RӘFİQİMDӘN MӘKTUB
Әzizim filankәs, bu günlәrdә
mәnim başıma mәzәli bir iş gәldi ki,
xәlvәtcә sәnә nağıl
edәcәyәm.
Sәn özün bilirsәn ki, mәn
hәmişә vә hәr yerdә vә hәr bir
vaxt sәhәrdәn-axşama kimi vә axşamdan
sәhәrә kimi "millәt-millәt"
demәkdәn az qalmışdı ki, dilimdә bir
"millәt" bitsin. Nә başını
ağrıdım daha (üzüm ayağuvun altında)
arvad-uşağı da tәngә gәtirmişdim vә
nökәr-nayibı da bezar elәmişdim vә bazar
adamı da mәni yaxşı tanıyır. Çünki
daha bizim ölkәdә bir adam tapmazsan ki, mәn ona
demәmiş olam ki: "Ay millәt batdı, millәtin
dәrdi mәni öldürdü, millәtin yolunda can
qurban etmәk lazımdır". Qәrәz, iş o
mәqama gәlmişdi ki, ayıb olmasın, arvad
mәnә ağıl duası yazdırmalı olmuşdu.
Günlәrin bir günü
yatmışdım, yuxumda gördüm ki, fәrzәn,
böyük bir meydana gәlib çıxmışam. Bir
dә gördüm, bu meydanda o qәdәr adam var ki, daha
heç başa gәlәn deyil, hürkütmәsәn
saymaq olmaz. Birisindәn soruşdum ki, balam, bura haradır?
Dedi: "Әmi, bura millәt meydanıdır vә
hәr millәtin qәhrәmanları bura
yığılıbdır ki, düşmәnilә dava
edib, millәt yolunda can qurban etsinlәr".
Mәn bu sözü eşidәn kimi
sapsarı saraldım vә birdәn fikrimә gәldi ki,
dur qaç. Amma gördüm ki, ayaqlarım tutulub vә
heç yerimdәn tәrpәnә bilmirәm.
Öz-özümә dedim ki, alo bu nә kәlәk idi
mәn düşdüm. Sonra dedim qoy görәk nә
olacaq.
Bir qәdәrdәn sonra gördüm ki,
özgә millәtlәrin qәhrәmanları bir-bir
mәnim yanımdan keçib vә mәnә dә
kamali-hәqarәtlә bir nәzәr atıb, dava
meydanına tәrәf gedirdilәr. Orada nә olurdu,
nә olmurdusa, onu görmürdüm. Ancaq eşidirdim ki,
"bravo, bravo" sәsindәn qulaq tutulurdu vә әl
çalmaq sәdası asimana bülәnd olurdu....
Bir qәdәr keçdi, gördüm bir
sәda gәldi ki, ay camaat, bәs müsәlmanlardan da
millәt yolunda can qurban edә bilәn bir adam yoxdurmu?
Mәn o saat istәdim bәrkdәn
çığırıb deyәm ki, xeyr, yoxdur vә ola da
bilmәz. Amma allah lәnәt elәsin bizim
Kәrbәlayı Qurquşuma, o yandan әlini
mәnә tәrәf uzadıb dedi ki, var, budur burda
oturubdur. Mәn әl elәdim ki, adә bәsdir, evkk
yıxılsın, sәsini kәs, olmadı. Bir dә
gördüm ki, mәni sürüyüb meydana
çәkirlәr. Sәnin canın üçün,
cәnab Filankәs, qorxumdan elә
çığırdım ki, bir dә gördüm,
ayıb olmasın, arvad-uşağı oyatmışam.
İndi düz o gündәn bәridir ki,
mәn özümә söz vermişәm ki, bir dә
müftә yerә "millәt belә gәldi,
millәt belә getdi, millәt yolunda can qurban etmәk
lazımdır" kimi sözlәri bir dә min il qala
ağzıma almayam. Çünki qorxuram ki, birdәn yuxum
gerçәk ola, nә deyirsәn?!
İdarәdәn: Nә deyәcәyәm? Bir yaxşı işdir ki, elәmisәn. Doğrudan, hәrgah, bizim bu cürә "millәt-millәt" deyib, danışanlar öz sözlәrinә әmәl elәsәydilәr, onda müsәlman millәti bir verst irәli getmişdi. Amma heyf ki, bizim sözümüz ilә әmәlimizin arasında asimanü zәmin tәvafüt var, Odur ki, millәtimiz dә tәrpәndikcә geri sürüşür.