Bir yaradıcı şəxsiyyət kimi orijinal bədii
əsərləri ilə və Azərbaycanda müstəqillik dövrünün müstəqil qəzetini
yaratmaq və inkişaf etdirmək baxımından mətbuat sahəsindəki böyük
xidmətləri ilə Rəşad Məcid özünü isbat etmiş, qəbul olunmuş
ziyalıdır. O, nisbətən az yazmasına baxmaya-raq, bədii yaradıcılıq
sahəsində də orijinal əsərləri ilə bənzərsiz bir ədəbiyyat adamı
olmasına heç kimsədə şübhə yeri qoyma-mışdır. Rəşad Məcidin analitik
təhlillə monoloqvari düşüncələrin sintezindən yaranmış
publisistikası da orijinallıq nümunəsidir. Bir sözlə, o, sözün əsl
mənasında “bütün yönləri ilə yaradıcı” olmaq missiyasını şərəflə
yerinə yetirmişdir.
İsa Həbibbəyli,
AMEA-nın prezidenti, akademik
Rəşad Məcid istedadlı yazıçıdır, özü də bu istedad ədəbiyyatın
müxtəlif janrlarında meydana çıxır. Rəşad orijinal şair olmaqla
yanaşı, həm də gözəl şeirlərin heyranıdır. Dostluqda etibarlı,
rəğbətlərində sabit, münasibətlərində dəyişilməzdir. Həm də ən incə
mətləbləri duya bilən həssas insandır.
Anar,
Xalq yazıçısı
Mən ilk dəfə səninlə tanış
olanda iyirmi yeddi yaşın var idi və o iyirmi yeddi
yaşlı Rəşadda gördüyüm səmimiyət, təpər, daxili
mədəniyyət və təmizlik bütün bu illər ərzində zərrə
qədər də azalmayıb, əksinə sınaqlardan çıxaraq bərkiyib,
qol- bnudaq atıb, kökü dərinlərə gedib. Mənim üçün çox
xoşdur ki, sənin yaradıcılığın da, fəaliyyətin də
şəxsiyyətinlə üst-üstə düşür.
Elçin,
Xalq yazıçısı
Rəşad Məcid xatirə yaradan adamdır. Elə anlara
baiskar olub ki, həmin hadisələr ən ülvi hisslərlə anılan xatirəyə
çev-rilib. Ömrə-günə yazılacaq anların, dəqiqələrin mərkəzində
da-yanmağı bacarıb Rəşad Məcid.
Nadir Yalçın,
yazıçı, jurnalist
Rəşad Məcidin şəbəkədəki müəllif siması konkret
və gerçəkdir, müsahibləri bu məhrəm nitq subyektinin baxış bucağına
bələddir. Buna görə də onun status və sms esselərini yazıçının
şəbəkədənkənar gerçək müəllif kimi bu vaxta qədər formalaşmış ədib,
şair, nasir, publisist imzasının təəssüratı ilə qavrayırlar. Bu isə
ədəbiyyat və jurnalistika ierarxiyasında müəyyən rəsmi mövqe və
mənsəbi olan müəllif üçün böyük məsuliyyət və cəsarət deməkdir.
Gerçək ədəbi mühitdə imzasını təsdiq etmiş, tanınan və qəbul edilən
imici olan populyar bir qələm sahibinin, öz dediyi kimi, “qələmini”
qırağa qoyaraq tam başqa bir aləmə, plüarist, liberal, çoxsəsli,
çoxüzlü, bəzən sərt və amansız ünsiyyət mühitinə keçməsi, buradakı
imzalı və ya anonim oxucuları ilə ənənəvi ərkandan, daxili
senzuradan azad bərabərhüquqlu dialoqa girməsi asan iş deyil.
Asif Hacılı,
professor
Ölkəmizin yenidən dövlət müstəqilliyinə
qovuşduğu döv-rdə oxşar həyat yolu keçən azsaylı yeni nəsil ziyalı
və ictimai xadimlərdən biri də Rəşad Məcid oldu. Uşaqlıq illərini
keçirdiyi Qarabağdan Bakıya gəlib riyazi təmayüllü baza təhsilinə
baxmayaraq, ədəbiyyat və sənət Olimpində öz yerini tutmaq bacarıqlı
gənc üçün sanki o qədər də çətin olmadı. Rəşad prinsipial, amma
konfliktsiz adamdır. Zidd qütblə-ri yaxınlaşdırmağı, hətta
barışdırmağı bacarır. Lakin bu zaman öz təməl prinsiplərindən,
inandığı gerçəklərdən də imtina et-mir. Əks təqdirdə Yazıçılar
Birliyi, yaxud Mətbuat Şurası kimi mürəkkəb, hər ağızdan bir avaz
gələn çoxsəsli, polifonik qu-rumlarda işləmək və simasını qoruyub
saxlamaq o qədər də asan olmazdı.
Vilayət Quliyev,
ədəbiyyatşünas alim
Rəşad Məcidi tanıdığım otuz beş ildir.
