MİRZӘ ӘBÜLHӘSӘN İBN KӘRBӘLAYI QASIM QARABAĞİ "ŞӘHİD"

 

 

 

 

Mәrhum Molla Zeynalabdin Sağәri ilә bir әsrin adamıdır.

 

Qәzәli-Şәhid:

 

Vahәsrәta ki, tәrki-vәfa qıldı yarlәr,

Әfğan ki, keçdi hәsrәt ilә ruzigarlәr.

 

Dәrda ki, yarsız qәmi-hicr aldı canımı,

Qaldı könüldә mәhşәrә çox intizarlәr.

 

Sövdayi-zülfü xәttini başdan çıxarmazam,

Gәr başım içrә mәskәn edә mur, marlәr.

 

Künci-qәfәsdә bülbüli-miskin edәr fәğan,

Tutmuş mәqam sәhni-gülüstanda xarlәr.

 

Әfsus, gül eşitmәdi bülbül nәvalәrin,

Yetdi xәzan gülşәnә, keçdi baharlәr.

 

Ömrüm әziz saxla, Şәhid, olsa gәr nәsib,

Әyyami-vәsl lazım olur çox nisarlәr.

 

Qәzәli-farsiyi-Şәhid:

 

Ey an ke, şure-eşqe-to oftade bәr sәrәm,

Qeyr әz to nist dәr do cәhan kame-digәrәm.

 

Ta dәr delәm hәmişe xәyalәt mosәvvәrәst,

Dәr dide nist coz to behәr ca ke, bengәrәm.

 

Şouqe-roxe-to pirәhәne-sәbre-mәn dәrid,

Digәr mәn әz koca ke tәhәmmol bәr avәrәm?

 

Peyvәste zekre-name-to verde-zәbane-mәn,

Peyvəste nәqşe-ruye-to dәr del mosәvvәrәm.

 

Nәzzareye-cәmale-to yekdәm bekame-del

Xoştәr bovәd ze mәmlәkәte-hәftkeşvәrәm.

 

Ba hәr çe dәr cәhan betәqabol nәzәr konәm,

Zibatәr әz to nist digәr pişe-mәnzәrәm[1].

 

[1] Tərcüməsi:

Ey eşqinin şuru başıma duşәn,

İki dünyada sәndәn başqa istәdiyim yoxdur.

Sәnin xәyalın hәmişә ürәyimdә canlandığından

Hara baxıramsa, gözümә sәndәn başqa heç kәs görünmür,

Sәnin üzünә olan şövqüm sәbr köynәyimi cırdı,

İndi mәn [bu dәrdә] necә dözüm.

Sәnin adının zikri daim dilimin әzbәridir,

Surәtin daim ürәyimdә nәqş olunmuşdur.

Sәnin üzünә bir an baxıb kam almaq

Mәnә yeddi iqlim mәmlәkәtindәn xoşdur.

Dünyaya üz tutub hәr nәyә baxsam,

Gözümә sәndәn gözәli görünmәz.

 

Qәzәli-digәr:

 

Toi konun ke bexubi bolәndmәrtәbe şahi,

Qәtile-tiğe-to şәhri, nә lәşkәri, nә sepahi.

 

Betәlәti ke, to dari mәra nәmand qәrari,

Nәdanәmәt beçe mani nә aftabo nә mahi.

 

To dәr moqabele-çeşmi vәli mәra ze tәhәyyor

Nә qodrәti betәkәllom nә corәti benegahi.

 

Çe xanәmәt ke, to şirintәri zehәr çe bequi,

Çe quyәmәt ke, zibatәri ze hәr çe bexahi.

 

Mәra ze padşәhi beh nәzәr beruye-to kәrdәn,

Beğeyre-qorb nәxahәm mәnsәbiyo nә cahi.

 

Hezar bar betiğ әr zәnәnd әz to nәgәrdәm,

Ze meyle-kahroba exteyar nist bekahi.

 

Be şouqe-anke mәnәm әz to dide baz nәpuşәm,--       

Ke, mәne-nәxl koca әz әsәl tәvand sepahi.

 

Beezterar ke darәd zedidәne-mәhe-ruyәt,

Şәhide-eşq nәdarәd beruze-hәşr qonahi[2].

 

[2] Tərcüməsi:

Gözәllikdә indi yüksәk mәrtәbәli şah sәnsәn,

Sәnin qılıncının şәhidi [butün] şәhәrdir, yoxsa nә

                                   ordudur, nә qoşun,

Sәnin nurundan mәndә qәrar qalmadı,

Bilmirәm nәyә oxşayırsan: nә günәşsәn, nә ay.

Sәn gözumün qarşısındasan, lakin mәnim heyrәtdәn

Nә danışmağa qüdrәtim var, nә baxmağa cürәtim.

Sәni nә adlandırım, sәn hәr nә desәn ondan şirinsәn,

Sәnә nә deyim, sәn hәr nә istәsәn ondan gözәlsәn.

Sәnin üzünә baxmaq mәnim üçün padşahlıqdan artıqdır,

Sәnә yaxın olmaqdan başqa heç bir mәnsәb istәmirәm.

Mәni min dәfә qılıncla vursalar da, sәndәn dönmәrәm,

Kәhrәba kimi ixtiyarsız samanı özümә çәkirәm.

Mәn sәnin olmaq şövqilә göz yuma bilmirәm,

Qoşun arını öz balından necә ayıra bilәr?

Sәnin ay üzunә baxmağa mәcbur olduğuma görә,

Eşq Şәhidinin qiyamәt günü günahı yoxdur.