Professor Şirməmməd Hüseynov haqqında:

   Azərbaycanın görkəmli alimi və yorulmaz mətbuat tədqiqatçısı, Bakı Dövlət Universitetinin professoru, Əməkdar jurnalist, unudulmaz pedaqoq, əziz müəllimimiz Şirməmməd Hüseynov haqqında keçmiş zamanda yazmaq dərin kədər hissi doğursa da, qoyub getdiyi dəyərli mənəvi irs həmişə yolumuzu aydınladır. Yüz ilin Ustadının ömrü yalnız yaşadığı dövrə aid deyil, bu ömür həm də gələcək nəsillərin düşüncələrinə çıraq tutan mükəmməl bir yol xəritəsidir. Şirməmməd müəllimin özü ilə ilk dəfə görkəmli türkoloq alim Aydın Məmmədovla birlikdə oturmuşduq. Uzaqdan böyük ehtiram bəslədiyim müəllimimlə birinci dəfə yaxından görüşür, söhbətlərini dinləyirdim. Bu insanların müasir tariximizdə və şəxsən mənim həyatımda böyük rolu var.

   Xalq yazıçısı Anarın – Anar müəllimin uzun illərdən bəri tanımağıma, 20 ildən artıq Azərbaycan Yazıçılar Birliyində bir yerdə işləməyimizə baxmayaraq, indinin özündə də yeni-yeni keyfiyyətlərini müşahidə edir və hələ də ondan öyrənir, nümunə götürür, hətta tez-tez təəccüblənirəm. Anar müəllimin məni heyrətləndirən cəhətlərindən biri də dərin bilgisi və unikal yaddaşıdır. Hərdən yaşından gileylənən adamlara Anar müəllimi örnək göstərir, onun 87 yaşında da son dərəcə iti yaddaşa sahib olduğunu deyirəm. Anar müəllimin ömrünün indiki çağında belə unikal yaddaşa sahib olmasını mən yalnız yaradıcılıq şövqü, yazmaq ehtirası ilə bağlaya bilirəm.

 Akademik İsa Həbibbəyli haqqında danışarkən mən həmişə onun tükənməz enerjisi, qaynar düşüncəsi, dinamikası, proseslərə həssas münasibəti, dəyərləri uca tutması, yüksək insani keyfiyyətləri barədə həvəslə söz açmışam. İsa Həbibbəyli ilə tanışlığımızın və dostluğumuzun tarixi uzun illər əvvələ gedib çıxır. Son illərdə isə İsa müəllimlə ün-siyyətimiz daha da sıxlaşıb, onunla mütəmadi olaraq səfərlərdə, ölkə miqyaslı və beynəlxalq tədbirlərdə iştirak edirik. Artıq məndə belə bir qənaət formalaşıb: akademik İsa Həbibbəyli təbiəti etibarilə təvazökar və böyük ürəyə malik insan, təəssübkeş vətənpərvər, təşəbbüskar rəhbər, novator alim, fəal ictimai xadim, eyni zamanda, qayğıkeş valideyn və mehriban babadır. Uzun illərdən bəri sıx ünsiyyətimiz zamanı sadaladığım bütün bu insani keyfiyyətlərin şəxsən şahidi olmuşam.

   Xalq yazıçısı Kamal Abdulla haqqında:

  Əgər Kamal Abdullanı bir neçə sözlə ifadə etmək lazım gəlsə, mən onu Öz İçində Gizlənən Adam kimi səciyyələndirərəm. Məncə, onun bu xarakteri və obrazı istər ictimai fəaliyyətində, istərsə də əsərlərində özünü göstərir. Nədənsə tez-tez mənə elə gəlir ki, hətta bizlər də, ən yaxın dostları da bu soyuqqanlı, sakit, təmkinli görkəmin arxasındakı, içindəki gerçək Kamal Abdullanı tanımırıq. Hansısa ağrı, ya sirr var ki, bunu da yalnız yazıçı özü bilir. Əsərlərinin də bu qeyri-adi biçimi, ovqatı, üslubu, hətta fərqli dili onun yazdığı mövzuların içərisində gizlənmək istəyindən, öz ağrılarını pərdələmək niyyətindən və dünyanın bütün dadını duyub görmüş insana xas müdrikliyindən irəli gəlir.

