ŞEYTAN BAZARDA
Bilmәyirәm, qeyri müsәlman
mәmlәkәtlәrindә varmı-yoxmu,
fәqәt Qafqazda müsәlman
şәhәrlәrinin hamısında "Şeytan
bazarı" namında bir uram
vә ya bir mәhәllә olmağını
bilirәm. Tәәccüb burasıdır ki, Tiflis
müsәlman şәhәri olmaya-olmaya müsәlmanlar
olan mәhәllәdә dә Şeytan bazarı
mәlum mәşhur bir bazardır. Qeyri yerlәrdә bu
bazarlara nә üçün Şeytan bazarı deyirlәr
isә bilmәyirәm, fәqәt Tiflisdә Şeytan
bazarının tarixi vardır. Qәdimdәn hәmin
Şeytan bazarı doğrudan da bir şeytan yuvası idi: adam
öldürәrdilәr, harada? Şeytan bazarında. Cib
kәsәrdilәr, harada? Şeytan bazarında. Filan
hacının oğlu var-yoxunu qumara uduzardı, harada?
Şeytan bazarında. Filan Sibirә göndәrilәn,
sonra qaçıb gәlәn adamı harada tapardılar?
Şeytan bazarında. Biçarә kәndçilәri (...) soyardılar, harada? Şeytan
bazarında. Böylә bir tarixi olan bazara Şeytan bazarı
demәyib nә deyәcәksiniz?
Qәdimdә, yadıma gәlir, bu bazarda bir
adәt dә var idi: qәribә, adәtdәn
dişqarı bir paltarda adam görsәydilәr, Şeytan
bazarının cavanları ona sataşardılar.
Mәsәlәn: allah elәmәsin bir adam
kürkünü tәrsinә geyinә idi o saat
görәrdin bazardan keçәndә hay-huy sәsi
bazarı götürәrdi. Hay-huy sәsi
cәhәnnәm! Nә olacaqdır. Boğazlarını
çox da yırtsınlar. Amma, allah göstәrmәsin,
qarpız qabığından. Bir dә gördün hәr
tәrәfdәn qarpız qabığı başına
yağış kimi yağır. Doğrudur, bu qarpız
qabığı qulağın yanında vız edib getsә,
genә xoşbәxtlikdir, fәqәt yaxşı
nişana vuranların әllәrindәn (çıxan)
qarpız qabığı vız etmәyib lap
peysәrә yapışıb qalır. Bu yamandır!
Bir gün bir kәndçi
şәhәrә odun satmağa gәlib Şeytan
bazarından keçirdi. Ağlına nә gәlibsә
papağını tәrsinә geyinmişdi. Bazar lotularından
bunu görәn oldu. Hay-huydan sonra qarpız qabıqları
töküldü. Hamı da papağının
başını nişana qoyurdu. Nә isә bu biçarә
gah başını aşağı әyirdi, gah otururdu, gah
qalxırdı, hәr növlә özünü
müdafiә etmәk istәyirdi. Fәqәt
hәrdәnbir dә gülürdü, bilirdi ki, bununla
zarafat edirlәr. Bazar adamı da gülürdü. Bu hay-huyda
Dәrdmәndin başına bir ağac endi. Papağı
olmağına görә başı yaralanmadısa da,
gözlәri bir neçә dәqiqә qaralıb az
qaldı yıxılsın. Yanında olan adamlar bunu tutub
oturtdular. Ayılandan sonra Dәrdmәnd qabağında bir
zorba kişini hirslәnmiş gördü. Sinni
keçmiş, ucaboy, saqqalı qırxıq, başında
böyük silindr bir kişi idi. Bunun Ortaçala deyilәn
yerdә fabrikası var idi, hәmişә öz faytonu
ilә gedib gәlirdi. Bu gün dә fabrikadan
qayıdarkәn şullay papaq kәndçiyә göndәrilәn
qarpız qabıqlarının biri dә ittifaqәn bunun
şәfәqli silindrinә dәyir. Qabıq
gәlәn tәrәfә dәrhal baxar, görәr
ki, Dәrdmәnd buna baxıb gülür. Fikir edir ki,
yәqin qabığı atan bu imiş, tәlәsik
hirslәnmiş faytondan düşüb Dәrdmәndin
tәpәsindәn bir ağac çırpar.
