|
|
|
Sərlövhə |
Hayalini asan
kadın |
|
Müəllif |
Mustafa Görgüç |
|
Nəşriyyat |
Dokuz Yayınları |
|
Nəşr yeri |
İstanbul |
|
Nəşr ili |
2016 |
|
Səhifə |
352 s. |
|
Annotasiya |
Dünyanın evim
olmadığına
inanıyorum bu
aralar. Pek
yaşamak gelmiyor
içimden. Yaşamak
dediysem, öyle
işte… Ne zaman
balkona çıksam
ay ışığı, "Ölmek
için güzel bir
gece," diye
fısıldıyor sanki
kulağıma. Hayvan
gibi sigara
içiyorum.
Parmaklarım
sarardı,
gözlerim
sarardı;
tırnaklarım,
ruhum sarardı.
Hayatımı
renklendirmek
için intihar
süslü hayaller
kuruyorum
gecelerde.
Uyuyamıyorum.
Gerçi çok
takılmıyorum
artık uyku
sorunuma, bir
şekilde uyanmak
zorundayım
çünkü.
Uyandığımda
yanıma uğramadan
geçip giden
hayallerimi,
çocukken elimde
oyuncak
tabancayla
babamın gidişini
seyrettiğim gibi
izliyorum.
Nereye gidersem
gideyim, mutlu
olacağıma
inancım kalmadı
hiç. Bakın bu,
iki kez ölmek
demek...
Bilmiyorum.
Kendi içimde
boğuluyor gibi
hissediyorum bu
aralar ve inan
bazı şeyleri
içime atmaktan
derin bir nefes
bile alamıyorum
artık. Ölüm
değil de yaşamak
öldürüyor sanki
beni…
Kurtarılmayı
beklemiyorum,
annemin
gözlerimin
önünde bitişini
seyrettiğimden
beri. Bize ne
oldu böyle diye
sorarsam, az
biraz saçlarınla
oynayıp derin
bir nefes
alacaksın,
biliyorum.
Başını yere eğip
gözlerini
kıstığında
verdiğin derin
nefesinde
görüyorum ben
tükenmişliğini.
Kırılan
kalplerin
hesabını… Ya da
neyse ya... |
|
|
|