   Xalq şairi Vaqif Səmədoğlu haqqında:

  Elə insanlar var ki, onların xatirəsi özləri qədər işıqlı və aydındır. Həmin xatirələr lentini yaddaşın xəyali ekranından izlədikcə ötən günlər üçün qəribsəyirsən və yaşanılan onca gözəl hadisəni, doğma simaları kədərli-sevincli hisslərlə yad edirsən. Vaqif Səmədoğlu da mənim yaddaşımın ən müqəddəs yerində xatirəsi həkk olunan şairlərdən, dostlardan biridir. Mən Vaqif Səmədoğlunun özü ilə tanış olmazdan əvvəl əfsanəvi imzası ilə rastlaşmışam, yepyeni nəfəsini duymuşam və poeziyasının bakir ifadələr timsalında heyrəti məni bürüyüb. İndi də keçmişə ekskurs etdikdə, ilk yadıma düşən şəxsiyyətlərdən biri Vaqif Səmədoğludur.

   Vilayət Quliyev haqqında:

  Vilayət müəllim həmişə “525-ci qəzet”in sevimli müəlliflərindən olub, redaksiyamız onun hər yazısını səbirsizliklə gözləyib və təbii ki, ürək açıqlığı ilə, məmnuniyyətlə dərc edib. Vilayət Quliyev “525-ci qəzet”in dostudur. Bunu yazanda “525”in 20 illik yubiley günlərini xatırladım. Onda Vilayət müəllim Macarıstanda səfir idi. Budapeştdən Bakıya hava yolu ilə məsafə 2500 kilometrdən çoxdur. Sadiq dostumuz uzaqlığa, işinin çoxluğuna baxmadı, yubileyimizi unutmadı, qəzetimizin ünvanına təbrik yazısı göndərdi. Həmin yazıda bir məqam var idi. Qeyd olunurdu ki, 1876-cı ildə Həsən bəy Zərdabinin “Əkinçi”-ni hansı əziyyət və məhrumiyyətlər bahasına çıxardığını görən bir fransız jurnalisti heyrətini bildirərək deyir: “Görünür, siz öz millətinizi çox sevirsiniz”. Bunun ardınca Vilayət müəllim ürək genişliyi ilə bu sözləri bizə də şamil etmiş, “Azərbaycanın analoqu olmayan inkişafı dövründə “525-ci qəzet” əməkdaşlarının hansı şəraitdə işlədiklərini, amma bütün bunlara baxmayaraq, belə bir qəzet ərsəyə gətirdiklərini” qabardaraq yazmışdı: “Uşaqlar, görünür, siz öz millətinizi (və həm də öz qəzetinizi!) çox sevirsiniz!”

   Əli Kərim imzasıyla düz qırx il öncə, 14-15 yaşlarımda, onun “Seçilmiş əsərləri” ilə tanış olmuşam. Məkan da, şərait də dəqiq yadımdadır: Laçının Ağoğlan kəndində babamın evindəki kitabların arasından götürmüşdüm o nəşri. Həmin göy rəngli qalın kitabda şairin, demək olar ki, bütün şeirləri toplanmışdı. Bu da yadımdadır ki, kitaba məşhur tənqidçi Asif Əfəndiyevin yazdığı, mənsur şeiri xatırladan ön söz də qeyri-adiliyilə diqqətimi çəkmişdi. Əli Kərimin o kitabdakı əsərləri məni yaxşı mənada təəccübləndirmişdi, çünki o vaxta kimi oxuduğum, sevdiyim, əzbərlədiyim şeirlərdən xeyli fərqlənirdi. Məndə xoş bir heyrətə səbəb olan həmin şeirlər, aradan qırx il keçməsinə baxmayaraq, bu gün də yaddaşımda dipdiri, canlı qalır.

   Qulu Məhərrəmli haqqında:

  Səfərlərdə çox olmuşam, amma Qulu müəllim kimi yol yoldaşı rastıma çox az çıxıb. Mübaliğəsiz, onun kimi rahat, ünsiyyətcil müsahib tapmaq çətindir. Ünsiyyətcildir, pozitivdir, enerjilidir - onunla darıxmaq mümkün deyil. Hər şeyin yerini bilən, məlumatlı, intuisiyalı, açıq dünyagörüşlü, həqiqət hesab etdiyi fikirləri deməkdən çəkinməyən, tərifin də, tənqidin də sərhədlərini dəqiq bilən insandır. Çərçivələrə sığmır, özü üçün bir çərçivə müəyyənləşdirib və daxilindən gələn sərt intizamla bu prinsiplərə bütünlüklə əməl edir. Amerikada səfərdə olanda müşahidə etmişdim, hər gün, xüsusən axşamlar piyada gəzir, yatmazdan qabaq alma yeyir, sutkada ən azı iki saat radiomuzun tarixi və problemləri ilə bağlı yazdığı “Radio dalğalarında” kitabı üzərində işləyirdi. Bu yandan da səfərin zəngin, yüklü qrafikini pozmur, yorulmur, getdiyimiz şəhərlərdə fərqli adamlarla görüşlərindən qalmırdı. Ən başlıcası, Qulu müəllim bunların hamısının öhdəsindən gəlməyi bacarırdı.