Dәrdmәnd özünә
gәlәndәn sonra qorodovoy çağırır. Xalq
kәndçini buraxıb bunun sәsinә
yığılırlar. Silindrli qorodovoya vurmağının
sәbәbini söylәyir. Ancaq Dәrdmәndin
yanında olanlar şәhadәtlik verirlәr ki,
Dәrdmәnd hәqiqәt müqәssir deyil. Doğrudur,
qeyri qabıq atırdı, fәqәt Dәrdmәnd durub
tamaşa edirdi vә gülürdü. Doğrudan da
Dәrdmәnd nәinki bu sәfәr, hәtta qeyri vaxta
da böylә şeylәr ömründә etmәzdi.
Nә isә şahidlәr bazarın mötәbәr
adamları olmağa görә qorodovoy da inandı. Silindrli
ağadan adresini alıb Dәrdmәndә verdi ki,
şikayәt etsin. Silindrli ağa kartoçkasını
çıxarıb qorodovoya verdi vә sonra genә hirsli
vә artıq dәrәcәdә tәkәbbür
ilә faytonuna minib getdi....
Dәrdmәnd sabahı gün işә
başlamaq üçün mәhәllә
vәkilinә bu әhvalatı söylәdi. Vәkil
dedi, bu işin qalası var. Bir әrizә dә yazıb
verdi. Ertәsi gün Dәrdmәnd әrizәni
lazım olan yerә verdi vә gözlәyirdi işin
aqibәtini.
Silindrli ağa bu işdәn xәbәr
tutub öz vәklinә müraciәt etdi. Vәkili "bu yaxşı deyil" deyib
cavab verdi....
Bir
gün Dәrdmәnd dükanında oturarkәn bir adam girdi vә bunu soruşdu. Dәrdmәnd, mәnәm deyib cavab verdi. Bu adam ortaboy,
arıq, hiylәgöz,
saqqalı qırxıq, yәni taclanmış, şübhәli bir sәsdә cavan oğlan idi. Bu adam Dәrdmәnddәn tәvәqqe etdi ki, yarım saat vaxtını
alsın. Dәrdmәnd dükanının
dalındakı balaca otağa gedib bu adamı dәvәt etdi. İş böylә mәlum oldu ki, bu adam vәkil imiş, silindrli
ağanın yanından gәlibmiş. Cәnab vәkil şirin dililә başlayıb dedi: cәnab Dәrdmәnd, mәn filankәsin tәrәfindәn gәlmişәm. Doğrusu, böyük bir
xatadır edibdir, fәqәt siz gәrәk razı olmayasınız, öylә bir mütәşәxxis zәngin adam suda
düşsün.
Nә etmәk, cәnab vәkil? deyib Dәrdmәnd vәkilin gözlәrinә baxıb söz gәzәn kimi bir az müqәddimәdәn sonra başladı: mәn mәslәhәt görürәm barışasınız,
insan sәhvdәn kәnar deyil. Hamının başına gәlәn işdir. Onun qazamata düşmәyi ilә sizin yaranız sağalmayacaqdır. Fәqәt onun üçün iki
yüz-üç yüz manat vermәk heç bir şey deyil. Siz dә fәqir adamsınız.... "Bu sözlәri vәkil deyib fikrә getdi".
Dәrdmәnd dedi: xeyr, cәnab vәkil, bu işi böylә buraxmaq olmaz. Mәnim tәqsirim olmaya-olmaya başıma nә üçün ağac dәysin?
"Cәnab Dәrdmәnd, siz yaxşı fikir ediniz,
ayağınıza gәlәn bәxtә daş atmayınız. Mәn bir-iki gündәn sonra gәlәcәyәm. Axır cavab verәrsiniz". Bu sözlәri deyib vәkil qızarmış
çıxdı.
Dәrdmәndi fikir aldı. Bu әhvalatı dost-tanışlarına söylәdi. Hamı bir ağızdan Dәrdmәndә dedi: a kişi, işin-gücün qurtarıbdırmı ki, suda getmәk istәyirsәn. Ağac dәymәyinә dәyibdir, indi onu qalaya tutdurma, lap Sibirә göndәrt, sәnin әlinә nә gәlәcәkdir. 30-40 manat da puldur, asan deyil. Get, pulunu al, qoy başının altına ye ki, yeyәsәn. Dәrdmәnd böylә sözlәrdәn sonra özü dә fikrini dәyişdi....