HӘFTӘ FӘRYADI
Yaman ad qazanıb "ölәnlәr"
adsız ölәnlәrdәn nәflidirlәr!
Mәn bilirәm çox adam mәnim bu
sözlәrimә qol qoymayacaqdır. Lakin nә etmәk?
Hamı bir fikirdә, hamı bir tәsәvvürdә
olmaz....
Bir neçә adam mәnim
sözlәrimә qol qoymayacaqdır, deyә mәn fikrimi
gizlәdimmi? Gizlәtmәyәcәyәm, qoy hәr
kәs nә fikirdә olur-olsun. Lakin mәn yenә
deyirәm: "yaman ad qazanıb ölәnlәr adsız
ölәnlәrdәn nәflidirlәr". Buyurunuz,
әfәndim: mәnim
çox "dostlarım" var. Onların
dolanacağına diqqәt edib mәnim kimi "şair"
bunların әhvalını nәzmә
çәksә, bir "dadsız-duzsuz" hekayә
çıxar.... Heç bir
nәf görünmәz, siz deyә bilәrsiniz ki,
mәnim şerdә әlim yoxdur, ona görә dә
yazdığım da "dadsız-duzsuz" olur. Nәf
görünmәyir....
Әvәt, әfәndim!
"Şerdә mәnim әlim yoxdur"
sözlәrinin altında mәn özüm iki
әllәrimlә qol qoyaram....
Şer yazmaq asan deyil. Ya gәrәk yatanda
sәnә "vergi" verilә, yәni vaqeәdә
deyәlәr: sәn sabahdan şairsәn, başla şer
yazmağa. Sәn dә şer yazasan ... yainki xeyr, gәrәk
neçә illәrlә dәrs oxuyasan, dillәrә
aşina olasan. Mәsәlәn, istәyirsәn ki, rus
şairi olasan, gәrәkdir rus dilindәn başqa qeyri,
firәng, nemsә, ingilis, yapon ...
dillәrindә oxumalısan.... Ya xeyr, türk şairi olmaq
istәyirsiniz, gәrәk fars, әrәb,
"türk" dillәrinә aşina olasınız.
"Türk" dili isә bir neçә hissәyә
bölünür: mәsәlәn, "nuni-sağırlı"
türk dili vә "nuni-sağırsız" türk
dili. "Nuni-sağırsız" türk dili yenә bir
neçә yerә bölünür. Mәsәlәn:
"türki-Çәnbәrәkәndi",
"türki-İçәrişәhәri".
Hәlә yenә var!....
Xülasә, bu bir böyük elmdir. Buna
azından 7-8 il lazımdır türk "dillәrini"
oxuyasınız, sonra başlayasınız şer
demәyә, ya yazmağa....
Böyük zәhmәtdir. Mәn cavan vaxtında bu
elmi oxumadım. İndi qoca vaxtındamı oxuyacağam? Nә
lüzumu var?
Gәrәk elә şer ilәmi fikrimizi
söylәyәk?
Xeyr, әfәndim! Biz "söz
düzmәyi" öyrәnmәmişik, öz fikrimizi
"dadsız-duzsuz" hekayә ilә
söylәyәcәyiz. Ondan savayı, "dostlarımın"
barәsindә yazdığım әhvalatı heç
bir şair nәzmә çәkә bilmәz,
çünki hәqiqi әhvalat özü çox
"dadsız-duzsuz" әhvalatdır.
Mәsәlәn, sәhәr yerindәn durub
üzünü yuyur, çay içib işә gedir, saat
on ikidә, ya birdә "piti", ya
"çölmәk", ya "xәmiraşı",
ya "düşbәrә" yeyib üstündәn
qәlyan xoruldadır, bir az yatıb rahat olur, sonra yenә
durub çalışır, çabalayır, axşam
dükanını, ya mağazasını, ya kantorunu
bağlayıb evә gedir. Şam yeyib yenә dә
qәlyan xoruldadır, sonra başını balışa
atıb özü dә xoruldayır ... xoruldayır.... Sәhәr yenә dә durur
... bu gün dünәnki kimi,
dünәn bugünkü kimi ...
hәr gün bir "fikir ilә", bir
"qayda-qanunla" güzәranını
keçirir.... Bu tövr
hәftәlәr keçir, aylar, illәr keçir.
