İT VӘ PİŞİK

İt dedi:

“Mәn heç qocalmazdım, amma mәni pişiyin dәrdi qocaltdı.”

Dedilәr:

“Niyә bәs?”

Dedi:

“Çöllәrdә qalıb, dalını ayaza verәn mәn oluram, gecәlәr sabaha kimi yatmayan, evi-eşiyi qoruyan mәn oluram, amma elә ki, istәyirәm başımı qapıdan içәri uzadam, bu pişikciyәz әlini uzadıb üzümü-gözümü cırmaqlayır.”

M ә s ә l l ә r:

İt it ilә dalaşdı, yolçunun işi avanda düşdü.

İtin axmağı qaysabadan[1] pay umar.

[1] Q a y s a b a -- xörәk növü.

İtin ayağını köçdәn kim әsirgәr.

İt hürәr, karvan keçәr.

T a p m a c a l a r:

Atdan uca, itdәn alçaq.

Bizdә bir kişi var,

Xor-xor yatışı var.