E L E K T R O N   M Ə L U M A T   B A Z A S I

 

PROFESSOR QƏZƏNFƏR PAŞAYEVİN QƏLƏM DOSTLARI VƏ ƏDƏBİYYATIMIZ HAQQINDA DÜŞÜNCƏLƏRİ


Elçinin məna tutumu və bədii kəsəri ilə seçilən, oxucuya estetik zövq aşılayan dili ədəbi dillə xalq danışıq dilinin qovşağında bərqərar olmuşdur. Yazıçının dili bulaq, bulud kimi axan, qəlbə yatan, insana rahatlıq gətirən, saf, duzlu, şirin, zəngin bədii dildir. Bədii yaradıcılığa Anar, Əkrəm Əylisli və bir çox başqaları ilə başlayan, buna və keçən əsrin 60-cı illərində birgə yaradıcılıqlarında yeni yolla getdiklərinə görə ədəbi aləmdə “60-cılar” kimi tanınan nəslin ən görkəmli nümayəndələrindən biri Elçindir. Onun istedadı imkan verib ki, bədii əsərlərində, ələlxüsus romanlarında həyatın hər yazıçıya qismət olmayan qatlarına enə bilsin. Başqalarının görə bilmədiklərini görə bilsin, yeni yolla gedə bilsin, oxucuya bənzərsiz əsərlər bəxş edə bilsin”.

***

Adı dünyanın ölməz sənətkarları sırasında şərəfli yer tutan, poeziyamızda yeni, çox əlamətdar bir dövrün başlanğıcı olan, Azərbaycan dilini ədəbi-bədii dil səviyyəsinə yüksəldən, fəlsəfi poeziyamızın əsasını qoyan qüdrətli sənətkar İmaməddin Nəsimi zəngin irs qoyub getmişdir.

***

Elə şəxsiyyətlər var ki, haqqında söz demək istəyəndə ona layiq sözləri diqqətlə seçir, ifrata varmaqdan və oxucuların məzəmmətindən çəkinirsən. Elə şəxsiyyətlər də vardır ki, haqqında ən mötəbər sözləri belə deməkdən çəkinmirsən. Bilirsən ki, verilən qiymət onlara ana südü kimi halaldır. Neçə illərdən bəri əxlaqına, mədəniyyətinə, elminə, dünyagörüşünə, sadəliyinə, təvazökarlığına, bir dost kimi sədaqətinə, poeziyamızı, musiqimizi, bir çox dilləri gözəl bilməyinə, insanlarla bənzərsiz ünsiyyət qabiliyyətinə, bəlağətli nitqinə heyran olduğum, üzündən, gözündən, kəlamından nur yağan professor Vasim Məmmədəliyev belə şəxsiyyətlərdəndir.

***

Fəxarətlə vurğulanmalıdır ki, ədəbiyyatşünaslığımızın, ədəbi tənqidimizin son yarım əsrlik inkişaf mərhələləri akademik Bəkir Nəbiyevin adı ilə birbaşa bağlıdır. O, humanitar nəzəri fikrin, obyektiv tənqidin qaynar nöqtələrində totalitar inkarçılıq stixiyasından uzaq, alim prinsipiallığı, ləyaqətli vətəndaş mövqeyi ilə seçilən nadir şəxsiyyətlərdəndir. Bəkir Nəbiyev respublikamızda və onun sərhədlərindən kənarda elm təşkilatçısı və ədəbiyyat tarixçisi kimi də yaxşı tanınır. Elə adamlar var ki, onlarla təmasda olmaqdan, düşündürücü kəlamlarından, səmimiyyətindən, ziyalı nəcibliyindən doymursan. Onlardan biri, bəlkə də, birincisi akademik Bəkir Nəbiyevdir. Bəkir müəllim ömrünün mənasını yazıb-yaratmaqda, xalqa xidmətdə görür. Bu isə gənclərə, lap elə biz yaşlılara da örnək olmaq baxımından dəyər kəsb edir. Başqalarına örnək, nümunə olmaq xoşbəxtlikdir. Bu xoşbəxtliyi Bəkir müəllim alın təri, yuxusuz gecələri, halalca zəhməti ilə qazanmışdır - desək həqiqətdən kənar olmaz.

