“Molla Nəsrəddin”, 29 iyul 1907, № 28
