SONRA GÖRÜŞӘRİK
İşlәrimizin çoxunu
çәtinә salan vә axırda min cürә
әngәl törәdәn kәlamın biri dә
budur: "Sonra görüşәrik.
Hamıya mәlumdur ki, qaranlıq pisdir, amma
işıq yaxşıdır. İşlәrimiz, istәr
ümumi, istәr xüsusi, gәrәk aydın olsun.
* *
* * *
-- Kәrbәlayı Nәsir, bizә mal
göndәr.
-- Baş üstә.
-- Balam, bәs qiymәti?
-- Әşi, sonra görüşәrik.
Sonra görüşürlәr. Mal alan ürәyindә, mәsәlәn, beş manat tutub, mal satan on beş manat. Sonra ki, bunlar filvaqe
"görüşürlәr".
İş
dolaşığa düşür. İki
ürәk bir-birini
tutmur, cәncәl әmәlә gәlir. Әngәl törәnir, axırda da dava-şava
çıxır. Sәbәbi
nәdir?
Qaranlıq iş: Sonra görüşәrik.
*
* * *
*
Eyibdir.
Biri dә
budur.
Müsәlman
tayfası әlәlümum eyib gözlәyәndir. Ancaq bu xasiyyәt bizdә alahı cürәdir, qeyri tayfalarda olan kimi
deyildir.
Mәsәlәn, avropalı bir adam
boynunda qalstuk adlanan boyunbağı olmasa, arvad hüzuruna
çıxmaz. Amma bizdә şalvar bağı sallana-sallana arvad mәclisindәn keçmәyin eybi yoxdur. Bunun әvәzindә bizdә dә
bir adamın tәklifini
rәdd etmәk eyibdir. Gәrәk hәr tәklif
olunsa, deyәsәn ki, "baş
üstә".
İndi sonra "baş üstә"yә әmәl edәcәksәn ya etmәyәcәksәn -- o başqa mәsәlәdir.
Mәsәlәn, birisi gәlib sәnә deyir ki, mәnim üçün filan yerdә bir qulluq tap. Gәrәk cavab verәsәn ki, baş üstә, çünki özgә cürә cavab versәn eyib olar. Sonrasın heç qulluqu da axtarma, heç axtarmaq
fikrin dә çәkmәsәn, onun zәrәri yoxdur. Gәlib desә ki, "bәs, qulluq necә oldu", denәn ki, "hazırdır,
sabah gәl".
Cavab versә ki, gәldim evdә yoxdunuz, deynәn görünür ki, axmaq
oğlu nökәr
tanımayıbdır, sonra da yenә "eyib" olmamaq üçün
deynәn ki, zәrәr yoxdur, yenә qulluq axtarıb taparam. Qәrәz, bu növ ilә dolanarsan o zamana qәdәr ki, axırda ya sәnin әcәlin
tamam olar, ya sәndәn qulluq tәvәqqә
edәnin.
Hәr halda "eyib" iş görüb demәzsәn ki, balam, mәn qulluq tapa bilmәrәm. Yoxsa, tәvәqqә sahibi sәndәn inciyәr vә eyib olar.