***

 Budaq müəllimin elmi fəaliyyətinə toxunmadan onun insani keyfiyyətləri barədə söz açmağı özümə borc bildim. Budaq müəllimi tanıdığım bütün bu illər ərzində onun əsl insana xas olan bir çox gözəl keyfiyyətləri məni valeh edib, daim ona oxşamağa çalışmışam. Söhbət Budaq müəllimin sadəliyindən, mehribanlığından, təvazökarlığından, nəcib, nurlu, geniş məlumatlı olmağından, imanlı ağsaqqal, kamil insan, böyük bir örnək məktəbi, öz sahəsində zirvədə duran alim, ali və bütöv şəxsiyyət olmağından gedir.

***

 Hörmətli Nəriman müəllim! Bu günlərdə “Yazıçı” nəşriyyatının buraxdığı “Sən bağışladın” kitabınızı oxudum və sevindim. Ona görə sevindim ki, yeddi çap vərəqi həcmində olan bu kitab məni dünyanın 7 iqlim qurşağına səyahətə sövq etdi və dərindən-dərinə düşündürdü. Bu, bir həqiqətdir ki, informasiyanın aşıb-daşdığı bir zamanda nə hər yazılan kitabı oxumağa, nə də onun haqqında düşünməyə vaxt qalır. Digər tərəfdən hər oxunan kitab da adamı düşündürmür. Sizin kitabınız isə doğrusu, məni düşündürdü. İstər ictimai-siyasi şeirləriniz, istər dünya hadisələrinə münasibətiniz, onlara cavabdehliyiniz, alim-şair kimi gözəl fəlsəfi ümumiləşdirmələriniz, istərsə də həyatın əşrəfi olan insana məhəbbətiniz, bəzən də nifrətiniz təbiiliyi, bəşəriliyi ilə fərqlənir.

***

Atalar sözü və məsəllər xalqın tarixi inkişaf mərhələlərini, həyat tərzini, dünyagörüşünü, təfəkkürünü, inam və etiqadını, adət-ənənəsini və s. əks etdirən müstəsna dəyərə malik bir xəzinədir, tarixi sənədlərdir. Odur ki, müxtəlif elm sahələrində çalışan tədqiqatçılar bu mənəvi incilərə istinad edir, onların vasitəsilə müəyyən hadisələrin izlərini və köklərini axtarırlar. Tarixçi atalar sözü və məsəlləri qədim tarixə, tarixi hadisələrə dair məlumat baxımından, hüquqşünas onları xalq həyatının yazılmamış qanunları baxımından, etnoqraf atalar sözü və məsəlləri unudulub getmiş adət-ənənələrin hifz olunub saxlandığı mənəvi dəyərlər mənbəyi baxımından qiymətləndirir. Filosof onların vasitəsilə xalqın düşüncə tərzini öyrənməyə, məntiq aləmində yerini dürüstləşdirməyə can atır. Dilçi isə atalar sözü və məsəllərə insan nitqinin inkişaf pillələrini, dilin leksikqrammatik qayda-qanunlarını tədqiq etmək işində əvəzsiz mənbə nöqteyi-nəzərindən yanaşır. Azad Nəbiyevin sanballı “Azərbaycan xalq ədəbiyyatı” dərsliyinin şifahi xalq ədəbiyyatımızın sistemli şəkildə öyrənilməsində xüsusi yeri olacağına şübhə yeri qalmır. Bu qiymətli əsərin folklorumuzun özü qədər uzunömürlü və yeni folklorşünaslar nəslinin yetişməsində gərəkli olacağına inanıram.

