TELEFONLA SÖHBӘT

-- Salamәleyküm!

-- Әleykümәssәlam, sabahın xeyir olsun!

-- Sәnin dә gözün aydın olsun.

-- Necә?

-- Axtarıbdılar.

-- Ba, hansını?

-- Hә, hamısını!

-- Çox gözәl, bәs nә tapıbdılar. Kimi Sibirә göndәrirlәr? Hansını

boğazından asacaqdılar? Bir tez nağıl elә görüm, әşi, sәni xeyir xәbәr olasan!

-- Balam.... Utanıram demәyә, heç zad tapmayıbdılar.

-- Mәn ölüm?

-- Sәn öl!

-- Pәh bu olmadı ki, bәs kimi tutublar?

-- Yenә heç kәsi.... Sonra tutsalar da bir saatdan sonra

buraxarlar....

-- Yox, aşna, bu olmadı. Mәn belә demirdim....

-- Neynәmәk? Bu sәfәr belә oldu. Allah qoysa, gәlәn sәfәr özgә cürә olar.

-- (Bir az fikirdәn sonra) Mәn ölüm mәni tovlamırsan

ki? -- (Tәlәsik).

-- Buy, bu sәn öl, arxayın ol, bu nә sözdür, tovlasam, mәn

gәrәk namәrd olam!

-- Xudahafiz!