BİZ NӘ TÖVR İŞ
GÖRÜRÜK?
Biz iş görmәk istәdikdә bir
şeyi yadımızdan çıxardırıq.
O şey nәdir?
O şey nәrdivandır!
Necә yәni nәrdivan? Nәrdivan
nәdir?
Nәrdivan bir alәtdir ki, onun
vasitәsilә adam tәdriclә yuxarı çıxa
bilәr. Hәr kәs nәrdivansız yuxarı
çıxmaq istәsә, elә yıxılar ki,
tәpәsi dağılar.
Bu belә! Bundan başqa, bir dә biz
hәmişә başımızdan yekә iş
görürük.
Amma bunun sәbәbi var. Sәbәbi
dә budur:
Qonşularımız siçan boyda
işlәr gördükdә biz yatmışdıq. Sonra
onların işi böyüyüb, keçi boyda olanda da biz
yatmışdıq. Sonra onlar eşşәk boyda
işlәr görmәyә üz qoydular, biz yenә
yatmışdıq. Qonşularımızın
eşşәk boyda olan işi, irәlilәyib
camış yekәlikdә oldu, amma biz yatmışdıq.
Vә camış dönüb dәvә olanda da biz
yatmışdıq. Biz ancaq o vaxt oyandıq, nә vaxt ki,
qonşularımız fil boyda işlәr görmәyә
başladılar.
Qәrәz, gözümüzü
ovxalayıb dedik ki, nә var? Biz dә o boyda işlәr
görә bilәrik vә başladıq fil boyda
işlәr görmәyә.
Axırı nә oldu?
Axırı belә oldu:
Filin bir ayağını qayırmamış
yoruluruq vә durub qaçırıq. Sonra utanırıq,
deyirik, gәlin tәzәdәn başlayaq, ancaq
burasını iqrar elәyirik ki, filә gücümüz
çatmır. Deyirik ki, ondan balacasını qayıraq.
Fildәn balaca nәdir? Әlbәttә, dәvә.
Qәrar qoyuruq ki, dәvә boyda qayıraq,
başlayırıq. Amma yenә dәvәnin ayağı
tamam olmamış yorulub qaçırıq. Sonra yenә
yığılırıq deyirik ki, dәvә iridir, ondan
balacasını başlayaq. Ondan balaca nәdir?
Camışdır. Başlayırıq
camış boyda iş görmәyә, lakin camışa
da gücümüz çatmır. Aşağa enirik (halbuki,
qonşular fildәn yuxarı çıxırlar.) Deyirik ki,
eşşәk boyda iş görmәk, amma
eşşәk dә bizә güc elәyir.Tuturuq
keçini. Görürük yox, keçiyә dә tab gәtirә
bilmirik. Onda mәslәhәti qoyuruq siçan
üstünә.
Amma onda da görürsәn ki,
içimizdәn bir pişik çıxdı vә
siçanı yedi!...
Biz belә iş görürük.