Belә bir cәnabdan nә zәrәr!
Axırda dostumuz "tәşrif" aparır.
Buyurunuz, belә bir vücudun yoldaşa, ya bir
qeyri adama, ya millәtә vә ya vәtәninә
nә xeyri?
Gәldi, baxdı, dolandı, getdi.... Belә vücudun "adı
da" özü ilә bәrabәr quylanır;
zәngin isә qırx gün "adı"
çәkilir; kasıb isә özü
"tәşrif" aparan gün "adı" da
"tәşrif" aparır....
Bir әsәr-әlamәt qalmır. Öz yavuq
adamlarından başqa bunun ölmәyi heç kimә
tәsir etmәyir. Heç kimin ürәyini
atәşlәndirmir, heç kimin ürәyinә soyuq
"kompres" qoymur.... Dostumuz,
mәsәlәn, çox tamahkar olsaydı, dükanı,
ya mağazasını cümә günlәri
açsaydı, özünә tabe olanlara
tövrbәtövr әziyyәtlәr versәydi, yainki
xeyr, kantorda prikaşiklәri sәhәr saat 6-dan axşam
saat 9-dәk işlәtsәydi, mәvaciblәrini
әksiltsәydi, nәinki hәftәdә bir gün,
bәlkә ildә üç gün dә bayram
etmәyә rüxsәt vermәsәydi, ya xeyr,
"xoş rәftarı" ilә, "üç
mәrtәbә söyüşü" ilә mәşhur
olsaydı--yәqin ki, böylә bir
şәxs--"xozeyin" ölәndәn sonra ona tabe
olanlar, ya sağlığında onunla әlaqәsi olanlar
ölәndәn sonra deyәrdilәr: "Ah,
yaxşı oldu ki, öldü, canımız qurtardı. Bir
az "rahat" olarıq"....
Heç olmasa bir neçә yad adamı tәşrif
aparmağı ilә sevindirir....
Qırx gün yox ki, bәlkә
illәrlә adı mәclislәrdә deyilir.... Çünki buna oxşayan bir
adamın barәsindә söhbәt edәndә
hәmin dostumuzu yada salıb deyәcәklәr:
filankәsdә belә sifәtlәr var idi.
Hәlә bundan da artıq onu tanıyan, bilәn
başlayacaq hәmin filankәsin "yaxşı"
işlәrindәn, "gözәl"
hәrәkәtlәrindәn mәclisdә nәql
etmәyә....
Böylә adamların isimlәri baqi
qalmağına şübhә yoxdur....
Buyurunuz Borçalıya, Qazağa,
Şamaxı, Quba uyezdlәrinә, indiyәdәk
mәclislәrdә "Halay bәyin",
"Kәrәmin", "Mәşәdi Mәcidin"
adları dillәrdә zikr olunur. Vaxtında bunların
barәsindә qәzetәlәrdә
mәqalәlәr yazırdılar, Peterburqdan teleqramlar
göndәrilir idi.
Nedoqrat, Kruşev, Qrinqmut cәnablarının
"adları", yәhudilәrin arasında
mәşhur olan Alekseyevin, Kuropatkinin "adları" rus
kәndlilәrinin mәclislәrindә söylәnir,
söylәnәcәkdir. Bu hәlә
hәyatlarında, amma ölәndәn sonra
"isimlәri" tarixlәrdә yazılacaqdır, milyonlarca
adamlar oxuyacaqlar, düşünәcәklәr,
anlayacaqlar.... 19 qәrinә bundan müqәddәm olan
zalım padşah Neronu hansı tarix oxuyan unudar? Xalqa etdiyi
zülmlәri hansı oxucu bilmir?
Yәqin ki, bu ali cәnablar da bizim dostumuz kimi
günlәrini qәlyan xoruldada-xoruldada
keçirtsәydilәr, "ismi-şәriflәr"i
nә mәclislәrdә söylәnәrdi, nә
dә tarixlәrdә yazılardı. Yәqin ki, Tripov
"patronlara heyfiniz gәlmәsin" sözlәrini
demәsәydi, hәyatında ismi bu
"şәrafәtlә", ölәndәn sonra
daha artacaq "şöhrәtlә" söylәnmәzdi
vә söylәnmәyәcәk idi.