***

Bəhlul Abdulla Azərbaycan folklorşünaslıq elminin nəzəri əsaslarını hazırlayan, bu sahədə məktəb yaradan M.H.Təhmasibin yeganə əyani aspirantı olub. Bəhlul Abdulla müəlliminin saldığı yolla gedərək beynəlxalq arenaya çıxan, təkcə türk aləmində deyil, keçmiş sovetlər məkanında da sayılıb-seçilən alimlərdəndir. O, folklorşünaslıq elmi sahəsində mötəbər söz demək mərtəbəsinə yüksəlmiş, xarici ölkələrdə alim, professor, elm xadimi mənasında işlənən akademik titulundan başqa alın təri, titanik zəhməti sayəsində yerdə qalan bütün titulları qazanmışdır. Yuxarıda dediyimiz kimi, prof. Bəhlul Abdulla çoxşaxəli yaradıcılıq diapazonuna malik folklorşünaslarımızdandır. Həqiqətən də, folklorumuzun elə bir janrı yoxdur ki, orada Bəhlul Abdulla qələm çalmasın. Bu, onun hərtərəfli elmi biliyə sahib olmağından xəbər verir.

***

Hər bir yaradıcı ziyalının şəxsiyyəti onun sənətinin məğzini, məqsəd və mahiyyətini, mənəvi bütövlüyünü ifadə edir. Bu mənada Hüseyn Arif poeziyası elə bir dəryadır ki, bu dəryada hər kəs qiymətli söz incisi tapa bilər. “Söz seçimi özü şair zövqündən xəbər verən” ədəbi priyomdur. Hüseyn Arif yaradı cılığına diqqətlə nəzər yetirsək, şairin epik poemalarından tutmuş, kiçik həcmli şeirlərinin hər qatından dərin lirizm, təbiət və insan psixologiyasının harmonik təsviri, həyata və zamana fərdi münasibəti, soykökündən irəli gələn Azərbaycan folkloruna, ümdə aşıq şeiriyyətinə (dastan, qoşma, təcnis, müxəmməs, qıfılbənd, gəraylı və i.a.) bir yaxınlıq, bir doğmalıq, bir məhrəmlik hökmfərmandır. Haqlı fikirdir ki, Hüseyn Arif poeziyası kükrəyib çağlayan saf bulaqdır, xalq təfəkkürünə yaxınlıq, məntiqi fikir, fəlsəfi dərinlik onun poetikasının əsas dayaq nöqtəsidir.

***

Böyük coşğunluqla yazıb-yaradan, sağlığında klassikləşən, çağdaş aşıq sənətinin memarlarından olan, yaratdığı 12 aşıq havası və zəngin poeziyası ilə əbədilik qazanan Azaflı Mikayıl sözün həqiqi mənasında ustad aşıq, el şairi və bəstəkar idi.

***

Aşıq Əkbərin poeziyasında ustad aşıqların yaradıcılığında özünü göstərən, demək olar ki, bütün şeir şəkillərinə rast gəlinir. Buradakı qoşmalar, gəraylılar, gözəlləmələr, təcnis, müxəmməs, divanilər, ustadnamələr və s. cilalanmış, rəvan dillə qələmə alınmış poeziya nümunələridir. Coşqun şairlik təbii olan aşığın şeirlərini oxuduqca sanki doğma Azərbaycanı səyahətə çıxırsan. Burada ölkəmizin elə bir guşəsi yoxdur ki, ilhamla tərənnüm edilməsin.

***

Bu gün çəkinmədən deyə bilərik ki, yarandığı vaxtdan “Aşıq Pəri məclisi”nin bütün uğurları birbaşa Narınc Xatunun adı ilə bağlı olmuşdur. Məhz buna görə də gördüyü işin miqyasından asılı olmayaraq, xalq qarşısında xidməti olanlardan söz düşəndə, ömrünü ulu saz-söz sənətinə, onun təbliği və tərənnümünə həsr edən Narınc Xatunun adı da çəkilir.