Əsgərlikdən yeni gəlmişdim, onda mənim iyirmi bir, Rəşadın iyirmi
beş yaşı olardı. Rəşadı mənə ən çox sevdirən cəhəti insaflı
olmasıdır. Şübhəsiz, insaf, ədalət kişiliyin ən başlıca
atributlarındandır. Rəşad özü də qalmaqaldan uzaq, içinə düşdüyü
mühitdə sülh şəraitində yaşamağı, yaxşılıq eləməyi bacaran adamdır.
Fəxri Uğurlu,
yazıçı, esseist
Yaxşı tanıdığım bu şəxs təmiz, duru qanlı
Azərbaycan türküdür, şairdir, unikal, ədəbi-estetik və həyati dəyərə
malik hekayənin müəllifi olsa da, o, ikicə nəsr örnəyinə görə
nasirdir, “525-ci qəzet” kimi otuz illik bir müddətdə işıq üzü
görən, milli mətbuatımızın tarixini zənginləşdirən mətbuat orqanının
qurucusu, naşiridir. Bu hələ azdır, o, bizim zamanımızda deyildiyi
kimi, alovlu publisistdir. Niyə belə deyirəm, çünki onun qələmindən
çıxan, mətbuatda dərc olunan yüzlərlə esse, analitik yazı, təəssürat
və səfər qeydləri, həyat hadisələrindən qidalanan məqalələr
silsiləsi öz sətirlərində qlobal mahiyyət daşıyaraq davamlı
energetikanı hifz etməklə bərabər, oxucuların qəlbində od-ocaq
yandırır, könüllərə hərarət daşıyır.
Vaqif Bəhmənli,
şair
Rəşad Məcid dönə-dönə üz tutulacaq dönməz
ünvanlardandır. Çünki “Bu su bu daşdan keçincə nə çəkir, Allah
bilir” misrasının müəllifi müstəsna həssaslıqla qarşısındakı insanın
bir baxışından, səsindəki titrəyişin intonasiyasından bilir nə var,
nə yox... Rəşad Məcidi də “bilməyən”lərdən ayıran, ayrıcalandıran da
məhz bu bilməyidir... “Heç bilənlə bilməyən bir olarmı?” Və ən
gözəli odur ki, bu qədərini bilən Rəşad Məcid ruhunda işıq sezdiyi,
inandığı insanlar üçün elədiklərini nə dilinə, nə ağlına gətirməyi
lazım bilmir... Bilmədiyi də bircə budur. Amma biz ki xatırlayırıq,
bilirik...
Sevinc Mürvətqızı,
publisist
Rəşad Məcidin yaradıcılıq istiqamətləri
doğrudan da çoxdur. Amma bu yaradıcılıq istiqamətlərindən ikisinin
birindən hansının əvvələ düşdüyünü müəyyən etmək də çətindir: onun
publisitikası öndədir, yoxsa poeziyası. Bunu dəqiqləşdirmək asan
deyil və bu müqayisə anında ağlıma belə bir fikir gəlir: Rəşad
publisistika və poeziya yaradıcılığını paralel istiqamətdə
gerçəkləşdirir.
Cahangir Məmmədli,
professor
Rəşad Məcidin şeirləri, nəsr əsərləri,
publisistikası barədə çağdaş ədəbi sferada geniş söhbət açılıb, onun
duyğu və düşüncələri hər üç janrın imkanları işığında geniş şərh
edilib. Bu qələm məhsullarında doğrudan da Rəşadın həm istedadı,
vətəndaş mövqeyi, humanizmi, azadlıq sevdası, torpaq
nigarançılıqları, Qarabağ dərdi və həsrəti bütün çalarlarıyla
görünür, həm də özü, şəxsiyyəti, ziyalı obrazı, ipək kimi yumşaq və
ipək kimi qayim xarakteri, mübariz, coşqun ruhu boy göstərir. Tələb
və zövqlərin şıltaqlaşdığı bir zamanda qəzetçiliklə məşğul olmaq,
redaktorluq etmək, jurnalistikada yeni məktəb yaratmaq həddinə qədər
gəlib çıxmaq hünər və istedadın göstəricisidir. Doğrudan da Rəşad
Məcid müstəqillik dövrü jurnalistikamızın cəsarətli və demokratik
ruhlu redaktorlarından biri kimi “525-ci qəzet”in ətrafında
bacarıqlı, istedadlı, qəlbi vətəndaşlıq duyğularıyla dö-yünən böyük
bir jurnalistlər (publisistlər) ordusu toplaya bildi.
Loğman Rəşidzadə,
yazıçı-publisist
Şairin kimsənin ismini çəkmədiyi adlı-adsız şeirlərinin
ünvanı, qəhrəmanı sevgi adlı saf, nəcib, tərəf müqabilindən
həssaslıq uman mücərrəd varlıqdır. Bu mücərrədliyin təməlində hər
birimizə doğmalıq, ucalıq təlqin edən saf hisslər dayanır. Onun
fəlsəfi, təbiət şeirləri də sonda mütləq sevgi motivləri ilə vəhdət
təşkil edir.
Əflatun Amaşov,
əməkdar
jurnalist