Xeyr, әfәndim! "Nә o yanlıq
vә nә bu yanlıq" ilә dolanacaq etmәkdәn
nә hasil, nә sәmәrә? Әlinizdәn
gәlmәyir lamәhalә, "yamanlıq edib
ölmәk, yaxşılıq mәslәhәtdir".
Tainki qalanlara bir xeyir olsun....
"Gәldi, baxdı, dolandı, getdi!".
Hamı belә bir nәzәrdә, belә bir
xasiyyәtdә olsaydı, mәlumatımız çox az
olardı.
Nerәdәn bilәrdik ki, "neronlar",
"zöhhaklar" kәndi ixtiyarlarını
göstәrmәk üçün insanın qanını
su yerinә axıdıblar? Nerәdәn bilәrdik ki,
ayda әlli, ya yüz, ya min, ya on min manat alınan
mәvacibә insan dinini, imanını, vicdanını
satar? Nerәdәn bilәrdik ki, "qüvvәtsiz
qüvvәtlinin" yanında hәmişә
tәqsirkar olar? Ya xeyr, "zәngin" yalan da
söylәsә, "kasıb" bәli, bәli
deyәr? Nerәdәn bilәrdik ki,
fәhlәlәrin yaralı әllәrilә milyonlar
qazananlar haman fәhlәlәri heyvan
dәrәcәsindә bilirlәr? Nerәdәn
bilәrdik ki, doğru söz söylәyәnlәr, haqq
yolunu arayanlar dar ağaclarına nәsib olarlar, qazamatlarda
çürüyәrlәr, topun, tüfәngin
güllәlәrinә nişanә qoyularlar?
Nerәdәn daha bilәrdik ki, yerin, göyün bir
allahından başqa, bir dә bir qeyri "mәbud" da
olarmış?....
Ah, zavallı "dostlarımız",
yaxşılıq әlinizdәn gәlmirdi,
yamanlığa nә sözünüz? Siz dünyaya
"gәldiniz, baxdınız, dolandınız, getdiniz".
Bәlkә qeyrilәri bununla bәs, buna kifayәt
etmәyirlәr, "mәlumat" arayırlar.... Tәk yaxşılığa,
gözәl sifәtlәrә dair
mәlumat "mәlumat"sız,
әsәrsiz olar, lәzzәti olmaz....
İnsan hәmişә şirin şey
yesә, haman şirinin lәzzәtini bilmәz, lakin bir
acı dәrmandan sonra şәrbәt içsә,
dodaqlarını da dili ilә yalayacaqdır....
Hәr işimiz belәdir, әfәndim!
Әrәbistanın istisini hiss
etmәsәniz, Rusiyanın yelsiz, yanaq qızardan morozuna,
sazağına qiymәt qoymazsınız, aclığı
görmәyәn adam toxluğun lәzzәtini
bilmәz, azarlı olmayan adam saf bәdәnin qәdrini
anlamaz, zülm çәkmәyәn millәt
hürriyyәt
nә olmağını
düşünmәz. Açıq demәli: yaman, fәna
işlәr olmasaydı, yaxşı işlәr dә
olmazdı, bu, tәbiidir.
İnsanda bu qüvvә, yeni bir şeyi, ya bir
hәrәkәti bir qeyri şeydәn, qeyri
hәrәkәtdәn seçmәk böyük bir
dәrәcәyә çatıbdır. Hal-hazırda
bir neçә ülәma bu mәsәlәni hәll
edib ki, әqil, nitq insanı heyvandan ayırır. Lakin bu
qüvvә, yәni gördüyümüz,
eşitdiyimiz, anladığımız
şeylәrә tәfavüt qoymaq vә sonra
bir-birinә oxşayan şeylәri bir yerә toplayıb
qeyri bir yerә toplanmış bir cinsdәn olan
şeylәrdәn ayırmaq, tәrcih vermәk
qüvvәsi insanı heyvan dәrәcәsindәn
xilas edir. Hәqiqәt, belә bir qüvvә insanda
artıq dәrәcәdә olmasaydı, o da heyvan kimi
bir halәtdә qalardı. Elmdә, fәnndә,
dolanacaqda, heç bir vaxt tәrәqqi edә
bilmәzdik....