***

Elmi yaradan alimdir, lakin alimi yaşadan və ona əbədiyyət gətirən elmdir.

***

Xalq öz görkəmli oğullarını dünyaya gətiri, ona ilham verir, aləmə tanıdır. Lakin vaxt gəlir ki, xalqın iftixarı olan belə sənətkarlar xalqını dünyaya tanıdır. Bəs bunun sirri nədədir? Bizcə, bunun əsas səbəbi yaradıcı insanın bəşəri olması, bəşəri olduğu qədər də milli kökə bağlılığındadır.

***

Aşıq sənəti elə bir aləmdirki, onun cazibəsinə düşən çətin ki, bir də onun sehrindən ayrıla bilsin.

***

Con Steynbekin həyat həqiqətlərinə sədaqəti, “orta amerikalı” nın faciəli taleyini tam çılpaqlığı ilə açıb göstərməsi, kapitalizmin dayaqları olan bankirləri, sindikatları, sahibkar elitanı qəzəbləndirmişdi. Ölkənin ictimai-siyasi həyatında hadisə olan əsərin yayılmasına qadağa qoyulmuşdu. Bununla belə, “Qəzəb salxımı” öz işini görürdü. Əl-əl gəzən əsər xalqın içərisində üzüm salxımı təki tədricən yetişir, qəzəbin necə ətə, şirəyə-zəhərə döndüyünü əks etdirirdi.

***

İlləri-illərə calayıb çox yaşamaq hünər deyil. Hünər mənalı yaşamaq, gələcək nəsillərə gərəkli olan nəsə qoyub getməkdir. Bu baxımdan Rasim Kərimli (01.05.1932-24.06.1996) xoşbəxt taleli insanlardandır - desək, həqiqətdən kənar olmaz. Rasim Kərimli Yaradandan verilən ömür payında istedadlı bir şair kimi bir-birindən maraqlı və oxunaqlı kitablar qoyub getdi. Rasim Kərimli xalq ruhunda yazan, xalqın qəlbinə asanlıqla yol tapan, sevilən şairlərdən idi. Cəmi beş yaş fərqlə bir kənddə boya-başa çatdığım şairin yoxluğunu ürək ağrısı ilə xatırlayıram. Təsəllini onda tapıram ki, şairin “Dostluq ilk sözümdür” (“Gənclik” - 1969), “Şəfqət bulağım” (“Gənclik” - 1975), “Dünya mərdlər dünyasıdır” (“Gənclik” - 1979), “Biləydin kaş” (“Gənclik” - 1983), “İntizarda qoyma məni” (“Yazıçı” - 1991) kitablarını vərəqlədikcə ölümün nə olduğunu bilmədiyimiz illər göz önünə gəlir.

***

İnsan bir neçə dildə danışa bilər, lakin əsl poeziya nümunələrini bir-iki dildə yarada bilər. Zaman və mühiti nəzərə alaraq güman etmək olar ki, Nəsiminin vaxtında və hətta ondan da çox-çox əvvəl hakim dil ərəb dili olduğundan, Azərbaycan dilindən ərəb dilinə bədii tərcümə təcrübəsi olub. Kim bilir, bəlkə də, indi ərəbdilli azərbaycanlı şair kimi tanıdığımız yazarların çoxu vaxtında azərbaycanca yazıb, əsərləri oxunub-yayılmaq üçün ərəb dilinə tərcümə edilib.

***

Yazıçının dili o qədər ürəyəyatandır ki, oxucunun qəlbinə məlhəm kimi yayılır.

***

Təcrübə göstərir ki, tərcümə edilən əsər ilə orijinal arasındakı məsafə nə qədər qısa olarsa, tərcümə bir o qədər keyfiyyətli çıxar, maraqlı oxunar. Bunun da bircə çarəsi var: orijinaldan tərcümə etmək!


<< Geri