Әlbәttә, bu qüvvә hamıda
bir dәrәcәdә olmur, birindә az, birindә
çox olarkәn artmağı işlәtmәyә,
tәcrübәyә bağlıdır.
Bilәcәridәn uzaq bir qeyri yerә
getmәmiş olsanız, qeyri gözәl
şәhәrlәrdәn--Lissabondan, Odessadan
gәlәn şәxs sizә çox da dedi: Bakı çox
üfunәtli, zibilli, tozlu şәhәrdir,
küçәlәri dar, mostovoyu yaman, faytonçuları
adamın üstünә baxıb minik qәbul edirlәr.
Şәhәr "ataları" narzan, borjom, şampan
içәndә, kasıblar qurdlu, mikroblu suya da
hәsrәtdirlәr....
Zәnginlәr günlәrini bağlarda,
"daçalarda" axşamlar klublarda
keçirәndә, kasıblar qorxularından
küçәyә dә çıxa bilmirlәr.... Hәr dәfә
çıxanda da gәrәk vәsiyyәt
edәsәn. Bir dә gördün, bir-birinә
"zarafatca" güllә atdılar, gәldi sәnin
böyrünә dәydi....
İndi bağda da oturmaq mümkün deyil. Bir dә
gördünüz bir "qalmağal" düşdü:
kişilәr qaçdılar, arvadlar "vay" deyib
özlәrindәn getdilәr, uşaqlarını
götürüb qaçarkәn bir-birinә
toqqaşıb yerә dәydilәr, vaveyla sәsi
ölkәni götürdü, ata oğulu, ana
qızını, qız anasını tanımır,
hәrәsi öz canını qurtarmaq istәyir.... Qorodovoylar isә qorxularından
daha tәk-tәk gәzmirlәr. Beşi, onu bir yerә
cәm olub qaranlıq yerlәrdә "madonnalar"
gözlәyirlәr, ya onlar ilә söhbәt
edirlәr....
Bәli, belә bir şәhәrdәn
başqa qeyri şәhәr görmәyәnә qeyri
şәhәrlәri yüz tәrif et, yenә
deyәcәk:
"Allah
verib bizim Bakıya...."
Bәli, әfәndim! Allah artıqlığınca veribdir,
fәqәt nә hasil?
Cibә
lazım olan qızıl yerdәn çıxır, lakin insana
lazım olan "qızıl", insanı heyvandan ayıran
"qüvvә"
nerәdәdir?
Nә isә, bu qüvvә bizdә
alçaq dәrәcәdәdir. Yaxşı ilә
yamana hәlә tәfavüt qoya bilmiriz, "allah
bizә veribdir" deyib arxayın oturmuşuq, nә
şәhәr, nә camaat, nә dövlәt
işlәri bizi ayıltmır....
Deyә dә bilmiriz ki, hamı burada olanlar
yaxşı sifәtlәr göstәrib o dünyaya
köçürlәr, ya xeyr, hamı yaman
işlәrdәn sonra "tәşrif" aparırlar,
ya xeyr, "gәldi, baxdı, dolandı getdi" qanunu
ilә dolanacaq edәrkәn, bu "puç"
dünyadan әl götürürlәr. Heç
birini deyә bilmiriz. Yaxşı da var, yaman
da, "dәrviş" misallı olanlarımız da az
deyil....
Bununla belә, heç birindәn ibrәt
almaq xәyalımız yoxdur. Xüsusәn yaman
sifәtlәr ilә "ölәnlәrә"
diqqәt etmiriz. Bunlardır bizә tәrbiyә
verәn, bizim gözümüzü açan, bunlardır
bizi quyulardan, uçurumlardan saxlayan, bizә
gәlәcәyi tәlim edәn vә hal-hazırda
sәhvlәrdәn xilas edәn....
Biz isә "neçә il" bir
sәhvdә olarkәn sonradan gözümüz
görә-görә, ağlımız
"kәsә-kәsә" yenә sәhv etdik....
Bağırtımız ölkәni
götürübdür, lakin әlimiz nerәyә
çatacaqdır?! Bundan sonra yaman ad qazanıb
"ölәnlәrә" artıq diqqәt olunsa,
böyük mәnfәәtlәrә sahib olarıq.
Adsız ölәnlәrdәn nә
mәnfәәt!